Παρασκευή 21 Αυγούστου 2009

ΟΛΑ ΕΔΩ πληρώνονται!

"Η ελπίδα μου βγήκε αληθινή και τα κόμματα της Αριστεράς αντέδρασαν. Αλλά δεν απάντησαν στα ερωτήματα που έθεσε η «Ε» και στοχοποίησαν τον ανακυκλωτή. Αυτή είναι μια παλιά και δοκιμασμένη σταλινική τακτική που είναι προσφιλής τόσο στην κλασική της μορφή όσο και στην ανανεωτική της. Οταν δεν μπορούμε ή δεν θέλουμε να απαντήσουμε σε κάποιο ερώτημα ενοχοποιούμε το ίδιο το ερώτημα και το δαιμονοποιούμε για να αποφύγουμε την ουσία του πολιτικού προβλήματος. Και αυτό δεν βγαίνει ποτέ στην επιφάνεια. Και η κρίση που περνάει αυτή τη στιγμή ο ΣΥΝ με τη σύγκρουση των δύο ηγεσιών του είναι καθαρή".

Από το άρθρο του Περικλή Κοροβέση στη σημερινή "Ελευθεροτυπία".

Αρχισαν τα όργανα!

Ποιό εκτόπισμα μπορεί να έχει ένας ... Βίτσας?

Χθες, σε άρθρο-παρέμβασή του στα "ΝΕΑ" (βλ. εδώ), ο Λεωνίδας Κύρκος, ιστορικός ηγέτης του ΚΚΕ εσωτ. και της  Ε.ΑΡ., έχοντας και από καιρού δηλώσει ότι υπήρξε λάθος του η παραπομπή του Ανδρέα Παπανδρέου στο Ειδικο Δικαστήριο και η τότε στοχοποίηση του Πασόκ, υποστήριξε ότι πρέπει να υπάρξει συνεργασία των 2 χώρων, του Πασόκ και της μη δογματικής Αριστεράς:

"Εχω πει επανειλημμένα και αυτό καταντάει κουραστικό, ότι θα πρέπει να καταβληθεί κάθε προσπάθεια ώστε να συναντηθούν τα δύο μεγάλα δημοκρατικά ρεύματα της ελληνικής κοινωνίας: του ΠΑΣΟΚ και του Συνασπισμού, σε μια συνάντηση ανοιχτή σε όσους θα το επιθυμούσαν και στη βάση της ηθικής και πολιτικής ισοτιμίας σε μια νέα κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία. Αν δεν γίνει αυτό, βλέπω δύσκολο το μέλλον της δημοκρατικής μας προοπτικής". 

Μάλιστα προχώρησε παραπάνω. Αναγνωρίζοντας εν τοις πράγμασι τον καινοτόμο λόγο του Γιώργου, διατύπωσε την εξής πρόταση: 

"Διάβασα με προσοχή την πρόσφατη συνέντευξη του προέδρου του ΠΑΣΟΚ στη «Real Νews». Περιέχει μερικές πολύ ενδιαφέρουσες ιδέες που δεν θα έπρεπε αβασάνιστα και επιπόλαια να απορριφθούν. Προτείνω να αποτελέσουν αντικείμενο επεξεργασίας και να διατυπωθούν και από το κόμμα μας συγκεκριμένες μεταρρυθμιστικές προτάσεις αναφορικά με τα πιεστικά προβλήματα της καθημερινής ζωής των πολιτών που δοκιμάζονται με σκληρό τρόπο και αναζητούν επειγόντως διέξοδο. Ένας ευρύς, ανοιχτός και έντιμος διάλογος ανάμεσα στους δύο χώρους μπορεί να φέρει σοβαρά και αισιόδοξα αποτελέσματα. Η λύση είναι εκλογές και φιλολαϊκή κυβέρνηση".

Σήμερα διαβάζω στα "ΝΕΑ" ότι η Κουμουνδούρου δεν έδειξε ιδιαίτερο ενθουσιασμό για τις προτάσεις του Λεωνίδα Κύρκου, αφού με μια ανακοίνωση τριών αράδων ο γραμματέας της Κεντρικής Πολιτικής Γραμματείας Δημήτρης Βίτσας έκλεισε το θέμα λέγοντας:

«Η ενότητα της Αριστεράς δεν είναι σημαία ευκαιρίας. Ο Συνασπισμός έχει τις αποφάσεις του Συνεδρίου του και τις αποφάσεις της ΚΠΕ, που αποτελούν ικανοποιητικό πλαίσιο κοινής δράσης όλων μας. Χρειάζεται να μπουν κάποιες τελείες».

Καταλάβατε τί έγινε? Διάβασαν στον ΣΥΡΙΖΑ την πρόταση του Κύρκου να αποτελέσουν οι θέσεις του Γιώργου αντικείμενο μελέτης ΚΑΙ ΕΦΡΙΞΑΝ οι ... μεγάλοι αναθεωρητές! Αυτοί μελετούν μόνον Λένιν και Μπακούνιν! 

