Σπίτι στις ... Βρυξέλλες!

Με σπίτι στις Βρυξέλλες και με την ιδιότητα του ευρωβουλευτή από ... αμνημονεύτων ετών, γίνομαι κι εγώ ... "αριστερός" και "κομμουνιστής"!

Ο πλουσιότερος ... τεμπέλης!

Το γράφημα από τα "ΝΕΑ"...

ΔΕΝ δούλεψε ποτέ του, ΔΕΝ διαθέτει καν ΑΜΚΑ, οι υπουργοί του κατα-έκλεψαν το κράτος, το κράτος του κατακλέβει εμάς, και ΟΜΩΣ ο ίδιος καλοπερνά!

Εχουμε πρόταση!

Από τα σημερινά "Νέα"...

Το "Βήμα" έλαβε το ... μήνυμα!

Το παρακάτω άρθρο έχει τον τίτλο "Εκλογές!" (έτσι, με θαυμαστικό, που δηλώνει ... ενθουσιασμό!), και δημοσιεύτηκε ως άρθρο-γνώμη του εκδότη του "Βήματος", Στ. Ψυχάρη, στη χθεσινή κυριακάτικη έκδοση της εφημερίδας (βλ. εδώ).

***

Διαβάστε το και πείτε μου με το χέρι στην καρδιά: σας θυμίζει ΑΥΤΟ το "Βήμα" και ΑΥΤΟΣ ο Ψυχάρης, το "Βήμα" και τον Ψυχάρη του προηγούμενου μήνα? 'Η του ντιμπέϊτ των ευρωεκλογών, όπου ο ΔΟΛ πήγε να βγάλει πρώτον σε εντυπώσεις τον αρχι-άχρηστο?

***

Εμ όχι βέβαια! ΕΙΔΑΤΕ τί κάνει το μποϊκοτάζ των αναγνωστών και η κυκλοφοριακή κατρακύλα? Ας το έχουμε υπόψη μας και για άλλους εκδότες... Απολαύστε την "κωλοτούμπα" του ΔΟΛ:

***

ΕΚΛΟΓΕΣ! 
Του ΣΤΑΥΡΟΥ Π. ΨΥΧΑΡΗ | Κυριακή 26 Ιουλίου 2009

"Η προεδρική εκλογή στην Ελλάδα, από τη Μεταπολίτευση του 1974 και μετά, πάντοτε είχε το παρασκήνιό της. 

Με την ψήφιση του Συντάγματος του 1975 ο Κωνσταντίνος Καραμανλής πρότεινε (μυστικά, βεβαίως) την προεδρία στον Παναγιώτη Κανελλόπουλο, που εξέφραζε για μεγάλο μέρος του λαού την αντίσταση στην απριλιανή δικτατορία. Του εξήγησε όμως ότι θα έπρεπε να είναι έτοιμος να παραιτηθεί αν ο ίδιος ο Κ. Καραμανλής αποφάσιζε να μετακινηθεί από την πρωθυπουργία στην προεδρία της Δημοκρατίας. Ο Π. Κανελλόπουλος (ο οποίος είχε χάσει την πρωθυπουργία κατά την κατάρρευση της δικτατορίας το 1974) συνεβουλεύθη τον ίδιο άνθρωπο. Στις 24 Ιουλίου 1974 ήταν ο Γεώργιος Μαύρος, στη σύσκεψη παραδόσεως της εξουσίας από τους αρχηγούς των Ενόπλων Δυνάμεων στους πολιτικούς, που ζήτησε ολιγόωρη αναβολή για την ορκωμοσία του Π. Κανελλόπουλου ως επικεφαλής κυβερνήσεως εθνικής ενότητας (για να συνεννοηθεί με συνεργάτες του- ο Γ. Μαύρος εθεωρείτο ντε φάκτο αρχηγός του Κέντρου). 

Κατά το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε, η παρέμβαση του Ευάγγελου Αβέρωφ (με τη βοήθεια του ναυάρχου Πέτρου Αραπάκη- Αρχηγού του Ναυτικού και μεσολαβητή μεταξύ της ελληνικής χούντας και των Αμερικανών) ματαίωσε την ορκωμοσία του Π. Κανελλόπουλου, καθώς εκλήθη να αναλάβει την εξουσία ο Κ. Καραμανλής. Ετσι έχασε την πρωθυπουργία ο Π. Κανελλόπουλος τότε. Ενα χρόνο αργότερα, το 1975, ο Γ. Μαύρος συνεβούλευσε τον Π. Κανελλόπουλο να αρνηθεί την πρόταση Καραμανλή για προεδρία υπό τον όρο ενδεχομένης προώρου αποχωρήσεως... 

Ετσι έγινε Πρόεδρος της Δημοκρατίας ο Κ. Τσάτσος, πιστός θεράπων του Κ. Καραμανλή, τον καιρό εκείνο. Ο Κ. Καραμανλής δεν έκρινε ότι έπρεπε να μετακομίσει στην προεδρία ως το 1980 που έληγε η θητεία του Κ. Τσάτσου (δηλ. ο Π. Κανελλόπουλος «έχασε» μια πλήρη προεδρική θητεία). 

Είναι γνωστό το παρασκήνιο που προηγήθηκε της αναδείξεως του Χρ. Σαρτζετάκη (με οργανωτή τον Μένιο Κουτσόγιωργα) στη θέση του Προέδρου. 

Υστερα από αναγκαστική προσφυγή στις κάλπες (όπως αυτή που αναμένεται προσεχώς!) εξελέγη για δεύτερη φορά ο Κ. Καραμανλής, ενώ το ΠαΣοΚ για να αποφύγει εκλογές αναγκάστηκε (με διαβουλεύσεις στο παρασκήνιο) να αποδεχθεί την πρόταση του Αντώνη Σαμαρά για εκλογή του Κ. Στεφανόπουλου ως Προέδρου της Δημοκρατίας. Η απόφαση το 2005 του σημερινού πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή να προτείνει τον Κάρολο Παπούλια, επιφανές στέλεχος του ΠαΣοΚ, πάγωσε τότε κάθε παρασκηνιακή κίνηση, όπως επιθυμούσε η Νέα Δημοκρατία. 

Η Ιστορία δηλοί ότι η προεδρική εκλογή, ανεξαρτήτως της προσωπικότητας των υποψηφίων, πάντοτε έγινε με τη σκέψη κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων σε πιθανές εκλογές. 

Είναι πολιτική υποκρισία να κατηγορείται το ΠαΣοΚ σήμερα για... υπονόμευση των θεσμών επειδή εφαρμόζει την πολιτική του μείζονος αγαθού. Η προσφυγή σε εκλογές είναι η ασφαλιστική δικλίδα της Δημοκρατίας. Αν η συνταγματική εκτροπή του 1965 έληγε αμέσως με προσφυγή σε εκλογές, η δικτατορία του 1967 θα είχε αποφευχθεί, όπως όλοι τώρα πια παραδέχονται...".-

Η κυβέρνηση των λογοκριτών...

...μας κάνει ρεζίλι και στο εξωτερικό! Οπως αναφέρει το ρεπορτάζ του Γ. Καρουζάκη στη σημερινή "Ελευθεροτυπία" (βλ. αναλυτικά εδώ): 

"Δεν υπάρχει σοβαρό μέσο ενημέρωσης του πλανήτη («Λε Μοντ», Ασ. Πρες, Γαλλικό Πρακτορείο, «Νουβέλ Ομπσερβατέρ», «Νιου Γιορκ Τάιμς») που να μη φιλοξενεί τη «λογοκρισία Γαβρά στην Ελλάδα». Κρίμα και κακή αρχή για ένα νέο Μουσείο, που προσπαθεί να πείσει τη διεθνή κοινή γνώμη για το δίκαιο αίτημα της επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα στην Αθήνα. Μην ξαφνιαστείτε αν οι επικεφαλής του Βρετανικού Μουσείου μας πουν τώρα: Σε ποιο Νέο Νέο Μουσείο θέλετε να τοποθετήσετε τα γλυπτά; Σε αυτό που διοικούν οι ιερωμένοι και η Αρχιεπισκοπή Αθηνών;".

Είναι, βλέπετε, που ... αναβαθμιστήκαμε ως κράτος επί των ημερών του αρχι-άχρηστου! 

Για το ίδιο θέμα, βλ. εδώ και εδώ...

Αν ρίξουμε μία ματιά στην Wikipedia...

...την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια του διαδικτύου, στο λήμμα "Αλέξανδρος Παναγούλης", τί θα διαβάσουμε? Πάρτε μία ιδέα:

"Στην μεταπολίτευση ο Αλέξανδρος Παναγούλης εκλέγεται βουλευτής της Β΄ Αθηνών από την Ένωση Κέντρου-Νέες Δυνάμεις (Ε.Κ.-Ν.Δ., σήμερα Ε.ΔΗ.Κ.) ... στις εκλογές της 17ης Νοεμβρίου 1974. Επιδιώκει την απομόνωση των πολιτικών που συνεργάστηκαν με το δικτατορικό καθεστώς της Χούντας και εξαπολύει σωρεία καταγγελιών. Λίγο μετά την εκλογή του έρχεται σε ρήξη με την ηγεσία του κόμματος του γιατί είχε συγκεντρώσει στοιχεία για τη συνεργασία του Δημήτρη Τσάτσου με το χουντικό καθεστώς, με συνέπεια να αρνηθεί να συνυπάρξει με τον "προδότη" στο ίδιο κόμμα και παραιτείται. Παρέμεινε όμως στη Βουλή των Ελλήνων ως ανεξάρτητος βουλευτής. Επιμένει στις καταγγελίες του και έρχεται σε ανοιχτή αντιπαράθεση με τον Υπουργό Εθνικής Αμύνης, Ευάγγελο Αβέρωφ και τον Δημήτρη Τσάτσο. Δέχθηκε πολιτικές πιέσεις αλλά και απειλές για τη ζωή του για να αποσύρει τις καταγγελίες του, όπως διαρήξεις στο πολιτικό του γραφείο, μυνήματα που του αφήναν άγνωστοι κλπ. Σκοτώνεται την πρωτομαγιά του 1976 σε ηλικία 38 ετών κατόπιν τροχαίου ατυχήματος στην λεωφόρο Βουλιαγμένης (το αυτοκίνητό του πήγε και έπεσε σέ υπόγειο κατάστημα επι τής λεωφόρου κάθετα στην πορεία), λίγες μέρες πριν την αποκάλυψη των φακέλων σχετικά με τα όργανα ασφαλείας της Χούντας (Φάκελος ΕΣΑ). Η αποκάλυψη των φακέλων, που δεν έλαβε χώρα ποτέ, λέγεται ότι περιείχε αδιαμφισβήτητες αποδείξεις εις βάρος ορισμένων πολιτικών που συνεργάστηκαν με την χούντα. Κατά πολλούς, το τροχαίο ατύχημα είχε στηθεί για να θέσει τον Αλέξανδρο Παναγούλη εκτός μάχης και να εξαφανίσει τις αποδείξεις που είχε υπό την κατοχή του. Δεν υπάρχει ωστόσο κανένα τεκμήριο για όλες αυτές τις εικασίες".

