Η φωτογραφία από το "Βήμα"
Διάβασα στα "Παρασκήνια" της περασμένης "Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας" ότι η γραμματέας της Κ.Ε. του ΚΚΕ διαμαρτυρήθηκε στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ για τις «αντικομμουνιστικές» θέσεις του, πως «αν κέρδιζε το ΚΚΕ τον Εμφύλιο θα σκότωνε τους αντιφρονούντες και πολλά στελέχη του» και ότι η απάντηση του Γιώργου θα ήταν τυπική και δεν θα αποδοκίμαζε τον Θ. Πάγκαλο. ΠΟΛΥ ΟΡΘΑ θα έκανε αφού το ΚΚΕ τεχνηέντως και κουτοπόνηρα "αποσιωπούσε" το γεγονός ότι η κριτική του Πάγκαλου (όσο σκληρή και να ήταν) έχει ως αφετηρία τη θητεία του ιδίου στο ΚΚΕ, οπότε μιλούσε με ιστορικό υπόβαθρο. Η εφημερίδα, μάλιστα, προσέθετε ότι η καθυστέρηση του Παπανδρέου δεν οφείλετο ούτε σε αμηχανία, ούτε σε φόρτο εργασίας κι ότι έπρεπε να αποδοθεί στην ενόχληση του από την απόφαση της Παπαρήγα να απορρίψει πριν από μερικές εβδομάδες την πρότασή του να συναντηθούν στο πλαίσιο πρωτοβουλίας του για την οικονομική κρίση (Αλέκα, πριν να κάνεις τα γνωστά "παιχνιδάκια" σου, έπρεπε να σκεφτείς ότι όλα εδώ πληρώνονται!).
Ενώ, λοιπόν, σκεφτόμουν αν θα έπρεπε να ασχοληθώ με την κυρία Αλέκα, διάβασα αυτό στο μπλογκ "Θέλω να πω μία γνώμη" για τη στάση που κράτησε το ΚΚΕ στο μνημόσυνο του Γρ. Φαράκου (προσωπικώς, τον θεωρούσα της ίδιας δεινοσαυρικής αντίληψης με την Αλέκα, αλλά ωστόσο δε λένε ότι ο νεκρός δεδικαίωται?).
"Πριν από μερικά χρόνια είχα ρωτήσει τον Γ. Φαράκο «πώς θα ήταν σήμερα η χώρα αν το Δεκέμβρη του 1944 το ΚΚΕ είχε κερδίσει τη μάχη της Αθήνας;». Ο πρώην γραμματέας της Κ.Ε. του ΚΚΕ μού έδωσε την εξής απάντηση: «Κανείς δεν μπορεί να πει. Συχνά η ζωή αποδεικνύεται πλουσιότερη και από την πιο αχαλίνωτη φαντασία». Με προσωπική εμπλοκή στα γεγονότα της περιόδου, ηγετικό στέλεχος για πολλά χρόνια του ΚΚΕ και παρά το γεγονός ότι οι σύντροφοί του τον στόλισαν «δεόντως» όταν αποχώρησε από το κόμμα, δεν ήθελε να ενώσει τη φωνή του με όσους τραγουδούσαν το σουξέ «ευτυχώς σύντροφοι που χάσαμε». Η σκηνή ήρθε στο νου μου με αφορμή τη θέση που διατύπωσε ο Θ. Πάγκαλος σε συνέδριο που ήταν αφιερωμένο στη μνήμη του Γ. Φαράκου ότι «αν το ΚΚΕ νικούσε το 1949 τότε θα σκότωνε όλους τους αντιφρονούντες και ένα μέρος των στελεχών του», που προκάλεσε την οργή της Αλέκας Παπαρήγα η οποία με επιστολή της στον Γ. Παπανδρέου τον κάλεσε να συνετίσει τον Πάγκαλο. Εγείρονται δύο ζητήματα: Εχει δίκιο ο Θ. Πάγκαλος επί της ουσίας; Νομιμοποιείται η Γραμματέας του ΚΚΕ να ζητά από τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ να επαναφέρει στην τάξη τον «άτακτο μαθητή»; Σ' ό,τι αφορά το πρώτο, η συζήτηση είναι πολύ μεγάλη, έχει ξεκινήσει πολύ πριν από την κατάρρευση του 1989 και δεν πρόκειται να τελειώσει γιατί η αναμέτρηση με τα «αν» της Ιστορίας είναι