Και σκέφτομαι: μετά το "βρώμικο '89" δεν μπορώ να πω και εγώ προσωπικά ότι διάκειμαι φιλικά προς τον Λεωνίδα Κύρκο. Εζησα την έπαρση και την κενότητα λόγου και της Ε.ΑΡ. και του ΚΚΕ τότε και τους σιχάθηκε η ψυχή μου. ΟΜΩΣ, ό,τι και να πω, ο Λεωνίδας Κύρκος ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ένας Λεωίδας Κύρκος! Εχει την ιστορία του, έχει τους αγώνες του, έχει τις προτάσεις του, είτε τις κρίνουμε καλές είτε κακές! 

ΑΥΤΟΣ Ο ΒΙΤΣΑΣ, εν αντιθέσει, ΠΟΘΕΝ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ? ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, ώστε να τολμά να ... βάζει τελείες στις προτάσεις και τη σκέψη ενός Λεωνίδα Κύρκου? ΤΙ ΚΟΜΙΖΕΙ στην υπόθεση της συνεργασίας των δημοκρατικών δυνάμεων αυτό το "φρούτο"?

ΔΕΝ έχει καταλάβει ακόμη ο Συνασπισμός ότι τέτοιες επάρσεις τις έχει πληρώσει ακριβά ακόμη και στο πρόσφατο παρελθόν? Γιατί έπεσε στις τελευταίες εκλογές ενώ πριν 1 χρόνο "φυσούσε" στις δημοσκοπήσεις? 

ΔΥΣΤΥΧΩΣ, αυτό είναι το δράμα της Αριστεράς εν Ελλάδι: κάποτε είχε ηγέτες όπως ο Χαρίλαος Φλωράκης και ο Λεωνίδας Κύρκος: μπορεί να διαφωνούσες μαζί τους, ήταν όμως άνθρωποι με πολιτική σκέψη, πολιτικό εκτόπισμα και αναγνώριση από φίλους και εχθρούς. ΣΗΜΕΡΑ, την διοικούν άνθρωποι όπως η Αλέκα, ο Αλέκος, ο Αλέξης, ο Βίτσας, ο Καραγκουλές, η σάρα και η μάρα!

ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ...


"Τέτοιες μέρες, Αύγουστο, πριν από πέντε χρόνια, ο Ελληνισμός απέδειξε ότι μπορεί. Αποδείξαμε ως λαός, ότι δεν μας λείπει η οργανωτική ικανότητα, δεν μας λείπει η γνώση ούτε η εμπειρία. Αποδείξαμε ότι μπορούμε να κάνουμε τη χώρα μας τόπο ασφαλή, καθαρό, φιλόξενο, ανθρώπινο, προοδευτικό και σύγχρονο. Αποδείξαμε ότι δεν μας λείπει η διάθεση για συλλογική εργασία, για εθελοντισμό και προσφορά στην πατρίδα. Αποδείξαμε την ενότητά μας σε έναν κοινό σκοπό. Σκοπό που υπηρετούσε η πολιτεία και στον οποίο συνέβαλαν καθοριστικά οι πολίτες.

Ήταν η Ελλάδα της αυτοπεποίθησης, της ανάτασης και περηφάνιας. Ήταν η πατρίδα της ομοψυχίας και προσφοράς που έδωσε με επιτυχία αξιοθαύμαστη τη μάχη για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και είχε αποτέλεσμα που θαύμασε η υφήλιος.

Τα τελευταία χρόνια ο Αύγουστος μας αφήνει με πολύ διαφορετικά μηνύματα. Πέρυσι δέσποζαν τα ζητήματα της διαφθοράς: Βατοπέδι και άγονες γραμμές για τις συγκοινωνίες στο Αιγαίο. Το 2007, ο Αύγουστος μας αποχαιρετούσε με την έκθεση Ζορμπά για μαύρο πολιτικό χρήμα, μέσω της λεηλασίας των ασφαλιστικών ταμείων με τα δομημένα ομόλογα. Θέμα που μόνο οι καπνοί των πυρκαγιών κατάφεραν να σκεπάσουν. Τότε πήγαμε σε εκλογές, πρόωρες και αιφνιδιαστικές, με πρόσχημα την εθνική ανάγκη να καταρτίσει η κυβέρνηση «αξιόπιστο προϋπολογισμό». Τελικά, ούτε αυτό το αυτονόητο, δεν κατάφερε.  

Σήμερα, τον Αύγουστο του 2009, ο προϋπολογισμός του 2010, γίνεται πραγματικά εθνική υπόθεση, μετά την αποδεδειγμένη παταγώδη αποτυχία της κυβέρνησης, την τελευταία πενταετία, στον τομέα της οικονομίας".


Ολο το άρθρο-παρέμβαση του Γιώργου, εδώ.