Δεν υιοθετώ προσωπικά τέτοιες κατηγορίες. Ο Αλέξανδρος Παναγούλης υπήρξε μεν μία θρυλική μορφή του αντιχουντικού αγώνα, ωστόσο όμως, όπως όλες οι μεγάλες μορφές, είχε κι αυτός τις εμμονές του, που ίσως τον έκαναν "απόλυτο" και "αφοριστικό". Είχε στραφεί και κατά του ίδιου του Ανδρέα Παπανδρέου, ενώ ο αδερφός του υπήρξε βουλευτής του Πασόκ. Τέλος πάντων, το ζήτημα είναι ότι ο κος Τσάτσος πρέπει να αντιμετωπιστεί στις πραγματικές του διαστάσεις και όχι σαν το "ιερό τέρας" του Συντάγματος!

Και ο Αλιβιζάτος...

... "αδειάζει" τους "τσάτσους" της ΝΔ. Σε συνεντευξή του στη σημερινή "Καθημερινή της Κυριακής", αποφαίνεται ότι «η επιλογή του ΠΑΣΟΚ να προκαλέσει εσπευσμένα τον Μάρτιο εκλογές δεν παραβιάζει το Σύνταγμα, αλλά ενέχει ένα μεγάλο πολιτικό ρίσκο», αναγνωρίζει δηλαδή αυτό που λέει και το Κίμημα: ότι είναι εξόχως ΠΟΛΙΤΙΚΗ απόφαση και κίνηση.

Να οι καλλιτέχνες...

...που,  με την παρουσία τους και τη συμμετοχή τους στην έκθεση του Ιδρύματος, που λιβανίζει τον ψευτο-Εθνάρχη, αβαντάρουν τον Καραμανλή και τον παρουσιάζουν ως δήθεν "πνευματικό" άνθρωπο, τη στιγμή που η κυβέρνησή του λογοκρίνει τον Κ. Γαβρά!

Αναρτώ τα ονόματά τους, καθώς το ζήτησε με σχόλιό του στην προηγούμενη ανάρτησή μου ο φίλος Γκιώνης, που διατηρεί το ιστολόγιο "Εικόνες".

Σύμφωνα, λοιπόν, με το free-press LiFo, οι καλλιτέχνες αυτοί, που νομιμοποίησαν με τη συμμετοχή τους την προσπάθεια της Δεξιάς να ταυτίσει την αποκατάσταση της Δημοκρατίας με τον μακαρίτη Καραμανλή, είναι οι αναγραφόμενοι στο δημοσίευμα που βλέπετε... Παλιότερα είχαμε τους λογοτέχνες σαν την Ι. Καρυστιάνη και την Κ. Δημουλά να "ρετουσάρουν" την εικόνα του αρχι-άχρηστου: ειδικά δε η πρώτη, ούσα σύζυγος του Παντελή Βούλγαρη και επιτρέποντας στη ΝΔ να κυκλοφορεί το όνομά της για τη λίστα επικρατείας της στις εκλογές του 2007, ουσιαστικά "ακύρωνε" με τον τρόπο αυτό το έργο του συζύγου της, ο οποίος, ας μην το ξεχνάμε, γύρισε τα "Πέτρινα Χρόνια", ταινία που στη δεκαετία του '80 απετέλεσε ξέσπασμα της Αριστεράς απέναντι στα εμφυλιοπολεμικά έργα τύπου "Ελένη" του Γκατζογιάννη.

Οχι και "δικός μας" ο Κασιμάτης!

Τα σημερινά "Νέα", στο ρεπορτάζ του Γ. Παπαχρήστου, επισημαίνουν μία μικρή "λεπτομέρεια", που αλλάζει εντελώς το σκηνικό των "στημένων" συνεντεύξεων των 2 συνταγματολόγων που μας κούφαναν με τις παρεμβάσεις τους (Κασιμάτης & Τσάτσος):

"Αναφορικά με τον κ. Κασιμάτη, ο οποίος παρουσιάστηκε από τον φιλοκυβερνητικό Τύπο ως «γνωστό στέλεχος» του ΠΑΣΟΚ, δεν επισημάνθηκε ότι από το 1987, οπότε και παραιτήθηκε από τη θέση του νομικού συμβούλου του Ανδρέα Παπανδρέου για προσωπικούς λόγους (βρισκόταν σε μόνιμη κόντρα με τον Μένιο Κουτσόγιωργα), δεν είχε την παραμικρή σχέση με το Κίνημα. Μάλιστα, ο κ. Κασιμάτης είχε καταθέσει ως μάρτυρας κατηγορίας στη δίκη του Α. Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο, στις 26 Αυγούστου 1991".

