Το παρακάτω άρθρο έχει τον τίτλο "Εκλογές!" (έτσι, με θαυμαστικό, που δηλώνει ... ενθουσιασμό!), και δημοσιεύτηκε ως άρθρο-γνώμη του εκδότη του "Βήματος", Στ. Ψυχάρη, στη χθεσινή κυριακάτικη έκδοση της εφημερίδας (βλ. εδώ).***
Διαβάστε το και πείτε μου με το χέρι στην καρδιά: σας θυμίζει ΑΥΤΟ το "Βήμα" και ΑΥΤΟΣ ο Ψυχάρης, το "Βήμα" και τον Ψυχάρη του προηγούμενου μήνα? 'Η του ντιμπέϊτ των ευρωεκλογών, όπου ο ΔΟΛ πήγε να βγάλει πρώτον σε εντυπώσεις τον αρχι-άχρηστο?
***
Εμ όχι βέβαια! ΕΙΔΑΤΕ τί κάνει το μποϊκοτάζ των αναγνωστών και η κυκλοφοριακή κατρακύλα? Ας το έχουμε υπόψη μας και για άλλους εκδότες... Απολαύστε την "κωλοτούμπα" του ΔΟΛ:
***
ΕΚΛΟΓΕΣ!
Του ΣΤΑΥΡΟΥ Π. ΨΥΧΑΡΗ | Κυριακή 26 Ιουλίου 2009
Του ΣΤΑΥΡΟΥ Π. ΨΥΧΑΡΗ | Κυριακή 26 Ιουλίου 2009
"Η προεδρική εκλογή στην Ελλάδα, από τη Μεταπολίτευση του 1974 και μετά, πάντοτε είχε το παρασκήνιό της.
Με την ψήφιση του Συντάγματος του 1975 ο Κωνσταντίνος Καραμανλής πρότεινε (μυστικά, βεβαίως) την προεδρία στον Παναγιώτη Κανελλόπουλο, που εξέφραζε για μεγάλο μέρος του λαού την αντίσταση στην απριλιανή δικτατορία. Του εξήγησε όμως ότι θα έπρεπε να είναι έτοιμος να παραιτηθεί αν ο ίδιος ο Κ. Καραμανλής αποφάσιζε να μετακινηθεί από την πρωθυπουργία στην προεδρία της Δημοκρατίας. Ο Π. Κανελλόπουλος (ο οποίος είχε χάσει την πρωθυπουργία κατά την κατάρρευση της δικτατορίας το 1974) συνεβουλεύθη τον ίδιο άνθρωπο. Στις 24 Ιουλίου 1974 ήταν ο Γεώργιος Μαύρος, στη σύσκεψη παραδόσεως της εξουσίας από τους αρχηγούς των Ενόπλων Δυνάμεων στους πολιτικούς, που ζήτησε ολιγόωρη αναβολή για την ορκωμοσία του Π. Κανελλόπουλου ως επικεφαλής κυβερνήσεως εθνικής ενότητας (για να συνεννοηθεί με συνεργάτες του- ο Γ. Μαύρος εθεωρείτο ντε φάκτο αρχηγός του Κέντρου).
Κατά το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε, η παρέμβαση του Ευάγγελου Αβέρωφ (με τη βοήθεια του ναυάρχου Πέτρου Αραπάκη- Αρχηγού του Ναυτικού και μεσολαβητή μεταξύ της ελληνικής χούντας και των Αμερικανών) ματαίωσε την ορκωμοσία του Π. Κανελλόπουλου, καθώς εκλήθη να αναλάβει την εξουσία ο Κ. Καραμανλής. Ετσι έχασε την πρωθυπουργία ο Π. Κανελλόπουλος τότε. Ενα χρόνο αργότερα, το 1975, ο Γ. Μαύρος συνεβούλευσε τον Π. Κανελλόπουλο να αρνηθεί την πρόταση Καραμανλή για προεδρία υπό τον όρο ενδεχομένης προώρου αποχωρήσεως...
Ετσι έγινε Πρόεδρος της Δημοκρατίας ο Κ. Τσάτσος, πιστός θεράπων του Κ. Καραμανλή, τον καιρό εκείνο. Ο Κ. Καραμανλής δεν έκρινε ότι έπρεπε να μετακομίσει στην προεδρία ως το 1980 που έληγε η θητεία του Κ. Τσάτσου (δηλ. ο Π. Κανελλόπουλος «έχασε» μια πλήρη προεδρική θητεία).
Είναι γνωστό το παρασκήνιο που προηγήθηκε της αναδείξεως του Χρ. Σαρτζετάκη (με οργανωτή τον Μένιο Κουτσόγιωργα) στη θέση του Προέδρου.
Υστερα από αναγκαστική προσφυγή στις κάλπες (όπως αυτή που αναμένεται προσεχώς!) εξελέγη για δεύτερη φορά ο Κ. Καραμανλής, ενώ το ΠαΣοΚ για να αποφύγει εκλογές αναγκάστηκε (με διαβουλεύσεις στο παρασκήνιο) να αποδεχθεί την πρόταση του Αντώνη Σαμαρά για εκλογή του Κ. Στεφανόπουλου ως Προέδρου της Δημοκρατίας. Η απόφαση το 2005 του σημερινού πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή να προτείνει τον Κάρολο Παπούλια, επιφανές στέλεχος του ΠαΣοΚ, πάγωσε τότε κάθε παρασκηνιακή κίνηση, όπως επιθυμούσε η Νέα Δημοκρατία.