διαρκής, συναρπαστική και εμπλουτίζεται με νέο υλικό. Ωστόσο, η προσπάθεια ανακατασκευής του παρελθόντος με πρόθεση την αναδρομική δικαίωση αν δεν συνοδεύεται με ντοκουμέντα και πειστική επιχειρηματολογία είναι ευάλωτη στην κατηγορία της ιδεολογικής προσαρμογής στην κυρίαρχη θέαση. Υπέρ της αντίληψης Πάγκαλου συνηγορούν πολλοί παράγοντες. Οι κυριότεροι είναι οι εξής: Εφόσον όπου επιβλήθηκαν τα κομμουνιστικά κόμματα τα αποτελέσματα σε γενικές γραμμές ήταν τα ίδια, γιατί η Ελλάδα να αποτελούσε εξαίρεση; Υπήρχε περίπτωση η τοπική ηγεσία, και να ήθελε, που δεν ήθελε αν κρίνουμε από τις ιδέες που ήταν δεσπόζουσες στο εσωτερικό του κόμματος, να ακολουθήσει διαφορετική πορεία; Τα σκιρτήματα ανεξαρτησίας -ειλικρινή ή ιδιοτελή είναι αδιάφορο-, δηλαδή η θεωρία των δύο πόλων του Ν. Ζαχαριάδη, προέκυψαν εκ των υστέρων (12η Ολομέλεια 27-6-1945) και αφού είχε προηγηθεί η συντριβή του κινήματος στην πρωτεύουσα. Και, βεβαίως, δεν πρέπει να ξεχνάμε (και εδώ φαίνεται να δικαιώνεται η εκτίμηση Πάγκαλου για την τύχη που θα είχαν και στελέχη του ΚΚΕ) ότι όσοι δοκίμασαν να κοντράρουν την επίσημη γραμμή συκοφαντήθηκαν με βάναυσο τρόπο και οδηγήθηκαν στον αφανισμό (Αρης Βελουχιώτης). Το δεύτερο ζήτημα έχει να κάνει με το πώς αντιλαμβάνεται το ΚΚΕ το ρόλο του και τον ανταγωνισμό του με τα άλλα κόμματα. Χαρακτηρίζει αντικομμουνιστική οποιαδήποτε κριτική αμφισβητεί τα ιερά και τα όσια του, την εντάσσει σε σχέδια που εξυφαίνονται εναντίον του από κύκλους εντός και εκτός επικράτειας, την καταγγέλλει ότι μιμείται τη μισαλλοδοξία του μετεμφυλιακού καθεστώτος κι ας χρησιμοποιεί έντονα επιθετική ρητορική με ιαβέρειο ύφος απέναντι στους αντιπάλους του, αδιαφορώντας αν θίγει τις δικές τους ιδρυτικές αφηγήσεις. Δεν «επιτρέπει» στο ΠΑΣΟΚ να το αποκαλεί «αριστερό ψάλτη της δεξιάς» και στον ΣΥΡΙΖΑ να το περιγράφει ως «συστημική δύναμη». Το «φουσκωμένο συλλογικό εγώ του» εξεγείρεται και ανακαλύπτει αντικομμουνιστική υστερία, ενώ την ίδια στιγμή ο δημόσιος λόγος του για το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ είναι απαξιωτικός και ενίοτε προσβλητικός: «δεκανίκι του συστήματος, στυλοβάτη του κεφαλαίου, ανάχωμα στο ριζοσπαστισμό των μαζών» είναι μερικά από τα «ευώδη» σχόλια του εκφραστικού οργάνου του. Αν, όμως, το ΠΑΣΟΚ είναι όλα αυτά, αν δεν διαφέρει σε τίποτα από τη δεξιά, όπως καθημερινώς μας λένε οι ανακοινώσεις του κόμματος, αν συλλήβδην η σοσιαλδημοκρατία έχει περάσει στην αντίπερα όχθη, γιατί η ηγεσία του ΚΚΕ θυμώνει με το «αντικομμουνιστικό παραλήρημα» του Θ. Πάγκαλου και απαιτεί από τον Γ. Παπανδρέου να τον αποδοκιμάσει; Θα έπρεπε να το θεωρεί φυσιολογική εξέλιξη. Απλώς το ΚΚΕ διεκδικεί το δικαίωμα να μιλά ελεύθερα για όλους τους άλλους, ενοχλείται όμως όταν ασκούν το ίδιο δικαίωμα και οι άλλοι".