Καταλάβατε τώρα ότι ουσιαστικά χρησιμοποιήθηκαν από τη ΝΔ δύο παροπλισμένα στελέχη και αξιοποιήθηκε η γεροντίστικη επιθυμία και ματαιοδοξία τους να επιστρέψουν στη δημοσιότητα και στα αξιώματα, έστω και με αυτόν τον άθλιο τρόπο...

Ο αρχιάχρηστος λογοκρίνει...

...το σκηνοθέτη του "Ζ", τον Κώστα Γαβρά! Δείτε εδώ. Προφανώς για να τον εκδικηθεί που με την βραβευμένη ταινία του έκανε βούκινο στον πολιτισμένο κόσμο τις πομπές, τις δολοφονίες και τους τραμπουκισμούς του θείου του!  Η απάντηση του Κ. Γαβρά, εδώ.

***

Υ.Γ.: τα παραπάνω τα αφιερώνω στους ... καλλιτέχνες, που δέχτηκαν με τα έργα τους να λάβουν μέρος στην εκδήλωση του Ιδρύματος που λιβανίζει τον γέρο Καραμανλή, συμβάλλοντας έτσι στην αγιοποίηση του μακαρίτη! Αξιος ο μισθός τους!

Ομοβροντία κατά του Δ. Τσάτσου!

Σήμερα, μετά την άποψη Μανιτάκη που "δικαιώνει" το Πασόκ, βλέπουν το φως στα "Νέα" (βλ. εδώ) και άλλες απόψεις έγκριτων συνταγματολόγων, οι οποίοι συμφωνούν ότι η θέση του Κινήματος επιτρέπεται και περιγράφεται από το ισχύον Σύνταγμα. Πιο αιχμηρός και καυστικός είναι ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στη Νομική Σχολή Αθηνών, Γιάννης Δρόσος, ο οποίος μάλιστα αφήνει και σαφέστατες αιχμές για τις προθέσεις και τα κίνητρα των οψίμως ανησυχούντων κ.κ. Κασιμάτη και Τσάτσου! Παραθέτω τα κυριότερα σημεία:

"...Ο θόρυβος προεξαγγέλθηκε με άρθρο που έγραψε πριν από καμιά δεκαριά μέρες θαυμαστώς πως λάμψας παλαιός συνταγματολόγος του οποίου τα έργα, εξίτηλα πάντα ταχύ έγιναν, ταχύ δε και παντελής λήθη κατέχωσεν. Σε αυτό αποφάνθηκε ότι αν ένα κόμμα δηλώσει ότι δεν ψηφίζει κανέναν υποψήφιο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, προκειμένου να οδηγηθεί η χώρα υποχρεωτικά σε εκλογές, προκαλεί την πρόωρη διάλυση της βουλής για λόγο που δεν προβλέπει ούτε επιτρέπει το Σύνταγμα και επιπλέον σφετερίζεται την αρμοδιότητα για πρόωρη διάλυση της βουλής, ενώ δεν την έχει από το Σύνταγμα. Μην τύχει και θελήσετε δηλαδή εκλογές που προβλέπει το Σύνταγμα γιατί παρανομείτε! Όμως οι σχετικές συνταγματικές διατάξεις δεν εξαρτούν το συνταγματικό κύρος της συμμετοχής ή της μη συμμετοχής των βουλευτών στην ψηφοφορία για εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από τους λόγους για τους οποίους μετέχουν ή δεν μετέχουν σε αυτήν. Άλλωστε, ο αναθεωρητικός νομοθέτης είχε δύο τουλάχιστον φορές τη δυνατότητα να απεξαρτήσει την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας από το ενδεχόμενο εκλογών και δεν το έπραξε. Η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας έχει ρυθμιστεί έτσι, ώστε αν η αξιωματική αντιπολίτευση (ή και η κοινοβουλευτική πλειοψηφία, όπως συνέβη με τη Νέα Δημοκρατία το 1990) δεν συμφωνήσει στο προτεινόμενο πρόσωπο, να προκαλούνται τελικά γενικές βουλευτικές εκλογές και νέα κυβέρνηση. ... Τα πράγματα είναι τελικώς απλά: νομική υποχρέωση κόμματος ή βουλευτή να μετάσχει κάπως ή αλλιώς στην ψηφοφορία ή να μη μετάσχει δεν υπάρχει. Ακόμη περισσότερο: όταν υπάρχει ρητή συνταγματική δυνατότητα προσφυγής στις εκλογές και πολιτική και κοινωνική δυναμική που τις καθιστά από αναγκαίες εφικτές, το πράγμα τελειώνει εδώ. Κατά τα λοιπά, πολυλογία που θεωρεί ότι η προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία- και μάλιστα όταν αυτό ρητά προβλέπεται από το Σύνταγμαείναι δήθεν παραβίαση του Συντάγματος, έχει ξεπεραστεί ιστορικά από την εποχή του Χοϊδά, του Σγουρίτσα και του Αρναούτη... ... Στα τελευταία τριάντα τόσα πια χρόνια που παρατηρώ τα συνταγματικά τεκταινόμενα, το Σύνταγμα χρησιμοποιείται, από κάθε πλευρά, όχι ως σταθερό δημοκρατικό πλαίσιο διεξαγωγής των πολιτικών και κοινωνικών συγκρούσεων, αλλά για το αντίθετό του: ως εργαλείο για να επιβληθούν σκοπιμότητες, κομματικές, εσωκομματικές, ατομικές ή άλλες, σαν δήθεν συνταγματικές επιταγές ή απαγορεύσεις, σαν διαταγές δηλαδή που βρίσκονται έξω από τον κανόνα του δημοκρατικού παιχνιδιού".

