Από τα σημερινά "ΝΕΑ" οι κρίσιμες διαπιστώσεις:
ΟΥΤΩΣ Ή ΑΛΛΩΣ ο Γ. Παπανδρέου είχε το πλεονέκτημα του δικαιούχου της πρώτης ευκαιρίας. Έτσι, προσθέτει ο Γ. Σεφερτζής, «πυροδότησε την αναπτυσσόμενη δυναμική υπέρ της αυτοδυναμίας του προπορευόμενου κόμματός του κερδίζοντας από το βήμα της ΔΕΘ τη “μάχη του συγκεκριμένου” που χρειαζόταν να ακούσει η κοινή γνώμη για να πειστεί ότι διέθετε εναλλακτικό και περισσότερο ελπιδοφόρο σχέδιο εξόδου από την κρίση. Εντέλει έκανε κάτι παραπάνω: εξουδετέρωσε το επικοινωνιακό πλεονέκτημα του απερχόμενου πρωθυπουργού στη μάχη των εντυπώσεων στα debates και, την κατάλληλη στιγμή κέρδισε το πεδίο του μεσαίου χώρου με τις δεσμεύσεις του αναφορικά με το πνεύμα, το σχήμα και την πολυσυλλεκτικότητα του μοντέλου εξουσίας που επαγγέλθηκε». Μεγάλο ρόλο έπαιξε, συμπληρώνει και «η πάνδημη ανησυχία μπροστά στον κίνδυνο της ακυβερνησίας. Ακόμα και με το ρίσκο να αποδειχθεί κατώτερη των προσδοκιών, η ανατέλλουσα εποχή Παπανδρέου φάνταζε στη σκέψη της κοινωνικής πλειοψηφίας λυτρωτική από το άγος της εποχής του μηδενισμού της πολιτικής αποτελεσματικότητας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου