Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2009

Η εσωκομματική εκλογή της ΝΔ...

Τέλειωσε και το πανηγύρι στη ΝΔ. Προσωπικά, εξαρχής πίστευα ότι είτε ο Σαμαράς κέρδιζε είτε η Μπακογιάννη, για το Πασόκ ήταν αδιάφορο καθώς και οι 2 λύσεις το "βόλευαν" από κάθε πλευρά:

* Η μεν Ντόρα θα διεύρυνε το χάσμα με τον Καρατζαφέρη (καλό για το Πασόκ, αφού η Δεξιά θα παρέμενε χωρισμένη), αλλά είχε διεισδυτικότητα στο χώρο του Κέντρου (κακό για το Πασόκ), ωστόσο η κυβερνητική θητεία του πατέρα της (1990-1993) ήταν ακόμη νωπή στους Ελληνες, οπότε και η ίδια θα το χρεωνόταν αυτό (καλό για το Πασόκ).

* Ο δε Σαμαράς θα έφερνε κοντά τη Ν.Δ. με το ΛΑ.Ο.Σ. (κακό για το Πασόκ, αφού η Δεξιά θα ενωνόταν). Αυτή η εξέλιξη, όμως, ταυτόχρονα ήταν και ... θετική για το Πασόκ αφού ο Σαμαράς, ως εθνικιστής και με καθόλου κεντρώο προφίλ, δεν θα μπορούσε να αποτανθεί στο Κέντρο, όπου το Πασόκ τώρα, αν κυβερνήσει και σωστά, θα παίζει μπάλα μόνο του και επί ... 20 χρόνια!

Για τη χώρα, όμως, τί θα ήταν το καλύτερο? Ειλικρινά, νομίζω καμμία από τις 2 λύσεις: η μεν Ντόρα απέδειξε ότι είναι μία επικοινωνιακή φούσκα, καθώς από όπου και αν πέρασε (Δήμος, ΥΠΕΞ) δεν άφησε κανένα έργο. Ο δε Σαμαράς είναι αδιάφορος στη γενική διακυβέρνηση (και επικίνδυνος στους χειρισμούς των εθνικών θεμάτων).

Η διαφορά της νεοδημοκρατικής διαδικασίας με αυτήν του Πασόκ? Καταρχήν, η συμμετοχή στη ΝΔ ήταν μεν μεγάλη (για τα δεδομένα δεξιού κόμματος), αλλά σε καμμία περίπτωση δεν έφτασε την δική μας κινητοποίηση (ο Κρόγιας μας θυμίζει εδώ τα μεγέθη της εκλογής στο Πασόκ). Εννοείται ότι η οργάνωση της διαδικασίας ήταν χάλια, ενώ το Πασόκ την είχε διασφαλίσει και ας ήταν τότε μία πρωτόγνωρη διαδικασία, ενώ τώρα η ΝΔ είχε έστω το "know how" και συνεπώς είναι αδικαιολόγητη για το οργανωτικό χάος. Επίσης, στο Πασόκ τότε δεν υπήρχε ο "τρελός του χωριού": ο Κ.Σκανδαλίδης μπορεί να ήταν 3η επιλογή αλλά ήταν και είναι ένας σοβαρός πολιτικός. Στη ΝΔ το 10% ψήφισε ... Ψωμιάδη, ο οποίος σε κάτι χωριά της Δράμας ήρθε ... και πρώτος! Αφήστε δε το ... show που έδωσε ο ίδιος χθες μπροστά στις κάμερες, εκμεταλλευόμενος επικοινωνιακά την γρίππη του και παρουσιασθείς με κλάμματα για να διαμαρτυρηθεί ότι ... δεν τον άφησαν να ψηφίσει (Ποιός, πού, πότε? Ετσι κάνει καταγγελίες ένας σοβαρός άνθρωπος, κύριε Ψωμιάδη. Με στοιχεία!).

Μετά από αυτήν την πολιτική συμπεριφορά ενός μεγάλου μέρους του εκλογικού σώματος, μπορεί κανείς να αναμένει ότι ΚΑΠΟΤΕ θα γίνουμε πολιτισμένοι Ευρωπαίοι?

Και μία απορία: ειλικρινά πιστεύει κανείς ότι οι χθεσινές δηλώσεις της Ντόρας περί ενότητας και άλλων σχετικών μπορούν να ισχύσουν? Πώς θα αντέξει το Μητσοτακέϊκο να συνυπάρξει στον ίδιο χώρο με κάποιον αρχηγό που το 1993 τους είχε ρίξει από την εξουσία τόσο ατιμωτικά? Update: Για να μην λένε κάποιοι ότι "εφευρίσκω" σενάρια, ας διαβάσουν το άρθρο της Χρ.Κοραή, σήμερα, στην "Ελευθεροτυπία". Διατυπώνει ευθέως την ίδια απορία...

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Η αξία του νικητή καθορίζεται -εν πολλοίς- και από την αξία του νικημένου(και δεν αφορά μόνο τα εσωκομματικά της ΝΔ).