Τα όσα έλεγα κριτικάροντας τα νέα θεματικά πάρκα της παραλίας της Θεσσαλονίκης, έρχεται να επιβεβαιώσει το χθεσινό δημοσίευμα των "ΝΕΩΝ" στο ένθετο της εφημερίδας "ΖΩ στη Θεσσαλονίκη". Η δημοσιογράφος Ηρώ Μαυρίδου περπάτησε στα νέα πάρκα με τον συγγραφέα Σάκη Σερέφα και η άποψη που διαμόρφωσε ο λογοτέχνης δεν είναι καθόλου γοητευτική για τα "κατορθώματα" του δημαρχούλη μας. Τα όσα αναφέρει ο λογοτέχνης τα είχα θίξει ήδη από τις πρώτες ημέρες "αποκάλυψης" των πάρκων. Διαβάστε εκείνη την ανάρτησή μου (βλ. εδώ) και μετά, για σύγκριση, διαβάστε τί αναφέρει ο Σ. Σερέφας:
* "Δεδομένου ότι πάρκα είναι κατασκευασμένα σε μία περιοχή της πόλης που είναι από παντού ανοιχτή και την πιάνουν ο άνεμος και η βροχή το χειμώνα όπως και ο ήλιος το καλοκαίρι, μήπως θα ήταν πιο χρηστικά και πιο ταιριαστά κάποια ελαφράς κατασκευής στέγαστρα αντί της αλέας με τις κουκουναριές? Επίσης, οι καλαμιές μπορούν να ευδοκιμήσουν με το θαλασσινό νερό δίπλα? Πόσο ταιριάζει η πισινούλα με τα νούφαρα δίπλασε μία τεράστια θάλασσα?".
* "Τα υλικά τα οποία χρησιμοποιήθηκαν, όπως τα ξύλα ή τα μάρμαρα, είναι μεν πολύ ωραία αλλά μου δημιουργούν την αίσθηση του σαλονιού: προσοχή μη λερώσω, μη γδάρω το σανίδι ... έφτιαξαν κάτι το οποίο είναι πολύ εύθραυστο για να αντέξει τη σκληρή στική χρήση...".
* "Δεν έχουν καμία μηχανική χρήση από τους κατοίκους της πόλης ούτε οι ροδώνες ούτε η λίμνη με τα νούφαρα... στα χαλίκια, για παράδειγμα, δε μπορεί να περπατήσει μία μητέρα με το καροτσάκι, μία γυναίκα με τακούνια ή ένας ηλικιωμένος με μπαστούνι. Είναι μία απομίμηση φύσης, η οποία δε λαμβάνει υπόψη της τα συμφραζόμενα αστικού και φυσικού τοπίου που υπάρχουν γύρω από το πάρκο".
Ο γνωστός λογοτέχνης αναφέρει και κάτι άλλο, που το υποστηρίζω χρόνια και για 1η φορά βλέπω να το υποστηρίζει και άλλος: ότι δηλ. "η Θεσσαλονίκη είναι πλέον κατ'επίφαση παραθαλλάσια πόλη. Ουσιαστικά δεν είναι. Η προκυμαία των πέντε χιλιομέτρων είναι ένα πολύ απότομο τραύμα στο 'σώμα' της πόλης...". Αυτό είναι αλήθεια: το "τερατώδες" σχέδιο του θείου Κ. Καραμανλή να δημιουργήσει τη Νέα Παραλία, με τέτοιο φάρδος, ώστε, για να φτάσει κανείς στη θάλασσα, να χρειαστεί να διανύσει εκατοντάδες μέτρα, διασχίζοντας και μία τεράστια λεωφόρο, εν συνδυασμώ με την αδυναμία πεζοδρόμησης, στέρησε από τη Θεσσαλονίκη το είδος της παραλίας που έχουν άλλες πόλεις, όπως ο Βόλος, η Καβάλα, η Αλεξανδρούπολη, ακόμη και τα Ιωάννινα με τη λίμνη τους (όπου ο κόσμος κάνει σεργιάνι στις παραλίες, όπως ακριβώς γίνεται στο τμήμα της παραλίας από Βενιζέλου έως Λευκό Πύργο, το οποίο, όμως, είναι πολύ μικρό εν σχέσει με την αχανή Νέα Παραλία). Τ'ακούς αγαπημένε μου φίλε NdN?
* "Δεδομένου ότι πάρκα είναι κατασκευασμένα σε μία περιοχή της πόλης που είναι από παντού ανοιχτή και την πιάνουν ο άνεμος και η βροχή το χειμώνα όπως και ο ήλιος το καλοκαίρι, μήπως θα ήταν πιο χρηστικά και πιο ταιριαστά κάποια ελαφράς κατασκευής στέγαστρα αντί της αλέας με τις κουκουναριές? Επίσης, οι καλαμιές μπορούν να ευδοκιμήσουν με το θαλασσινό νερό δίπλα? Πόσο ταιριάζει η πισινούλα με τα νούφαρα δίπλασε μία τεράστια θάλασσα?".
* "Τα υλικά τα οποία χρησιμοποιήθηκαν, όπως τα ξύλα ή τα μάρμαρα, είναι μεν πολύ ωραία αλλά μου δημιουργούν την αίσθηση του σαλονιού: προσοχή μη λερώσω, μη γδάρω το σανίδι ... έφτιαξαν κάτι το οποίο είναι πολύ εύθραυστο για να αντέξει τη σκληρή στική χρήση...".
* "Δεν έχουν καμία μηχανική χρήση από τους κατοίκους της πόλης ούτε οι ροδώνες ούτε η λίμνη με τα νούφαρα... στα χαλίκια, για παράδειγμα, δε μπορεί να περπατήσει μία μητέρα με το καροτσάκι, μία γυναίκα με τακούνια ή ένας ηλικιωμένος με μπαστούνι. Είναι μία απομίμηση φύσης, η οποία δε λαμβάνει υπόψη της τα συμφραζόμενα αστικού και φυσικού τοπίου που υπάρχουν γύρω από το πάρκο".
Ο γνωστός λογοτέχνης αναφέρει και κάτι άλλο, που το υποστηρίζω χρόνια και για 1η φορά βλέπω να το υποστηρίζει και άλλος: ότι δηλ. "η Θεσσαλονίκη είναι πλέον κατ'επίφαση παραθαλλάσια πόλη. Ουσιαστικά δεν είναι. Η προκυμαία των πέντε χιλιομέτρων είναι ένα πολύ απότομο τραύμα στο 'σώμα' της πόλης...". Αυτό είναι αλήθεια: το "τερατώδες" σχέδιο του θείου Κ. Καραμανλή να δημιουργήσει τη Νέα Παραλία, με τέτοιο φάρδος, ώστε, για να φτάσει κανείς στη θάλασσα, να χρειαστεί να διανύσει εκατοντάδες μέτρα, διασχίζοντας και μία τεράστια λεωφόρο, εν συνδυασμώ με την αδυναμία πεζοδρόμησης, στέρησε από τη Θεσσαλονίκη το είδος της παραλίας που έχουν άλλες πόλεις, όπως ο Βόλος, η Καβάλα, η Αλεξανδρούπολη, ακόμη και τα Ιωάννινα με τη λίμνη τους (όπου ο κόσμος κάνει σεργιάνι στις παραλίες, όπως ακριβώς γίνεται στο τμήμα της παραλίας από Βενιζέλου έως Λευκό Πύργο, το οποίο, όμως, είναι πολύ μικρό εν σχέσει με την αχανή Νέα Παραλία). Τ'ακούς αγαπημένε μου φίλε NdN?