Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2008

Η Γάζα μας χρειάζεται...


Οταν πριν 1-2 χρόνια, αν δεν κάνω λάθος, το Ισραήλ είχε χτυπήσει (ξανά) τον Λίβανο, είχαμε τυπώσει αφίσες με τη σημαία του Λιβάνου που έγραφαν "είμαστε όλοι πολίτες του Λιβάνου".

Μήπως πρέπει και σήμερα, ως ελάχιστη ένδειξη συμπαράστασης, να αναρτήσουμε το παραπάνω σήμα στα αυτοκίνητά μας ή να το επισυνάψουμε σε όλα τα mail μας?

Με το βαμβάκι!

Το Γραφείο Τύπου του Κινήματος, με μία ανακοίνωσή του που περιλαμβάνει έξι (6) ΜΟΝΟΝ λέξεις (βλ. εδώ), "ΣΦΑΖΕΙ ΜΕ ΤΟ ΒΑΜΒΑΚΙ" την Αλέκα Παπαρήγα και το παλιολιθικό-σταλινικό ΚΚΕ, οι οποίοι, ΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ ΓΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ τις ημέρες των καταστροφών στο κέντρο της Αθήνας, ΩΣΤΟΣΟ αρνήθηκαν (!) τη συνάντηση με το Γιώργο για τα θέματα της νεολαίας, ύστερα από πρόσκληση του και σε πραγματοποίηση της σχετικής πρωτοβουλίας του, την οποία ανακοίνωσε στη Βουλή (βλ. εδώ).

"
Ο καθένας κάνει τις επιλογές του".- Τελεία και παύλα. Ας αφήσουμε τους κομμουνιστικούς δεινόσαυρους να βαυκαλίζονται με την επαναστατική γυμναστική τους!

Update: δείτε σχετικές αναρτήσεις εδώ και εδώ.

Μ'αρέσει που θέλουν να εκπροσωπούν τους αριστερούς, οι σκιτζήδες!

Διαβάζω στα "Πολιτικά Παρασκήνια" της σημερινής "Ελευθεροτυπίας":

"Χώρια παντού... Ηρθαν πολύ κοντά το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ χθες το βράδυ, στη διαδήλωση που έγινε στη Θεσσαλονίκη σε ένδειξη αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό. Και η ατμόσφαιρα ήταν φανερά ηλεκτρισμένη. Το ΚΚΕ είχε ανακοινώσει συγκέντρωση στις 6 μ.μ. στο άγαλμα του Βενιζέλου και ήρθε σε συνεννόηση με την παροικία των Παλαιστινίων για συμμετοχή. Στη συνέχεια ο ΣΥΡΙΖΑ απευθύνθηκε στους Παλαιστινίους και δήλωσε την πρόθεσή του να πάρει μέρος στο συλλαλητήριο. Από το ΚΚΕ είπαν «όχι», διότι αυτοί είναι οι διοργανωτές και δεν θέλουν τον ΣΥΡΙΖΑ στις γραμμές τους. Οι Παλαιστίνιοι, όμως, επέμεναν να είναι και ο ΣΥΡΙΖΑ, με το επιχείρημα ότι στην υπόθεση της Παλαιστίνης πρέπει να είναι όλοι μαζί. Τελικά οι Παλαιστίνιοι χωρίστηκαν σε δύο μέρη. Το ένα τέθηκε επικεφαλής στο μπλοκ του ΚΚΕ και το άλλο στο μπλοκ του ΣΥΡΙΖΑ και οργανώσεων της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς. Χωριστά και σ'αυτό?".

Προσέξτε: ακόμη και σε ένα καυτό, επίκαιρο και ανθρωπιστικό ζήτημα, αυτό της σφαγής της Γάζας, τα 2 κομματίδια, που θέλουν και να ... εκπροσωπούν την Αριστερά εν Ελλάδι (τρομάρα τους!), όχι μόνο ΣΦΑΧΤΗΚΑΝ μεταξύ τους για το ποιός θα ... πρωτο-καπελώσει τη συγκέντρωση διαμαρτυρίας, αλλά ΚΑΤΟΡΘΩΣΑΝ να χωρίσουν και αυτούς τους χειμαζόμενους Παλαιστίνιους! ΚΑΙ ΥΣΤΕΡΑ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΟΥΜΕ!

Βρε ούστ! Μονοψήφιο αριθμό στα γκάλοπ και πολύ σας είναι, σκιτζήδες!

Τα αρχεία του Foreign Office...

...του έτους 1978 άνοιξαν, ως είθισται, μετά από 30 χρόνια, και περιέχουν σημαντικότατες πληροφορίες για το Ανδρέα Παπανδρέου, επιβεβαιώνοντας έτσι τον ιστορικό ρόλο του στη σύγχρονη πολιτική ιστορία μας. Φανταστείτε ότι μέχρι και η "Ζούγκλα" των Μάκηδων (βλ. εδώ) αναγκάζεται να προβάλλει τη διαπίστωση των Βρετανών εκείνης της εποχής ότι ο Ανδρέας «ήταν Έλληνας ως την άκρη των δαχτύλων του» (όπως έγραφε στην αναφορά του ο βρετανός τότε πρέσβης στην Αθήνα, Σερ Μπρούκς Ρίτσαρντς συμπληρώνοντας, πως ο Ανδρέας, παρότι είχε ζήσει χρόνια στις Ηνωμένες Πολιτείες, μισούσε τους αμερικανούς). Τ'ακούς Αλέκα? Τον Ανδρέα τον παραδέχονταν και συνομιλούσαν μαζί του και πολλοί σοβιετικοί ηγέτες (θυμάμαι την επίσκεψη, το 1983, στην Αθήνα του Νικολάϊ Τιχόνοφ, πρωθυπουργού της ΕΣΣΔ, με πρωθυπουργό της Ελλάδας τον Ανδρέα), που εσύ και οι ΚΝΙΤΕΣ σου τους θαυμάζετε, αλλά η μυωπία σας, καημένοι, δεν σας αφήνει να το αναγνωρίσετε.

Από τις αναφορές των Βρετανών, απομονώνω μία "πρόβλεψή" τους, η οποία, δυστυχώς γι'αυτούς και ευτυχώς για την Ελλάδα, απεδείχθη παντελώς λανθασμένη (βλ. εδώ): σε έκθεση της βρετανικής πρεσβείας στην Αθήνα (
με ημερομηνία 13 Απριλίου 1978 και τίτλο «Σοσιαλισμός στην Ελλάδα») αναφέρεται ότι: "το ΠΑΣΟΚ είναι δημιούργημα ενός ανθρώπου και εκείνος μόνος του καθορίζει την πολιτική του: χωρίς αυτόν σίγουρα θα διαλυόταν".

'Οπως απέδειξε και η πρόσφατη (εκλογή αρχηγού Νοεμβρίου 2007) και η πιο παλιά (βρώμικο '89) ιστορία, το Πασόκ όχι μόνον δε διαλύθηκε, αλλά είναι εδώ, ενωμένο, δυνατό.