ΔΕΝ ξέρω αν στο τέλος ο μαραθώνιος του Γιώργου θα αποδώσει και η χώρα μας θα σταματήσει να'ναι "Βαλκάνια" (πράγμα που, εν πολλοίς, δεν εξαρτάται τόσο από τις πρωτοβουλίες της κυβέρνησης αλλά και από το πόσο θα αλλάξει συμπεριφορά ο καθένας μας προσωπικά), αλλά απεδείχθη ξεκάθαρα ακόμη μία φορά ότι έχουμε πρωθυπουργό που τρέχει, που ενδιαφέρεται, που δίνει μάχες, που αναπτύσσει τις διεθνείς του σχέσεις και εκμεταλλεύεται τις συμμμαχίες του. ΑΥΤΟ είναι που έχει σημασία: το ότι η Ελλάδα κατόρθωσε ένα δικό της πρόβλημα να το κάνει ευρωπαϊκό. Το ότι στύλωσε τα πόδια της και είπε "ή παίρνετε μέτρα ή τα κάνω λαμπόγυαλο"! Τέτοιες όμως τακτικές επιτυγχάνουν όταν δε βαριέσαι να κάνεις διπλωματικό παιχνίδι και έχεις και τις γνωριμίες για να το κάνεις! Διότι, μας είχαν ταράξει τόσα χρόνια οι οι αρχι-άχρηστοι της ΝΔ να μας κοκορεύονται ότι ο Σαρκοζί είναι φίλος τους και ομοϊδεάτης τους. Και ποιό το όφελος επί των ημερών τους? ΚΑΝΕΝΑ! Και όμως, ο Παπανδρέου, αυτόν τον "δεξιό" Πρόεδρο τον ανήγαγε σε βασικό σύμμαχό μας. Και με τον ίδιο τρόπο μας τα είχαν πρήξει επί 5,5 χρόνια για το πόσο καλή τους φίλη ήταν η Μέρκελ. Και όμως, την τακτική της την "απογύμνωσε" με το σχέδιό του ο Παπανδρέου, σε σημείο που σήμερα οι γερμανικές εφημερίδες την "κράζουν" ότι ΤΕΛΙΚΑ συναίνεσε στα όσα εδώ και καιρό πρότεινε ο έλληνας πρωθυπουργός:
Καμμία σύγκριση με τον εξαφανισμένο Καραμανλή?