Η Ιστορία δηλοί ότι η προεδρική εκλογή, ανεξαρτήτως της προσωπικότητας των υποψηφίων, πάντοτε έγινε με τη σκέψη κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων σε πιθανές εκλογές.
Είναι πολιτική υποκρισία να κατηγορείται το ΠαΣοΚ σήμερα για... υπονόμευση των θεσμών επειδή εφαρμόζει την πολιτική του μείζονος αγαθού. Η προσφυγή σε εκλογές είναι η ασφαλιστική δικλίδα της Δημοκρατίας. Αν η συνταγματική εκτροπή του 1965 έληγε αμέσως με προσφυγή σε εκλογές, η δικτατορία του 1967 θα είχε αποφευχθεί, όπως όλοι τώρα πια παραδέχονται...".-
Με την ψήφιση του Συντάγματος του 1975 ο Κωνσταντίνος Καραμανλής πρότεινε (μυστικά, βεβαίως) την προεδρία στον Παναγιώτη Κανελλόπουλο, που εξέφραζε για μεγάλο μέρος του λαού την αντίσταση στην απριλιανή δικτατορία. Του εξήγησε όμως ότι θα έπρεπε να είναι έτοιμος να παραιτηθεί αν ο ίδιος ο Κ. Καραμανλής αποφάσιζε να μετακινηθεί από την πρωθυπουργία στην προεδρία της Δημοκρατίας. Ο Π. Κανελλόπουλος (ο οποίος είχε χάσει την πρωθυπουργία κατά την κατάρρευση της δικτατορίας το 1974) συνεβουλεύθη τον ίδιο άνθρωπο. Στις 24 Ιουλίου 1974 ήταν ο Γεώργιος Μαύρος, στη σύσκεψη παραδόσεως της εξουσίας από τους αρχηγούς των Ενόπλων Δυνάμεων στους πολιτικούς, που ζήτησε ολιγόωρη αναβολή για την ορκωμοσία του Π. Κανελλόπουλου ως επικεφαλής κυβερνήσεως εθνικής ενότητας (για να συνεννοηθεί με συνεργάτες του- ο Γ. Μαύρος εθεωρείτο ντε φάκτο αρχηγός του Κέντρου).
Κατά το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε, η παρέμβαση του Ευάγγελου Αβέρωφ (με τη βοήθεια του ναυάρχου Πέτρου Αραπάκη- Αρχηγού του Ναυτικού και μεσολαβητή μεταξύ της ελληνικής χούντας και των Αμερικανών) ματαίωσε την ορκωμοσία του Π. Κανελλόπουλου, καθώς εκλήθη να αναλάβει την εξουσία ο Κ. Καραμανλής. Ετσι έχασε την πρωθυπουργία ο Π. Κανελλόπουλος τότε. Ενα χρόνο αργότερα, το 1975, ο Γ. Μαύρος συνεβούλευσε τον Π. Κανελλόπουλο να αρνηθεί την πρόταση Καραμανλή για προεδρία υπό τον όρο ενδεχομένης προώρου αποχωρήσεως...
Ετσι έγινε Πρόεδρος της Δημοκρατίας ο Κ. Τσάτσος, πιστός θεράπων του Κ. Καραμανλή, τον καιρό εκείνο. Ο Κ. Καραμανλής δεν έκρινε ότι έπρεπε να μετακομίσει στην προεδρία ως το 1980 που έληγε η θητεία του Κ. Τσάτσου (δηλ. ο Π. Κανελλόπουλος «έχασε» μια πλήρη προεδρική θητεία).
Είναι γνωστό το παρασκήνιο που προηγήθηκε της αναδείξεως του Χρ. Σαρτζετάκη (με οργανωτή τον Μένιο Κουτσόγιωργα) στη θέση του Προέδρου.
Υστερα από αναγκαστική προσφυγή στις κάλπες (όπως αυτή που αναμένεται προσεχώς!) εξελέγη για δεύτερη φορά ο Κ. Καραμανλής, ενώ το ΠαΣοΚ για να αποφύγει εκλογές αναγκάστηκε (με διαβουλεύσεις στο παρασκήνιο) να αποδεχθεί την πρόταση του Αντώνη Σαμαρά για εκλογή του Κ. Στεφανόπουλου ως Προέδρου της Δημοκρατίας. Η απόφαση το 2005 του σημερινού πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή να προτείνει τον Κάρολο Παπούλια, επιφανές στέλεχος του ΠαΣοΚ, πάγωσε τότε κάθε παρασκηνιακή κίνηση, όπως επιθυμούσε η Νέα Δημοκρατία.
Η Ιστορία δηλοί ότι η προεδρική εκλογή, ανεξαρτήτως της προσωπικότητας των υποψηφίων, πάντοτε έγινε με τη σκέψη κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων σε πιθανές εκλογές.
Είναι πολιτική υποκρισία να κατηγορείται το ΠαΣοΚ σήμερα για... υπονόμευση των θεσμών επειδή εφαρμόζει την πολιτική του μείζονος αγαθού. Η προσφυγή σε εκλογές είναι η ασφαλιστική δικλίδα της Δημοκρατίας. Αν η συνταγματική εκτροπή του 1965 έληγε αμέσως με προσφυγή σε εκλογές, η δικτατορία του 1967 θα είχε αποφευχθεί, όπως όλοι τώρα πια παραδέχονται...".-
