Η πρόταση Ξυνίδη τιμά την εκτός των τειχών Ελλάδα, ανακατεύει τον τραχανά, κάνει ανθρώπους που βρίσκονται μακριά από τα γνωστά κυκλώματα -δημοσιογραφικά και παλαιοκομματικά- να ελπίζουν.
Δεν γνωρίζουμε αν και ο κ. Γιώργος Παπανδρέου διαπίστωσε με τον ίδιο τρόπο τον πραγματικά μεστό πολιτικό λόγο που έχει ο νεοεκλεγείς γραμματέας του ΠΑΣΟΚ, και τον πρότεινε για τη θέση. Αλλά, το πρώτο σημαντικό που πρέπει να κρατήσουμε από την ανάδειξη του κ. Σωκράτη Ξυνίδη είναι ότι το Διαδίκτυο σπάει τους φραγμούς της περιφέρειας. Επιτρέπει σε αυτούς, που στα σαλόνια της Αθήνας θα αποκαλούνταν «επαρχιώτες πολιτευτές», να προσεγγίσουν ένα ευρύτερο κοινό, χωρίς τη διαμεσολάβηση των δημοσιογράφων και των Μέσων Ενημέρωσης.
Κι αυτό είναι διπλά σημαντικό· οι πολιτικοί μαθαίνουν σιγά σιγά ότι μπορούν να έχουν στον ήλιο μοίρα χωρίς να χρειάζεται να προσκυνήσουν σε δημοσιογραφικά γραφεία· ότι μπορούν να γίνουν γραμματείς ενός κόμματος χωρίς τις «ευλογίες» κάποιων εκδοτών και διευθυντών· ότι μπορούν να κάνουν πολιτική, εκτός Da Capo ή έστω του «επαναστατικού» Φίλιον στο οποίο συχνάζει ο αντίπαλός του για τη θέση κ. Γ. Παναγιωτακόπουλος. Δεν άλλαξε ξαφνικά ο κόσμος και από τη δικτατορία των ΜΜΕ περάσαμε στην πολυφωνία των νέων Μέσων, αλλά ο χώρος της ενημέρωσης γίνεται σιγά σιγά πλατεία. Δεν υπάρχει «μαγαζί γωνία» στο οποίο οι πολιτικοί οφείλουν να υποβάλουν τα σέβη τους.