Πέρα από τον Δρόσο, και οι συνταγματολόγοι Μποτόπουλος, Δερβιτσιώτης και Χρυσόγονος συμφωνούν ότι δεν τίθται θέμα αντισυνταγματικότητας για την τακτική του Πασόκ. Να κάνω όμως ένα πικρόχολο σχόλιο: ο κ. Χρυσόγονος, γνωστός από το ΑΠΘ, παρά το ότι συντάσσεται με την άποψη του Κινήματος, ωστόσο αφήνει αιχμές για το ότι ... η θέση του Πασόκ δεν αποφασίσθηκε στα όργανα αλλά από την ηγεσία και ανακοινώθηκε! Μάλιστα, η κριτική του φτάνει και στην τακτική του Ανδρέα, κατά την προεδρική εκλογή του 1985: "Χαρακτηριστικό του κατήφορου του ελληνικού δημόσιου βίου είναι ότι ακόμη και ο ιδρυτής του ίδιου κόμματος είχε εξαγγείλει την εκπληκτική αλλαγή πορείας στην προεδρική εκλογή του Μαρτίου του 1985 σε συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος. Αν και η τελευταία δεν ήταν ουσιαστικά τίποτε περισσότερο από μία σύναξη χειροκροτητών, πάντως η δεύτερη γενιά της παπανδρεϊκής πολιτικής δυναστείας τηρούσε τουλάχιστον κάποια προσχήματα συλλογικής λειτουργίας".
Αν δεν κάνω λάθος, ο κ. Χρυσόγονος, πέραν της δικηγορικής και καθηγητικής του ιδιότητας, είναι, σύμφωνα με το βιογραφικό του, και διδάσκων  στην Εθνική Σχολή Δικαστών, από την ίδρυσή της το 1995 ως σήμερα, και έχει διατελέσει σύμβουλος σπουδών του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης και μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης. Θέσεις τις οποίες έλαβε, αν μπορώ να υπολογίσω σωστά, επί του ... "επάρατου" αυτού Πασόκ, το οποίο έχει την πολυτέλεια τώρα να κριτικάρει! Το ερώτημά μου είναι γιατί ... εδέχθη να υπηρετήσει σε τόσες κρατικές θέσεις, με τον ανάλογο μισθό φαντάζομαι, κυβερνώντος ενός τέτοιου "αντιδημοκρατικού", "ηγετικού" κλπ κόμματος! ΤΙ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΘΕΕ ΜΟΥ... 

Αντ. Μανιτάκης: "Ουδέν μεμπτόν"...

Καμιά φορά η χείρα βοηθείας σου έρχεται από κει που δεν το περιμένεις, ενώ μάλιστα το μαχαίρι στο έχει καρφώσει πισώπλατα ένας (υποτίθεται...) φίλα προσκείμενος! Ετσι, ενώ το Πασόκ "προδόθηκε" από τις δηλώσεις των συνταγματολόγων που επί έτη κατείχαν θέσεις στις δικές του κυβερνήσεις (Τσάτσος, Κασιμάτης), βρήκε ικανοποιητικότατο επιστημονικό στήριγμα στην αυτόκλητη βοήθεια του συνταγματολόγου Αντώνη Μανιτάκη, από το ΑΠΘ. Τον Μανιτάκη τον είχα καθηγητή συνταγματικού δικαίου στο Α' έτος της Νομικής και μόνον "φιλο-Πασόκ" δεν τον λες. Και όμως, ο άνθρωπος αυτός λέει τα "σύκα-σύκα":

***

«Δεν βρίσκω τίποτα το αθέμιτο, ούτε το ανορθόδοξο το να χρησιμοποιείται το Σύνταγμα, οι διαδικασίες του και οι θεσμοί του ως κανόνες ενός πολιτικού παιχνιδιού μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης. Προφανώς οι κανόνες και οι διαδικασίες του Συντάγματος χρησιμοποιούνται ανέκαθεν για να εξυπηρετήσουν συγκυριακούς και κοντόφθαλμους πολιτικούς στόχους είτε της αντιπολίτευσης είτε της κυβέρνησης. Ετσι γίνεται και γινόταν πάντα. Και δεν είναι ελεγκτέοι συνταγματικά οι φανεροί ή ανομολόγητοι στόχοι μιας πολιτικής απόφασης. Αρκεί να μην παραβιάζονται τυπικά οι συνταγματικές διαδικασίες. Αυτό συμβαίνει κυρίως με το θεσμό της διάλυσης της Βουλής, που από το 1977 διαλύεται για λόγους προσχηματικούς που δεν υπάγονται πάντως στην έννοια του κρίσιμου εθνικού θέματος που ορίζει το άρθρο 41 παράγραφος 2 του Συντάγματος. Δεν συνέβη το ίδιο άλλωστε και το 1985 και το 1990;» (βλ. όλο το ρεπορτάζ εδώ).

Τι συνέβη όμως εκείνες τις χρονιές; Μας το θυμίζει η "Ελευθεροτυπία":

**Το 1985 ο Ανδρέας αποφάσισε να μην υποδείξει ως πρόεδρο της Δημοκρατίας τον θείο Καραμανλή. Αντ' αυτού, πρότεινε τον Χρ. Σαρτζετάκη, ανακριτή της υπόθεσης Λαμπράκη και θρυλική μορφή στο "Ζ" του Γαβρά. Αμέσως μετά την εκλογή του, για να τονίσει το νόημα και τη σημασία της αλλαγής του, ο Ανδρέας  διέλυσε τη Βουλή, προτείνοντας παράλληλα αναθεώρηση του Συντάγματος και περιορισμό των εξουσιών του Προέδρου της Δημοκρατίας. 

**Τον Μάρτιο του 1990, η Ν.Δ. του Μητσοτάκη αρνήθηκε να προτείνει υποψήφιο Πρόεδρο Δημοκρατίας. Οι βουλευτές της ψήφισαν «παρών» και στις τρεις ψηφοφορίες που προβλέπει το Σύνταγμα για την επίτευξη των «181», με αποτέλεσμα η εκλογή Προέδρου να αποβεί άκαρπη. Ο Κ. Μητσοτάκης είχε ξεκαθαρίσει ωστόσο πριν από τις ψηφοφορίες, ότι στόχος του είναι να προκαλέσει εκλογές, να κερδίσει την αυτοδυναμία και να προτείνει μετά ως Πρόεδρο Δημοκρατίας τον Κ. Καραμανλή. ΑΥΤΟ ΕΓΙΝΕ.

***

Σχόλιο δικό μου (1): έχετε να πείτε κάτι κύριε Τσάτσο?

***

Σχόλιο δικό μου (2): ακόμη θυμάμαι τις δύο διαφορετικές σχολές "σκέψης" επί του συνταγματικού δικαίου,  εκείνο το μακρυνό 1987, στη Νομική του ΑΠΘ. Στο ένα τμήμα παρέδιδε ο Μανιτάκης, στο άλλο ο Βενιζέλος. Με το πού άρχισαν τα μαθήματα, πολύ γρήγορα, οι μαθητές του Βενιζέλου έρχονταν και παρακολουθούσαν τον Μανιτάκη: κανείς δεν καταλάβαινε την ακατάληπτη γλώσσα του Ευάγγελου!

ΠΟΥ ήταν τότε ο κύριος Τσάτσος?

Καυστικότατη η Μαρία Καρακλιούμη, αναπληρώτρια εκπρόσωπος του Πασόκ, στον Flash 96:

"Δεν βλέπω για ποιο λόγο είναι αντισυνταγματικό να προκαλέσει κανείς εκλογές όταν έχει τη δυνατότητα. Δηλαδή τι είναι αντισυνταγματικό; Να προκαλεί κανείς εκλογές επειδή δεν έχει παρέλθει η τετραετία; Με την ίδια λογική η πρωτοβουλία που πήρε ο κ. Καραμανλής το 2007 με πρόσχημα τον προϋπολογισμό, η οποία ουσιαστικά ήταν μια πρωτοβουλία για να καλλιεργήσει το φόβο και εν τω μέσω φωτιών και καταστροφών να προκαλέσει εκλογές, ήταν αντισυνταγματική".

Αλήθεια, κύριε Τσάτσο, ΠΟΥ ήσασταν τότε? ΓΙΑΤΙ δεν μιλήσατε ΤΟΤΕ? Μήπως λόγω αυτού εδώ?

Το Πασόκ έχει πρόταση!

Διάφοροι "καλοθελητάδες" που το παίζουν τιμητές του Πασόκ και καλά (αλλά στην ουσία είναι η 5η φάλαγγα του Ευάγγελου στο Κόμμα) "παραπονιούνται" ότι ο Γιώργος κάνει συνέδρια στη Σκιάθο ενώ τάχα μου ο Καραμανλής επιδεικνύει ... "έργο" κατακαλόκαιρα (έτσι λέμε τώρα τα φορομπηχτικά μέτρα!), παραβλέποντας ηθελημένα ότι οι διεθνείς σχέσεις με ξένους ηγέτες που αναπτύσσει ο Παπανδρέου είναι ένα ιδιαιτέρως χρήσιμο κεφάλαιο για τη χώρα μας, τη στιγμή μάλιστα που ο Καραμανλής δεν έχει διεθνή ερείσματα.

Για να τους ανοίξουμε τα μάτια, τους παραπέμπουμε στην πρόταση του Πασόκ, για τη ρύθμιση των χρεών των υπερχρεωμένων καταναλωτών, που παρουσιάστηκε χθες. Θα ακολουθήσει και σχέδιο για τον "Τειρεσία".

Υ.Γ.: αφού ο Κούκιος  είναι ενθουσιασμένος με την πρόταση αυτή, τότε είμαι πεπεισμένος ότι πρόκειται για κάτι καλό!

Ευάγγελος: μία ... υπερφυσική Αλεξία?

