
Μέχρι εδώ καμμία διαφωνία! Ο Γιώργος Δημήτραινας είναι εξαίρετος συνάδερφος, είναι καλός επιστήμων και πολύ ευγενής άνθρωπος, τον γνώριζα από το Μεταπτυχιακό του Ποινικού Τομέα της Νομικής του ΑΠΘ, ως επιστημονικό συνεργάτη τότε, αν θυμάμαι καλά. Επομένως, πληρεί και με το παραπάνω το κριτήριο του "άριστου" και όχι του "αρεστού", που έθεσε ο Πρωθυπουργός.
Εχω, όμως, 2 ενστάσεις και τις καταθέτω ευθαρσώς:
* ο νέος Γ.Γ. ήταν, στον Τομέα Ποινικού, συνεργάτης της συζύγου του Χ.Καστανίδη, της Ελλης Συμεωνίδου, η οποία είναι καθηγήτρια Ποινικού. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, αλλά, αν ήταν να επιλεγεί κάποιος τόσο κοντινός με τον Υπουργό, τότε προς τί οι προκηρύξεις θέσεων κλπ? Ηδη, παρά τις όποιες καλές προθέσεις, άρχισαν τα σχόλια από γνωρίζοντες και μη... Θα ήταν πολύ καλύτερο να πεί ο υπουργός ότι τον διορίζει εξ αρχής ως Γ.Γ., γιατί είναι πολύ καλή επιλογή, και να μην χρησιμοποιήσει την οδό της προκήρυξης. Εκείνο το: "η τοποθέτηση του κ. Δημήτραινα έγινε μετά από αξιολόγηση όλων των υποψηφιοτήτων" της ανακοίνωσης, φαντάζει ειρωνικό, έστω κι αν δεν ήταν αυτός ο σκοπός.
* ο Γ.Δημήτραινας είναι ένας πετυχημένος δικηγόρος στη Θεσσαλονίκη και είναι και λέκτορας στο Δημοκρίτειο. Δηλαδή, ο άνθρωπος είναι καταξιωμένος και επαγγελματικά και μάλιστα με 2 θέσεις-ιδιότητες (και ως, εκ τούτου, με 2 μισθούς, για να το πω λαϊκά). Επομένως, προσφέρει ΗΔΗ στο κοινωνικό σύνολο. Δεν υπήρχε κάποιος νέος επιστήμων με τα ανάλογα προσόντα που να μην είχε "όνομα" και να χρειαζόταν να δουλέψει και να προσφέρει? Πρέπει πάλι όλοι οι "αναγνωρισμένοι" και "φτασμένοι" να μαζέψουν 2 και 3 ιδιότητες και μισθούς? Πώς θα ανακαλυφθούν έτσι νέα ταλέντα?