Τί μας λες ρε Αλογοσκούφη!

Είδα τη διαφήμιση του Υπουργείου Οικονομικών που μας προτρέπει να ... έχουμε φορολογική συνείδηση ως πολίτες! Ποιός ξέρει πού ήθελαν πάλι να κάνουν καμία χαριστική ανάθεση και εφηύραν αυτόν τον τρόπο! Ολο το κλιπάκι είναι μία ΚΟΡΟΙΔΙΑ απέναντι στον ταλαιπωρημένο (από τα "κόλπα" και τις "αλχημείες" του Αλογοσκούφη) πολίτη! Είναι σαν να μας κλέβουν και μετά να μας κάνουν μάθημα για να είμαστε σωστοί πολίτες! Ερωτώ: ΓΙΑΤΙ να αποκτήσει φορολογική συνείδηση ο πολίτης, ΟΤΑΝ το κράτος και η συντεταγμένη Πολιτεία τον κοροϊδεύουν, τον εξαπατούν? Από τη μια μας έλεγαν: "χρησιμοποιήστε την πιστωτική για να πληρώσετε ακόμη και το φόρο σας" και από την πήγαν να θεωρήσουν την πιστωτική κάρτα ως ... τεκμήριο! Από τη μια έλεγαν στους ελεύθερους επαγγελματίες: "πληρώστε για περαίωση και δεν θα ελεγχθείτε" και, μόλις πληρώναμε, έβγαινε ο Αλογοσκούφης και έλεγε: "η περαίωση δε σημαίνει ότι δεν θα σας επισκεφτεί το ΣΔΟΕ"!

ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ λοιπόν η φορολογική συνείδηση του κράτους, ωστε να την ζητάει κι από εμάς?

ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ με ΟΛΗ τη σημασία της λέξης!

Από το αρχείο μου...

Αυτές τις μέρες, με τη συνεργασία ΝΔ και ΚΚΕ στην Προανακριτική της Βουλής και τις προσπάθειες των 2 συνεταίρων να μετατεθούν εντέχνως οι ευθύνες στο Πασόκ (βλ. τί γράφει και ο Κρόγιας), επαναβίωσαν οι μνήμες από το "βρώμικο '89". Ετσι, είπα να ψάξω στο αρχείο μου και να σκανάρω μερικά πρωτοσέλιδα εκείνης της περιόδου ώστε ... να θυμηθούν οι παλιότεροι και να μάθουν οι νεότεροι. Πράγματι, τις ημέρες εκείνες, ζήσαμε ένα πραγματικό θρίλερ: όλες οι δυνάμεις της φύσης συμμάχησαν κατά του Κινήματος, πλην όμως κατορθώσαμε και βγήκαμε νικητές από τη σκευωρία. Επειδή καυχιέμαι ότι έχω ένα πλούσιο αρχείο πρωτοσέλιδων και εκπομπών από όλα τα μεγάλα πολιτικά γεγονότα της δεκαετίας (εκλογές από το 1981, δημοτικές εκλογές, ασθένεια Ανδρέα, εκλογή Σημίτη, παραίτηση Ανδρέα, υποψηφιότητα Μελίνας, προεδρική εκλογή Σαρτζετάκη, "βρώμικο '89" κ.ο.κ.), ιδού τί σας έχω, έτσι για αρχή:

"Δημοκρατικός Λόγος", 10 Οκτωβρίου 1989: έχουν προηγηθεί οι εκλογές του Ιουνίου, οπότε οι συκοφαντίες κατά του Κινήματος και του Ανδρέα έχουν "πιάσει" τόπο και το Πασόκ χάνει. Κανένα κόμμα δεν είναι αυτοδύναμο και, με τα πολλά, σχηματίζεται η κυβέρνηση Μητσοτάκη και Κυρκοφλωράκηδων (ΝΔ-τότε ενιαίος Συνασπισμός) με πρωθυπουργό "κοινής αποδοχής" τον ανεκδιήγητο αχυράνθρωπο Τζανή Τζανετάκη! Ο κόσμος αντιστέκεται, πολλοί κομμουνιστές εισρέουν στο Πασόκ και το Κϊνημα οργανώνει, ενόψει των δεύτερων εκλογών του Νοεμβρίου 1989, τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις στην Ιστορία του, αντιστεκόμενο μαζικά στην επιχείρηση άλωσής του.

"Η Νίκη της Δημοκρατίας", 16 Οκτωβρίου 1989: Ο Ανδρέας εσπευσμένα στο Παρίσι για "πολιτικές συνομιλίες" με τον Γάλλο Πρόεδρο Φρανσουά Μιττεράν. Κίνηση-μάτ από τον μεγάλο πολιτικό, ενόψει των επαναληπτικών εκλογών του Νοεμβρίου 1989, που αφήνει άφωνο τον αντίπαλό του (και εν αναμονή πρωθυπουργό, ελέω Κυρκοφλωράκηδων) Κ. Μητσοτάκη, ο οποίος δεν μπορεί να καταλάβει πώς είναι δυνατόν ένας ΕΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ Πρόεδρος της Γαλλίας να καλεί εκτάκτως για συνομιλίες έναν ΑΠΕΡΧΟΜΕΝΟ πρωθυπουργό και ήδη (απλό) αρχηγό αξιωματικής αντιπολίτευσης! Με τον Ανδρέα, όμως, όλα ήταν δυνατά: δε μπορούσαν να καταλάβουν οι άφρονες ότι ο Ανδρέας ήταν διεθνής προσωπικότητα, που συνομιλούσε με τους ηγέτες της εποχής του. Οταν ο Ανδρέας συνομιλούσε με τον Αραφάτ πριν από το 1981, τον έλεγαν ... φίλο των τρομοκρατών. Κι όμως, αυτόν τον Αραφάτ, τον δέχθηκαν ως Πρόεδρο του Παλαιστινιακού κράτους οι αμερικάνοι στον Λευκό Οίκο! Δεκαετίες αργότερα! Ετσι και σήμερα οι μικρόνοες δεν κατανοούν τον Γιώργο...

"Δημοκρατικός Λόγος", 2 Ιουλίου 1989: δημοσιεύεται σε ανατύπωση το ιστορικό πρωτοσέλιδο του "Ριζοσπάστη" της 3ης Φεβρουαρίου 1947, με όλα τα ονόματα των αγωνιστών που εκτελέσθηκαν από το μεταδεκεμβριανό παρακράτος της Δεξιάς με την οποία Δεξιά, την αμέσως προηγούμενη ημέρα, οι Φλωράκης και Κύρκος είχαν συμφωνήσει να σχηματίσουν κοινή κυβέρνηση με μοναδικό στόχο την παραπομπή του Ανδρέα και τον διαμελισμό του Πασόκ! Οπως αναγράφεται στο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας του ΚΚΕ: "Από την 1 Απριλίου έως την 31 Δεκεμβρίου 1946 δολοφονήθηκαν 1079 δημοκρατικοί πολίτες. Ως σήμερα, το σύνολό τους 1144 χωρίς τους τουφεκισμένους από τα στρατοδικεία". Τραγική ειρωνία: στο πρωτοσέλιδο του "Ριζοσπάστη", με τίτλο "Κατηγορώ! Οι Δολοφονημένοι", φιγουράρει σκίτσο (στα αριστερά) του "Θεσσαλού λήσταρχου Σούρλα", όπως αναφέρει η εκτός νόμου τότε εφημερίδα του ΚΚΕ. Και όμως, στην ψήφο του Γ. Σούρλα, απόγονου εκείνου του παρακρατικού "λήσταρχου", στηρίχθηκε η κοινή κυβέρνηση ΝΔ-ενιαίου Συνασπισμού! Η κίνηση αυτή του "Δημοκρατικού Λόγου", να κυκλοφορήσει με επανατύπωση του ιστορικού αυτού πρωτοσέλιδου του "Ριζοσπάστη", είχε "τσούξει" και ταράξει τότε την ηγεσία του Συνασπισμού, αφού φυλορρούσε από τα στελέχη της. Απόδειξη: στις 15 Οκτωβρίου 1989, ο Αντώνης Μπριλλάκης της Ε.ΑΡ., ένας εξέχων και τίμιος αγωνιστής και δημοκράτης, ανακοίνωνε την προσχώρησή του στη "Δημοκρατική Συμπαράταξη" του Πασόκ, μία πολιτική κίνηση που στήριξε το Κίνημα στις δύσκολες ώρες.

"Η Νίκη της Δημοκρατίας, 20 Απριλίου 1991: κηδεία Μένιου Κουτσόγιωργα, προδικτατορικά δικηγόρου του Ανδρέα και από το 1981 υπουργού και στελέχους πρώτης γραμμής. Στη ΝΔ τον έτρεμαν κυριολεκτικά! Κατηγορήθηκε άδικα για το σκάνδαλο Κοσκωτά και στις 11-4-91, μέσα στο Ειδικό Δικαστήριο, υπέστη εγκεφαλικό και κατέρρευσε. Θα μου μείνει αξέχαστη εικόνα ενός αφρισμένου από την κακία του Β. Κόκκινου, εγκάθετου (της ΝΔ) Προέδρου του Ειδικού Δικαστηρίου, να διατάζει ωρρυόμενος την αποβολή από την αίθουσα της χήρας του Μένιου, η οποία είχε προσπαθήσει να αφήσει λίγα λουλούδια στο έδρανο όπου καθόταν ο σύζυγός της, μετά τον θάνατό του στις 18-4-91. Τέτοιο μίσος!

"Τα Νέα", 6 Απριλίου 1992: μετά την "ψευτο-καταδίκη" του Δ.Τσοβόλα από το Ειδικό Δικαστήριο και την παρεπόμενη ποινή στέρησης των πολιτικών του δικαιωμάτων, παραιτούνται, σε ένδειξη διαμαρτυρίας, όλοι οι επιλαχόντες του ΠΑ.ΣΟ.Κ., οι οποίοι κατά το Σύνταγμα θα λάμβαναν τη θέση του, μέχρις εξαντλήσεως του αριθμού τους. Προκηρύσσονται εκλογές στη Β' Αθηνών γα να καλυφθεί η έδρα του. Η ΝΔ, για να γελοιοποιήσει τη διαδικασία, δε συμμετέχει τυπικά, πλην όμως στηρίζει ουσιαστικά τον Βασίλη Λεβέντη, πρόεδρο ενός κομματιδίου και γνωστό "καλτ" τηλεπαρουσιαστή! Τις εκλογές στη μεγαλύτερη περιφέρεια της χώρας κέρδισε το Κίνημα με τον Γεώργιο-Αλέξανδρο Μαγκάκη, με ποσοστό μεγαλύτερο του 1981. Υπήρξε η αρχή του τέλους για την κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Δικαίωση Κώστα Λαλιώτη..

Ηθελα να κάνω κι εγώ ανάρτηση για το χθεσινό πρωτοσέλιδο της "Ελευθεροτυπίας" και το ρεπορτάζ της Αριστέας Μπουγάτσου, αλλά με πρόλαβε ο Αλέκος στο δικό του μπλογκ (alzap). Ετσι, αναδημοσιεύω το σχόλιό του διότι με καλύπτει απόλυτα:

ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΛΑΛΙΩΤΗ ΚΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΥΟ

Το σημερινό άρθρο της Αριστέας Μπουγάτσου στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ είναι αποκαλυπτικό για πολλούς λόγους. Ένας από αυτούς είναι γιατί αποκαλύπτει πολλά για το πολιτικό μας σύστημα και τους πολιτικούς αλλά και για τη Δικαιοσύνη και τους δικαστικούς.

Ένας πολιτικός, ο Κώστας Λαλιώτης, έδωσε μια σκληρή και εν πολλοίς άνιση μάχη. Καταδεικνύοντας για άλλη μια φορά τη μεγάλη αλήθεια. Ότι όποιος είναι καθαρός δεν φοβάται να συγκρουστεί δημόσια και ανοιχτά με την αλητεία και την παρακμή. Ότι σε τελική ανάλυση το σλόγκαν ΟΛΟΙ ΙΔΙΟΙ ΕΙΝΑΙ δεν ισχύει.

Όταν πριν 7 περίπου χρόνια ο Κώστας Λαλιώτης αποκάλυψε και κατήγγειλε στην δικαιοσύνη την ύπαρξη της ΜΑΥΟ, της υπεράκτιας εταιρείας που λειτουργούσε ως αγωγός για την εισροή εκατομμυρίων δολαρίων βρώμικου πολιτικού χρήματος στα ταμεία της Νέας Δημοκρατίας, πολλοί τον αντιμετώπισαν ως τον "τρελό του χωριού" γιατί τόλμησε να έρθει αντιμέτωπος με την Αγία Οικογένεια και τον αρχιερέα της τον Μητσοτάκη.
Άλλοι θεώρησαν ότι πρόκειται για τουφεκιά στον αέρα και ότι ο Λαλιώτης δεν θα επιμείνει.

Ο Κώστας Λαλιώτης ωστόσο επέμεινε και σήκωσε το βάρος αυτής της ιστορίας μόνος του απέναντι στους φανερούς και αφανείς μηχανισμούς της οικογένειας Μητσοτάκη. Ο Σημιτικός κύκλος στο ΠΑΣΟΚ, απολύτως κυρίαρχος τότε, δεν επιθυμούσε να διαταράξει τις καλές του σχέσεις με τον Μητσοτάκη και τις δυνάμεις, ντόπιες και ξένες, που στήριζαν και στηρίζουν την Αγία Οικογένεια.

Ο εισαγγελέας Δ. Παπαγγελόπουλος αρνήθηκε να ανοίξει τους λογαριασμούς της ΜΑΥΟ και έβαλε την υπόθεση στο αρχείο ξεπλένοντας έτσι τον Μητσοτάκη και τη Νέα Δημοκρατία.

Λίγους μήνες αργότερα, τον Ιούλιο του 2003 ο Σημίτης ζήτησε την παραίτηση του Κώστα Λαλιώτη από τη θέση του Γραμματέα του ΠΑΣΟΚ. Ο Λαλιώτης πλήρωσε την έντονη ενόχληση του τότε πρωθυπουργού τόσο για την υπόθεση ΜΑΥΟ όσο και για την μαχητική παρουσία του ΠΑΣΟΚ και του ίδιου, ως Γραμματέα του Κινήματος, στα αντιπολεμικά συλλαλητήρια για την εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ.

Σήμερα έχει σημασία να ξαναδιαβάσουμε τις δηλώσεις Λαλιώτη το 2002.

Αναρωτιέμαι αν σήμερα, μετά την αποκάλυψη της Αριστέας Μπουγάτσου, κοιτώντας τον καθρέφτη ο κ. Παπαγγελόπουλος βλέπει το πρόσωπό του έντονα κόκκινο. Ειλικρινά του το εύχομαι…

Σχόλιο δικό μου: γιατί να ντραπεί ο κ. Παπαγγελόπουλος βρε Αλέκο? Ντράπηκε ο Κόκκινος για το διασυρμό του Ανδρέα και το θάνατο του Κουτσόγιωργα? Ντράπηκαν οι δικαστές το Εκλογοδικείου όταν έκλεβαν τις έδρες από το Κίνημα για να βγει βουλευτής ο θείος Αχιλλέας? Ντράπηκε ο Δωρής για την παραπομπή Ανωμερίτη και λοιπών διοικητών ΔΕΚΟ επί Πασόκ, που αθωώθηκαν οι άνθρωποι ... 100 φορές και συνεχώς τους ξαναπαραπέμπουν? Ζήτησε ποτέ κανείς συγγνώμη από τον Λούβαρη, που κατασυκοφαντήθηκε? Ντράπηκαν οι επιλήσμονες του καθήκοντός τους δικαστικοί όταν παρέπεμπαν τους Νίκο Αθανασόπουλο και Σούλη Αποστολόπουλο για το γιουγκοσλαβικό καλαμπόκι, τη στιγμή που ήταν πασίγνωστο ότι ΟΛΕΣ οι χώρες της ΕΟΚ εφάρμοζαν τις ίδιες τακτικές? Ντράπηκαν οι Ντογιάκοι και οι Σανιδάδες?