Μετά και από αυτό, δεν κρατήθηκα και είπα να ... θυμηθώ κάποια από τα ΠΑΜΠΟΛΛΑ ιστορικά λάθη του ... "Κόμματος του Λαού" ώστε να το βουλώσουν μερικοί, των οποίων η μνήμη είναι ... ασθενής:
(β) Μια ακόμη θέση του ΚΚΕ ήταν αυτή για "Ενιαία και Ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη" που υιοθετήθηκε το 1924, καθ' υπόδειξη της Κομμουνιστικής Διεθνούς. Το σύνθημα αυτό ήταν ενταγμένο στους γενικότερους σχεδιασμούς της τελευταίας για τα Βαλκάνια, που προέβλεπαν ένοπλη εξέγερση στη Βουλγαρία και γρήγορη γενίκευση της επανάστασης σε ολόκληρη την περιοχή (βλ. εδώ και εδώ).
(γ) Διαβάστε κι αυτό: απόφαση 3ου Έκτακτου Συνεδρίου Κ.Κ.Ε (26/11/1924-03/12/1924). Δημοσιεύθηκε στον Ριζοσπάστη: "Ανεξαρτησία στη Μακεδονία και στη Θράκη: Η ντόπια κεφαλαιοκρατία… καταπιέζει τις εθνικές μειονότητες στη Μακεδονία και στη Θράκη… η ελληνική πλουτοκρατία καταδυναστεύει ένα μέρος του μακεδονικού και θρακικού λαού, κρατώντας με το σίδερο και τη φωτιά τη μακεδόνικη και θρακική χώρα στην υποταγή της. Δίχως την καταπίεση του μακεδονικού και θρακικού λαού, δίχως την καταπίεση των ξένων εθνών, της είναι αδύνατο να δυναμώσει επάνω μας τον κοινωνικό της ζυγό. Η ντόπια μπουρζουαζία είναι εθνικός δυνάστης και καταπιεστής του μακεδονικού και θρακικού λαού και συγχρόνως ο κοινωνικός δυνάστης της εργατικής τάξεως και των φτωχών αγροτικών και προσφυγικών μαζών. Αν δεν συντρίψουμε τον εθνικό ζυγό της ντόπιας μπουρζουαζίας που βαρύνει στη Μακεδονία και στη Θράκη, δεν μπορούμε να τσακίσουμε τον κοινωνικό ζυγό της ίδιας μπουρζουαζίας που βαρύνει επάνω σε μάς. Δεν μπορούμε αλλιώτικα να γλιτώσουμε από τους κατακτητικούς και ιμπεριαλιστικούς πολέμους που ξεσπούν εις βάρος μας εν όσω εξακολουθεί η σημερινή κατάσταση του διαμελισμού και της καταπιέσεως της Μακεδονίας και Θράκης από τη Βαλκανική και Τουρκική μπουρζουαζία. Να γιατί αγωνιζόμαστε εναντίον των εξοπλισμών, εναντίον των πολέμων που προετοιμάζει η κεφαλαιοκρατία, εναντίον της εθνικής καταπιέσεως και του βιαίου εκπατρισμού. Να γιατί αγωνιζόμαστε για την ένωση των τριών τμημάτων της Μακεδονίας και Θράκης και για ενιαία και ανεξάρτητη κρατική τους ύπαρξη… Ζήτω η εργατοαγροτική επανάσταση της Βουλγαρίας! Ζήτω η ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη! Ζήτω η Ομοσπονδία των Βαλκανικών εργατοαγροτικών δημοκρατιών! Ζήτω η Παγκόσμιος Προλεταριακή επανάσταση".
