Χαίρομαι που, μία μέρα μετά την ανάρτησή μου για την "ρελάνς" του Προέδρου, και παρά τις αρχικές αντιδράσεις, οι περισσότεροι φίλοι-bloggers, με τους οποίους μοιραζόμαστε τις ίδιες ανησυχίες, σχημάτισαν την αυτή άποψη: ότι δεν μπορούμε, χάριν των τηλε-παραθύρων, να "εφευρίσκουμε" ντε και καλά "ενόχους" και στο δικό μας χώρο, μόνο και μόνο για να μην κατηγορηθούμε για ... "συμψηφισμό". Ο Γιώργος απέδειξε ότι, ΟΤΑΝ όντως υπάρχει θέμα, αποδίδει τις πρέπουσες ευθύνες: μην ξεχνάμε ότι είναι ο μόνος αρχηγός που εν μία νυκτί διέγραψε 10 υποψήφιους βουλευτές και μάλιστα στην αρχή της θητείας του ως Πρόεδρος. Και για να μην είμαστε άδικοι, να πούμε ότι ο Πάχτας π.χ. αθωώθηκε, πλην όμως άκουσε κανείς τους Μάκηδες και τους Λάκηδες να επανορθώνουν?
Είναι χαρακτηριστικό το απόσπασμα της σχετικής ανάρτησης του Παναγιώτη Βρυώνη: Είδα από διαφορετική πλευρά το θέμα: μισό λεπτό, γιατί δεχόμαστε ότι σε ΚΑΘΕ υπόθεση έχουν ευθύνη όλοι; Πολύ βολικό δεν είναι να λέμε ότι φταίνε όλοι, αντί να κοιτάμε και να λέμε ποιος πραγματικά φταίει σε κάθε περίπτωση; Δεν λέω ότι δεν υπάρχουν ευθύνες πολιτικών από το ΠΑΣΟΚ για διάφορα θέματα. Αλλά, ΣΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ, γιατί πρέπει οπωσδήποτε να υπάρχουν; Μήπως στην γενικότερη κατάσταση διαφθοράς καταλήξουμε σε κυνήγι μαγισσών; Μήπως ζητάμε αίμα πάση θυσία, αδιαφορώντας για το αν θα τιμωρήσουμε αθώους, μόνο και μόνο για να μην μας χαλάσει η πολύ βολική θεωρία ότι "όλοι ίδιοι είναι";
Οπως δήλωσε και ο Γ. Παπακωνσταντίνου: "Στην περίπτωση του κ. Φωτιάδη, θα υπήρχαν ευθύνες, εάν δεν είχε γίνει η αναπομπή. Από εκεί και πέρα, είναι σαφές ότι όλο αυτό το σκηνικό, το οποίο εκτυλίχθηκε στη συνέχεια, έχει να κάνει με το γεγονός ότι οι συγκεκριμένοι υπουργοί της Νέας Δημοκρατίας δεν χρησιμοποίησαν την αναπομπή του κ. Φωτιάδη για να μπλοκάρουν την όλη διαδικασία, δεν έκαναν, όπως έκανε το ελληνικό Δημόσιο επί ΠΑΣΟΚ, την παράσταση στο δικαστήριο για να υποστηρίξουν τα συμφέροντα του ελληνικού Δημοσίου. Αντιθέτως, κατήργησαν μία δίκη, η οποία είχε ήδη κερδηθεί, με τη γνωστή συνέχεια που όλοι ξέρουμε".
Είναι χαρακτηριστικό το απόσπασμα της σχετικής ανάρτησης του Παναγιώτη Βρυώνη: Είδα από διαφορετική πλευρά το θέμα: μισό λεπτό, γιατί δεχόμαστε ότι σε ΚΑΘΕ υπόθεση έχουν ευθύνη όλοι; Πολύ βολικό δεν είναι να λέμε ότι φταίνε όλοι, αντί να κοιτάμε και να λέμε ποιος πραγματικά φταίει σε κάθε περίπτωση; Δεν λέω ότι δεν υπάρχουν ευθύνες πολιτικών από το ΠΑΣΟΚ για διάφορα θέματα. Αλλά, ΣΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ, γιατί πρέπει οπωσδήποτε να υπάρχουν; Μήπως στην γενικότερη κατάσταση διαφθοράς καταλήξουμε σε κυνήγι μαγισσών; Μήπως ζητάμε αίμα πάση θυσία, αδιαφορώντας για το αν θα τιμωρήσουμε αθώους, μόνο και μόνο για να μην μας χαλάσει η πολύ βολική θεωρία ότι "όλοι ίδιοι είναι";
Οπως δήλωσε και ο Γ. Παπακωνσταντίνου: "Στην περίπτωση του κ. Φωτιάδη, θα υπήρχαν ευθύνες, εάν δεν είχε γίνει η αναπομπή. Από εκεί και πέρα, είναι σαφές ότι όλο αυτό το σκηνικό, το οποίο εκτυλίχθηκε στη συνέχεια, έχει να κάνει με το γεγονός ότι οι συγκεκριμένοι υπουργοί της Νέας Δημοκρατίας δεν χρησιμοποίησαν την αναπομπή του κ. Φωτιάδη για να μπλοκάρουν την όλη διαδικασία, δεν έκαναν, όπως έκανε το ελληνικό Δημόσιο επί ΠΑΣΟΚ, την παράσταση στο δικαστήριο για να υποστηρίξουν τα συμφέροντα του ελληνικού Δημοσίου. Αντιθέτως, κατήργησαν μία δίκη, η οποία είχε ήδη κερδηθεί, με τη γνωστή συνέχεια που όλοι ξέρουμε".
1 σχόλιο:
Τεχνικά έχεις δίκιο. Αλλά στην πράξη ο κόσμος έχει οργιστεί και επομένως δεν σκέφτεται πολύ λογικά. Έτσι ισχύει το τεκμήριο της ενοχής: εκ προϊμίου είσαι ένοχος και πρέπει να αποδείξει το αντίθετο.
Αν θέλεις να κερδίσεις την εμπιστοσύνη του πρέπει να ταλαιπωρηθείς και λίγο;)
Αν είσαι αθώος, λογοδοτείς, το αποδεικνύεις και τέλος.
Δημοσίευση σχολίου