Τετάρτη 5 Μαΐου 2010

Πού πάμε?

ΤΟΣΟ δύσκολο είναι, για κάποιες πολιτικές δυνάμεις, να συμφωνήσουν ότι το Σύνταγμα είναι ιερό?

Να παραδεχτούν ότι το δικαίωμα στην εργασία είναι το ίδιο σημαντικό με το δικαίωμα στην απεργία?

Ναι, κάθε εργαζόμενος έχει δικαίωμα να διαμαρτυρηθεί και δυναμικά και μαζικά όταν θίγονται τα δικαιώματά του. Και καλά κάνει! Αλλοίμονο αν ο εργαζόμενος δέχεται αδιαμαρτύρητα τα μέτρα (έστω και αναγκαία) της κάθε κυβέρνησης. 

Δεν μπορεί, όμως, να εμποδίζει όποιον άλλον θέλει να εργασθεί. 

ΔΕΝ καταλαβαίνουν τα κόμματα αυτά ότι η στάση κάποιων διαδηλωτών (οπαδών τους),  να κοροϊδεύουν  τους άτυχους εργαζόμενους που καίγονταν, στο κτίριο της Ερμού, οδηγεί κατευθείαν στην ανθρωποφαγία?

Είναι ικανοί οι νεολαίοι αυτών των κομμάτων (οι οποίοι, μετά τις πορείες, συνήθως ξημεροβραδιάζονται σε μπαρ τρώγωντας την περιουσία των μπαμπάδων τους...), να συνειδητοποιήσουν ότι, αν αυτά τα έκαναν επί Σοβιετικής Ενώσεως (το πολιτικό και αστυνομικό κράτος της οποίας καθόλου δεν έζησαν, καίτοι το θαυμάζουν!), θα συλλαμβάνονταν αυθωρεί? Για να μην πω ότι θα "εξαφανίζονταν" κιόλας διά ... "δημοκρατικών" διαδικασιών!

Ντροπή, ντροπή, ντροπή...