(δ) Πηγή: 5η ολομέλεια της Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε σχετικά με την δημιουργία ανεξάρτητου Μακεδονικού κράτους, Ιανουάριος 1949: «Στη Βόρεια Ελλάδα ο μακεδόνικος (σλαβομακεδονικός) λαός τα έδωσε όλα για τον αγώνα και πολεμά με μια ολοκλήρωση ηρωισμού και αυτοθυσίας που προκαλούν τον θαυμασμόν. Δεν πρέπει να υπάρχει καμμιά αμφιβολία ότι σαν αποτέλεσμα της νίκης του Δ.Σ.Ε. και της λαϊκής επανάστασης, ο μακεδόνικος λαός θα βρει την πλήρη εθνική αποκατάσταση του, έτσι όπως τη θέλει ο ίδιος, προσφέροντας σήμερα το αίμα του για να την αποχτήσει. Παράλληλα το ΚΚΕ πρέπει ριζικά να βγάλει απ’ τη μέση όλα τα εμπόδια, να χτυπήσει όλες τις μεγαλοελλαδίτικες σωβινιστικές εκδηλώσεις και τα έργα που προκαλούν δυσαρέσκεια και δυσφορία μέσα στο μακεδονικό λαό και έτσι βοηθούν τους διασπαστές στην προδοτική δράση τους, ενισχύουν το έργο της αντίδρασης».
(ε) Διαγραφή Αρη Βελουχιώτη: τον Απρίλιο του '45 η 11η Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής θα προχωρήσει στην αποκήρυξη και στη διαγραφή του. H απόφαση θα κρατηθεί κρυφή και μόνο δύο μήνες αργότερα θα δημοσιευθεί στον «Ριζοσπάστη» η τελεσίδικη καταδικαστική κρίση του Πολιτικού Γραφείου - κατά τραγική σύμπτωση την ημέρα που ο Αρης θα άφηνε την τελευταία του πνοή περικυκλωμένος από συμμορίτες στη Μεσούντα, το απόγευμα του Σαββάτου της 16ης Ιουνίου 1945. H απόφαση αυτή ανέφερε: «Ο Κλάρας αφού μια φορά πρόδωσε και αποκήρυξε το KKE επειδή λύγισε μπροστά στην τρομοκρατία του Μανιαδάκη, ξαναζήτησε στον καιρό του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα να ξαναγοράσει με το αίμα του την προδοσία του εκείνη που αναγνώρισε και καταδίκασε. Το KKE του 'δωσε τη δυνατότητα αυτή. Σήμερα όμως σε μια δύσκολη και κρίσιμη στιγμή, από δειλία και φόβο,παρά τις υποσχέσεις και τη συμφωνία που στα λόγια έδειξε, απειθαρχεί πάλι, ξαναπροδίδει το KKE με την τυχοδιωκτική και ύποπτη στάση του που μονάχα τον εχθρό ωφελεί. Στο KKE δεν έχει θέση κανένας οσοδήποτε ψηλά κι αν στέκει και οσοδήποτε μεγάλος κι αν είναι όταν οι πράξεις του δεν συμβιβάζονται με το κοινό συμφέρον και όταν παραβιάζεται η δημοκρατική εσωκομματική πειθαρχία».
