Παρασκευή 8 Αυγούστου 2008

Δοκιμάστε τις γνώσεις σας στη γεωγραφία...



Επειδή είμαι φανατικός στη Γεωγραφία (ρωτήστε τους φίλους μου να σας πούν τί τραβάνε με το Trivial), σας καλώ να δοκιμάσετε τις γνώσεις σας, ανακαλύπτοντας το μέρος στο οποίο έχει τραβηχτεί κάθε φωτογραφία... Μη γκρινιάζετε, 50 ερωτήσεις είναι αυτές! Τί πιο διασκεδαστικό και χαλαρωτικό?

Τελετή έναρξης 29ης Ολυμπιάδας: πολύ κακό για το τίποτα?





Δεν ξέρω τί γνώμη έχετε εσείς, αλλά εγώ, παρά τα
όσα άκουσα για τους "ακριβότερους ολυμπιακούς αγώνες" και άλλα ηχηρά παρόμοια (που ταιριάζουν, άλλωστε και στα μεγάλα "μεγέθη" της Κίνας σε ό,τι αφορά στην έκταση, στον πληθυσμό κλπ), την τελετή έναρξης του Πεκίνου ΔΕΝ την βρήκα ούτε ευφάνταστη ούτε ευρηματική, δεδομένου ότι μιλάμε για ΤΟΣΑ χρήματα και για μία χώρα με ΤΕΤΟΙΑ τεχνολογική δυνατότητα: ήταν ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ της τελετής έναρξης της Αθήνας, οι κινέζοι (και για να ακριβολογούμε ο "πολύς" Ζαν Γιμού) ακουλούθησαν κατά πόδας την πετυχημένη συνταγή του Δημήτρη Παπαϊωάννου. Μαύρο φόντο στη σκηνή, όπου περνούσε με διάφορα δρώμενα η ιστορία της χώρας, τυμπανιστές, αιωρούμενοι αθλητές (μέχρι και τη θέση της Bjork πήρε η Sarah Brightman!).

(η φωτό από το www.kathimerini.gr)

Μόνο που δεν πρόσεξαν κάτι: αν στους ευρωπαίους, τους αμερικάνους και τους έλληνες "έλεγαν" κάτι οι μουσικές του Κουμεντάκη, του Χατζιδάκη, του Θεοδωράκη κλπ, που "έντυναν" μουσικά τις σκηνές του Δ. Παπαϊωάννου, αντιθέτως η μακρόσυρτη και μονότονη κινέζικη μουσική δεν κατάφερε να περάσει τα ίδια συναισθήματα στον κόσμο που παρακολούθησε την τελετή έναρξης, τουλάχιστον από την τηλεόραση. Ούτε η σπατάλη αυτοκρατορικού κόκκινου & χρυσού χρώματος σε όλες τις σκηνές μπόρεσε να επισκιάσει τους χρωματισμούς της ελληνικής παρουσίασης: η δική μας τελετή έναρξης ήταν ΠΟΙΗΤΙΚΗ! Ηταν ΑΙΘΕΡΙΑ.

Εμένα προσωπικά, από την αντίστοιχη τελετή του Πεκίνου, μου έμεινε μόνο η εντύπωση από το πολυπληθές των εθελοντών που συμμετείχαν, το "εύρημα" του ηλεκτρονικού ομοιώματος του πάπυρου, όπου πάνω του περνούσαν σκηνές από την κινεζική ιστορία, και το άναμμα του ολυμπιακού βωμού εξ αποστάσεως (μέχρι και εδώ, όμως, αντιγράψανε τον Δ. Παπαϊωάννου και τους ιπτάμενους έρωτες: ο αθλητής τους "έτρεχε" κρεμασμένος από σκοινιά). Καμμία εφευρετικότητα, πέραν τούτου...

Η τελετή έναρξης της Αθήνας παραμένει ανεπανάληπτη.

Eπιτέλους!

Μη με ρωτάτε, όχι, δεν έφυγα (ακόμη) διακοπές! Η βομβιστική επίθεση στην Πόλη, μας έκανε να ματαιώσουμε το ταξίδι μας εκεί, αν και τώρα που ησύχασαν τα πράγματα το ξανασκεφτόμαστε... Ετσι, οι πρώτες μου διακοπές ματαιώθηκαν. Οι δεύτερες είναι τέλος Αυγούστου, στην Πράγα. Οπότε αργούν ακόμη. Στη Χαλκιδική, όπου συρρέουν ορδές θεσσαλονικέων και λοιπών εκδρομέων, ούτε να το συζητώ, την απεχθάνομαι. Οπότε έκλεισα κι εγώ το γραφείο και θα περιφέρομαι από φίλο σε φίλο και θα απολαύσω την σπατάλη του χρόνου. Σίγα που θα κάτσω να σκάσω... Ούτε ζηλεύω την divaynne που έφυγε για Βαρκελώνη. Τί να πει κι ο ndn που γύρισε στη δουλειά, ε? Βέβαια, από την άλλη, ο tzonakos είναι ακόμη σε διακοπές, αλλά μπορώ να ζω με αυτό το άγχος? Τί κακό, όμως, ε? Πέρασε το καλοκαίρι και δεν το πήραμε χαμπάρι!