Επειδή άρχισε ήδη να γίνεται αντιληπτό το ότι ο Ευάγγελος δεν εμφανίστηκε καθόλου στα ΜΜΕ για να πάρει θέση στο ζήτημα των ηλιθιωδών απόψεων του Δ. Τσάτσου, ενώ σε άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις γυρνάει από κανάλι σε κανάλι ως ο κατ'εξοχήν ειδήμων (βλέπετε, ευκαιρία βρήκε να ανταποδώσει τη στήριξη του καθηγητικού κατεστημένου στην αλήτικη απόπειρα του Νοε.07 να καταληφθεί διά ρεσάλτου η ηγεσία του Κινήματος!), νομίζω ότι, ενόψει και της ιστορικής συγκυρίας (τέτοιες μέρες το '65 εκδηλώθηκε η Αποστασία κατά του Γεωργίου Παπανδρέου και ακολούθησαν τα Ιουλιανά), μπορούμε πλέον να αναφωνήσουμε:

______

"Ευάγγελε, πάρε θέση!"***

_______

*** Υπενθυμίζουμε ότι η σύμπτωση της γέννησης της πριγκίπισσας Αλεξίας, κόρης του Κωνσταντίνου,  με τα Ιουλιανά έφερε το όνομά της στη συνθηματολογία των ημερών εκείνων με κυρίαρχο το σύνθημα του δημοκρατικού λαού: «Αλεξία πάρε θέση».

Δεν λυπούνται για την αυτογελοιοποίησή τους?

Διαβάζω στην "Καθημερινή" τη συνέντευξη του καθηγητή Δ. Τσάτσου, ο οποίος  ΔΕΝ ΣΕΒΕΤΑΙ την προσωπική του ιστορία και αυτο-γελοιοποιείται για μία ακόμη φορά (βλ. εδώ τις δηλώσεις του τον Νοέμβριο 2007, κατά την εκλογή προέδρου στο Πασόκ), κινούμενος σαφώς από αισθήματα πικρίας επειδή το καθηγητικό κατεστημένο δεν μπόρεσε να καταλάβει διά ρεσάλτου την ηγεσία του Κινήματος και να εκλέξει τον εκλεκτό του, τον Ε. Βενιζέλο!

Ο άνθρωπος αυτός, όταν το Πασόκ ήταν στις δόξες του και ο ίδιος ήταν ΔΙΟΡΙΣΜΕΝΟΣ σε διάφορες θέσεις συμβούλου πρωθυπουργού, ευρωβουλευτή και σε επιτροπές, δε μιλούσε-δε λαλούσε για κανένα από τα κακώς κείμενα και τα ... "ανακάλυψε" όλα σήμερα, επειδή απλώς και μόνον "δεν πάει" τον Γιώργο και προτιμά τον Ευάγγελο!

Ισχυρίζεται ... εν μέσω θέρους  ότι "αν το ΠΑΣΟΚ χρησιμοποιήσει τον Μάρτιο την προεδρική εκλογή για να ρίξει την κυβέρνηση και ψηφίσει εκ των υστέρων τον κ. Κάρολο Παπούλια, θα καταστήσει ερμηνευτικό περίγελο το Σύνταγμα, καθώς θα έχει εξόφθαλμα περιφρονήσει το βαθύτερο νόημά του"!!!

ΚΑΙ ΕΡΩΤΩ, εγώ, που είμαι απλός πτυχιούχος Νομικής και όχι ... μέγας φωστήρ όπως ο κ. καθηγητής: το συνταγματικό δικαίωμα της αντιπολίτευσης να προκαλέσει εκλογές για να ρίξει μία ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ κυβέρνηση ΜΕ ΟΛΟΦΑΝΕΡΗ ΤΗ ΔΥΣΦΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ, αυτό δεν το λαμβάνουμε υπόψη?

Το ξαναλέω: είναι κρίμα (θα δούμε κι άλλες τέτοιες περιπτώσεις) κάποιοι διανοούμενοι, κλεισμένοι στις γυάλες τους και ουδεμία σχέση έχοντες με τον απλό κόσμο που υποφερει,  να επιχειρούν ακόμη και τώρα να στηρίξουν τον παραπαίοντα πρωθυπουργό "βάζοντας πλάτη" στα δύσκολα! Παλιότερα είχαμε τους δήθεν αριστερούς λογοτέχνες (Καρυστιάνη, Δημουλά). Τώρα μας προέκυψε ο κ. Τσάτσος. Αν και είναι τρόπον τινά "συνάδερφος", θα χρησιμοποιήσω τη ... γλώσσα του λιμανιού για να σχολιάσω τη στάση του: ΟΥΣΤ!

Βλ. γνώμες  εδώ και  εδώ. Η απάντηση του Κινήματος, εδώ.

Υ.Γ.: όλοι αυτοί οι "μεγαλοσχήμονες" ξεχνούν εσκεμμένα κάτι: το πραγματικό ερώτημα είναι το ΑΝ θα αφεθεί ανενόχλητη η ΝΔ να ξεχαρβαλώσει τον τόπο για άλλο ένα χρόνο μέχρι το 2010 ή το ΑΝ κάποιος (και εν προκειμένω το Πασόκ) θα πάρει την ευθύνη να σταματήσει τον κατήφορο! ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ είναι φιοριτούρες! Από τη στιγμή μάλιστα που με τις "τσατσικές" απόψεις συντάχθηκε η ΝΔ και το ΚΚΕ, τα 2 συνεταιράκια, δε χρειάζεται τίποτε άλλο για να μας πείσει ότι έχουμε δίκιο!

Ιδρυσε το δικό σου κράτος!

Αυτές τις μέρες βαριέμαι! Και ψάχνοντας βαριεστημένα στο ίντερνετ έπεσα στη σελίδα του NationStates: όπως αναφέρεται στον πρόλογό του, είναι ένα δωρεάν παιχνίδι εξομοίωσης στην ... πολιτική, εμπνευσμένο από το βιβλίο του Max Barry, με τίτλο "Jennifer Government".  Ιδρύεις το δικό σου κράτος, του δίνεις σημαία, πρωτεύουσα, εθνική επέτειο, αρχηγό και πρωθυπουργό και το κυβερνάς ανάλογα με τις πολιτικές σου πεποιθήσεις. Αρχικά, διαλέγεις το πολίτευμα ανάμεσα σε δημοκρατία, μοναρχία, θεοκρατικό καθεστώς, λαϊκή δημοκρατία, δουκάτα, πριγκηπάτα κλπ και μετά δίνεις το δικό σου φανταστικό όνομα. 

Η χαρά του Χρήστου Ζαμπούνη! Ρίξε μια ματιά στα "εξωτικά" ονόματα αυτών των ... ιδιωτικών κρατών: The Grand Duchy of Montelimar, The Grand Duchy of AmaDala-KenobiOne, The Imperial Republic of Frostguarde, The Socialist Federal Republic of Mostarvia...

Θυμάστε το "Ποντίκι που βρυχάται", εκείνη την τρελή κωμωδία του '59, με τον  Πήτερ Σέλλερς να υποδύεται με εκπληκτικό τρόπο 3 ρόλους, αυτόν της Μεγάλης Δούκισας Γκλοριάνας, του πρωθυπουργού και του απλού υπηκόου του μικροσκοπικού ευρωπαϊκού Δουκάτου της Μεγάλης Φενάκης, χαμένου κάπου στις Αλπεις? Ε, το παιχνίδι αυτό θα σας θυμίσει έντονα το κλίμα της ταινίας εκείνης!

Να μας γράφετε!

ΤΩΡΑ που ο εντολοδόχος της ΝΔ πρώην εισαγγελέας του Αρείου Πάγου συνταξιοδοτήθηκε και παύει πλέον να είναι "κράτος εν κράτει", θα κληθεί να λογοδοτήσει για τις δικές του αυθαιρεσίες? 'Η αυτές του έχουν χαριστεί λόγω ... "προτέρου εντίμου (γαλάζιου) βίου"?

"Παραπολιτικές" αλητείες!

Εχω πολλές φορές αγανακτήσει με την υποκρισία του γνωστού ντεμέκ ... παραπολιτικού μπλογκ που, ενώ προσφέρει διαφημιστικές επί πληρωμή υπηρεσίες και φιλοξενεί με το αζημίωτο ΚΡΑΤΙΚΗ διαφήμιση του ΟΠΑΠ, ωστόσο ΕΝΤΕΛΩΣ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΑ εμφανίζεται ως "ειδησεογραφικό" και "εμπιστευτικό-παραπολιτικό" μπλογκ, προκειμένου να ασκεί μαύρη προπαγάνδα υπέρ της ΝΔ (αλλιώς προφανώς θα κοπεί η κρατική διαφήμιση!), ρίχνοντας ταυτόχρονα λάσπη στο Πασόκ (βλ. και εδώ).

***

Οταν, όμως, αναθέτεις σε διαφημιστές να κάνουν ... "ρεπορτάζ" (λέμε τώρα...), ενώ στην ουσία απλώς αναπαράγουν κατασκευασμένο και κατ'εντολή σχόλιο, να τί συμβαίνει: η λανθάνουσα γλώσσα λέει την αλήθεια στο τέλος! Σε σημερινή τους ανάρτηση, οι κακεντρεχείς διαφημιστές (επί πληρωμή, λέμε, και μάλιστα με κρατικό χρήμα του ΟΠΑΠ!), ισχυρίζονται ότι:

***

"τον πανικό έσπειρε στο ΠΑΣΟΚ ο Θόδωρος Τσουκάτος και πριν από λίγη ώρα η Ιπποκράτους ζήτησε τη σύγκληση της Ολομέλειας της Βουλής με σκοπό να θέσει αίτημα σύστασης εξεταστικής επιτροπής για την υπόθεση της Siemens προκειμένου να σταματήσει η δικαστική διερεύνηση του σκανδάλου".

***

Τί καταλαβαίνει ο κάθε λογικός πολίτης? 'Οτι οι άνθρωποι τα έχουν χαμένα! Πώς είναι δυνατόν να ισχυρίζονται ότι το Πασόκ δήθεν ... πανικοβλήθηκε και ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΤΙΓΜΗ να ΠΑΡΑΔΕΧΟΝΤΑΙ ότι ΤΟ ΙΔΙΟ (το ... δήθεν πανικοβλημένο!) ζητά δημοσίως τη σύσταση εξεταστικής για να λάμψει η αλήθεια και να ελεχθούν τα βιβλία του? Ελα ντε!