(στ) Ας φτάσουμε στις μέρες μας: εν όψει του 18ου Συνεδρίου του ΚΚΕ (που έγινε τον περασμένο Φεβρουάριο) η Παπαρήγα δήλωνε: «Οταν θα γίνει σοσιαλισμός στην Ελλάδα, όλοι οι βιομήχανοι θα μας παραδώσουν τις βιομηχανίες τους και θα πούνε “πάρτε τα”;Θα είναι σκληρή η σύγκρουση. Και θα είναι και με τους συμμάχους τους, ανώτερα μεσαία στρώματα κτλ. Δεν κατάλαβα,δηλαδή.Βεβαίως θα υπάρξει βία,δεν το κρύβουμε» (βλ. εδώ). Αδικο, λοιπόν, έχει ο Πάγκαλος όταν μιλά για "προγραφές"?
(ζ) Να θυμηθώ το "βρώμικο '89" όταν το ΚΚΕ συμμάχησε με τον Μητσοτάκη με ΜΟΝΟ ΣΚΟΠΟ τη διάλυση του Πασόκ? Κι ενώ υπήρχε πλειοψηφία στη Βουλή για απλή αναλογική, ΔΕΝ ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΗΚΕ?
(η) Και ενώ το ΚΚΕ "αυτο-πλασάρεται" ως δήθεν κόμμα των εργατών και του κοσμάκη, διαβάστε εδώ τί καταγγέλουν οι τυπογράφοι της Αθήνας, των οποίων οι επιχειρήσεις ΚΛΕΙΝΟΥΝ από τον αθέμιτο ανταγωνισμό της ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗΣ, της επιχείρησης του ΚΚΕ, που εκδίδει τον "Ριζοσπάστη" και άλλες εφημερίδες και που "χτυπάει" τις τιμές λόγω του φτηνού εργατικού δυναμικού, δηλ. της λίγο ή μη-αμειβόμενης εργασίας των μελών του κόμματος:
"Το 2006 (κυβέρνηση ΝΔ), η «Τυποεκδοτική ΑΕ» πήρε νέα δωρεάν κρατική επιχορήγηση 1 εκατ. ευρώ για να προχωρήσει σε εκσυγχρονισμό. Tο κόμμα, που καταγγέλλει τα διάφορα «κίνητρα» που δίνει το αστικό κράτος στους καπιταλιστές, χρησιμοποιεί ακριβώς τις ίδιες μεθόδους. Εισπράττει δωρεάν κρατικό χρήμα. Χρήμα που συγκεντρώνεται από τα χαράτσια που επιβάλλονται στον ελληνικό λαό. Μήπως μπορούν να μας εξηγήσουν βάσει ποίου πολιτικού σκεπτικού τα μεν «κίνητρα» σε άλλους καπιταλιστές είναι καταδικαστέα, ενώ όταν δίνονται στην «Τυποεκδοτική ΑΕ» είναι ευπρόσδεκτα και δικαιώνονται; Το αστικό κράτος σίγουρα δε θα έδινε λεφτά σ’ ένα επαναστατικό κόμμα. Δεν έχει κανένα πρόβλημα, όμως, να βοηθήσει ένα οπορτουνιστικό κόμμα".
(θ) Και εδώ το αληθινό πρόσωπο του ΚΚΕ-εργοδότη, που θάβεται στα "ψιλά" των εφημερίδων!
(ι) Και εδώ η ανιστόρητη κρίση τους και το πώς το ΚΚΕ ερμηνεύει την Ιστορία κατά πώς το συμφέρει!
(ια) Και εδώ η προδοτική "γραμμή" περί ΑΠΟΧΗΣ στις εκλογές του 1946 για την επαναφορά της Μοναρχίας ("γραμμή" καταστροφική για τους οπαδούς του, αφού τους "στιγμάτισε" και τους "έδωσε" στεγνά στη Δεξιά: βλ. εδώ και εδώ)!
(ιβ) Και εδώ το ανεκδιήγητο "τί Πλαστήρας, τί Παπάγος"!
Και μία (μεταγενέστερη) ανάλυση του Πάσχου Μανδραβέλη, εδώ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου