Οταν, με αφορμή την απαράδεκτη και "ψωνισμένη" στάση της Βούλας Πατουλίδου απέναντι στο Πασόκ που την ανέδειξε και στον Πρόεδρο του Κινήματος, έλεγα ότι κακώς η Πολιτεία δίνει "γη και ύδωρ" στους αθλητές που διακρίνονται σε κάποιο άθλημα, δεν περίμενα ότι θα επαληθευόμουν τόσο γρήγορα και με τέτοιο τρόπο. Τότε η κυρία αυτή είχε το θράσσος να απαιτεί να επιλέξει (!) θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας, όταν της δινόταν σίγουρα εκλόγιμη θέση, ενώ υπάρχουν πολίτες που από το 1974 είναι στο Πασόκ και δεν έχουν ζητήσει κανένα αντάλλαγμα. Προηγουμένως το Κίνημα της είχε εμπιστευθεί την υποψηφιότητα για τη Νομαρχία Θεσσαλονίκης και η κυρία Πατουλίδου απέτυχε να προσεταιρισθεί το ποντιακό στοιχείο. Δηλαδή, με ένα χρυσό μετάλιο το πάλαι ποτέ, με ανύπαρκτη αθλητική διάκριση έκτοτε, ήθελε να της φιλήσουμε και τα πόδια!Η πεποίθησή μου πάντα ήταν ότι οι αθλητές ό,τι κάνουν το κάνουν για το δικό τους καλό: οι ίδιοι θέλουν να αθλούνται, οι ίδιοι θέλουν να διακρίνονται, it's ok, δικό τους θέμα. Γιατί θα πρέπει οι υπόλοιποι πολίτες να επιβαρυνόμαστε με τον διορισμό τους σε σώματα ασφαλείας ή στο στρατό, θέσεις στις οποίες ουδέποτε οι αθλητές μας πατάνε το πόδι τους? Γιατί π.χ. δεν απολαμβάνει τέτοια προνόμια ένας επιστήμονάς μας που διακρίθηκε στη ΝΑΣΑ? Εξάλλου, οι "πρωταθλητές" μας δεν έχουν ανάγκη: εξαργυρώνουν τη διάκρισή τους και την πρωτιά τους με τα χρήματα των διαφημίσεων ή και των χορηγιών από ιδιωτικούς φορείς, τράπεζες κλπ. Γιατί να τους πληρώνουμε εγώ, εσύ, ο άλλος μία ζωή?
Τόσο η υπόθεση Θάνου-Κεντέρη όσο και αργότερα η στάση της Πατουλίδου και τώρα η υπόθεση της Εθνικής Ομάδας Αρσης Βαρών αποδεικνύουν ένα πράγμα: το να υπερβάλλουμε στην αξιολόγηση κάποιων διακρίσεων αθλητών μας και να τους "χρυσώνουμε" από πάνω έως κάτω, μόνο κακό (τους) κάνει, διότι οι άνθρωποι αυτοί (ή, έστω, η μεγάλη πλειοψηφία τους) επαναπαύονται στη δόξα τους και έκτοτε δεν έχουν ουδεμία εξέλιξη. Τραγικό παράδειγμα το "εκ παραδρομής" χρυσό μετάλιο της Βαρκελώνης...
6 σχόλια:
Αμαρτία τα ...ολυμπιακά μετάλια. Αμαρτωλή και η πολιτεία -ή και τα κόμματα- που τα επιδοτούν με 1001 τρόπους. Αρα και ο σκοπός -ολυμπ. μετάλιο- "αγιάζει" το μέσο. "Ναι, αν ήταν για κάποιο μετάλιο, θα δεχόμουν το παιδί μου να πάρει κάποια(;) φάρμακα" ομολογούν γονείς-αθλητών. Η ...αμαρτία και των γονέων. Πόσο γρηγορότερα, ψηλότερα, δυνατότερα (Citius, Altius, Fortius), μπορεί να πάει κανείς χωρίς αναβολικά; Πόσο; Ε;
Αυτό που με εκνευρίζει είναι ότι όλοι λένε "ο απλός πολίτης δεν ξέρει τίποτα και εκπλήσσεται".
Τι λέτε ρε παιδιά, κάνουν όλοι τον ανήξερο την ώρα που καταπίνει χάπια η μισή Ελλάδα για να αδυνατίσει, για να κάνει μπράτσα, για να περάσει σε ΑΕΙ...
Υποκρισία!
Να πώ ότι έχετε άδικο? Δεν μπορώ να το πώ. Δυστυχώς, ό,τι ανεβαίνει, κατεβαίνει!
Το παρακάτω άρθρο το δημοσιεύσαμε στην εφημερίδα "ΧΩΡΑ" στις 16/08/04
ΠΟΙΟΙ ΕΛΕΓΧΟΥΝ ΤΟ ΝΤΟΠΙΝΓΚ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΤΙΝΤΟΠΙΝΓΚ
Πριν 32 χρόνια ο Τσάρλι Φράνσις έλεγε στον Μπεν Τζόνσον (στον άνθρωπο που έσπασε το φράγμα των 10’’ στα 100 μέτρα στους Ολυμπιακούς της Σεούλ), «Όλοι έξω κλέβουν. Αν θέλεις να γίνεις πρωταθλητής, πρέπει να χρησιμοποιείς τα ίδια όπλα».
Μια 10ετία, περίπου, αργότερα παραδέχεται ανοιχτά ο Τζόνσον ότι ακολούθησε τις εντολές του προπονητή του. Τα ρεκόρ τα έκανε «ντοπαρισμένος».
Τελικά όμως δικάστηκε και καταδικάστηκε όχι γι’ αυτά που έπαιρνε αλλά γι’ αυτό που υποτίθεται ότι του βρήκαν στα ούρα, το αναβολικό στανοζολόλη.
Για να βελτιώσει το «αντοπάριστο» ρεκόρ του από 10,25 σε 9,78 δευτερόλεπτα, χρειάστηκε 10 χρόνια σκληρού αγώνα, σωματική κόπωση, ψυχολογική υποστήριξη, κορυφαίους προπονητές, ειδική ιατρική ομάδα και ασφαλώς ατελείωτα κιλά φάρμακα. Εάν διαιρέσει κανείς τα ποσά που ξοδεύτηκαν μαζί με τα κόστη της διαφήμισης δια του 47 δέκατα του δευτερολέπτου, θα διαπιστώσει ότι ½ δευτερόλεπτο στον αγώνα των μεταλλίων, κοστίζει περίπου όσο το πρόγραμμα της ετήσιας σχολικής ανάπτυξης μια χώρας του τρίτου κόσμου.
Η μακαρίτισσα Φλώρενς Γκρίφιθ, ήταν πιο άτυχη από τον Μπεν Τζόνσον. Το 1987έτρεχε τα 100 μέτρα σε 10,96 δευτερόλεπτα, ένα χρόνο αργότερα πήγε το ρεκόρ σε 10,49 δευτερόλεπτα. Τα 47 δέκατα του δευτερολέπτου τα πλήρωσε με την ζωή της. Ακόμα και ο μεγάλος εκπρόσωπος, το αμερικάνικο αθλητικό πρότυπο, Κάρλ Λούης βρέθηκε ντοπαρισμένος. Η επίσημη δικαιολογία που έφερε η Αμερικάνικη Αθλητική Ομοσπονδία, προκειμένου να μην αμαυρωθεί το είδωλο, ήταν το επιχείρημα ότι στον Κάρλ Λούης ναι μεν βρέθηκαν απαγορευμένες ουσίες αλλά κάτω από το όριο του φυσιολογικού. Όπου φυσιολογικό είναι ότι καταλαβαίνουν αυτοί.
Οι μεγάλες Αγγλοσαξονικές Ομοσπονδίες είναι στην ουσία κατήγοροι, αστυνομία και δικαστές μαζί. Αυτές αποφασίζουν την άνοδο, την κάθοδο και την καρατόμηση του αθλητή.
Το κοινό με μια αυτιστική συμπεριφορά, δέχεται αυτή την ηθική του σύγχρονου αθλητικού «τσίρκου» . Οι μεγάλες Ομοσπονδίες σε πλήρη ομοφωνία με τους χορηγούς απαιτούν από του σύγχρονους αθλητές – μονομάχους, τα ρεκόρ χωρίς να θέλουν επίσημα να ξέρουν με ποιον παράνομο τρόπο κατακτούνται. Απλώς όταν αποφασίσουν ανασύρουν το παράπτωμα από το συρτάρι και τους τιμωρούν.
Τον τελευταίο καιρό που η επιβεβαίωση γίνεται πιο δύσκολη, «τα φυτώρια των αθλητών ρομπότ», παράγουν ακατάπαυστα νέα ρεκόρ. Τα ρεκόρ αυτά είναι αποτελέσματα ιατρικών ερευνών και χημικών αντιδράσεων. Καθιστούν μ’ αυτόν τον τρόπο όλα τα μεγάλα ονόματα αναλώσιμα π.χ Τόρι Έντουαρντς, Τιμ Μοντγκόμερι, Μάριο Τζόουνς, Κέλλη Γουάϊθ για να αναφέρουμε τους πλέον επώνυμους αμερικάνους.
Πλέον δεν συζητείται η ποιότητα του αθλητή αλλά η φαρμακοδυναμική που παίρνει. Αυτή η ουσία αξιολογείται όχι μόνο από την αποτελεσματικότητά της αλλά και το κατά πόσο εύκολα ανιχνεύεται από τα εργαστήρια των ιδρυμάτων αντιντόπινγκ που δημιουργούν οι ίδιες Αθλητικές Ομοσπονδίες σε συνεργασία με τις φαρμακευτικές εταιρείες που κατασκευάζουν τις εν λόγο ουσίες.
Στο σημείο αυτό εισέρχεται η ιατρική επιστήμη μ’ έναν καταλυτικό ρόλο. Ο ρόλος αυτός φάνηκε με το τελευταίο παγκόσμιας έκτασης σκάνδαλο του συνθετικού στεροειδούς – THG. Στο εν λόγο σκάνδαλο κατασκευαστές και ελεγκτές ήταν σχεδόν ταυτόσημοι.
Ο ρόλος της ιατρικής φαίνεται ακόμη καλύτερα στην περίπτωση της ερυθροποητίνης (ΕΡΟ – Διεθνώς). Ένα φάρμακο που χρησιμοποιείται ιατρικά κυρίως στην παραγωγή ρεκόρ και κατά δεύτερο λόγο στην νεφρική ανεπάρκεια. Είναι το Νο1 φάρμακο των σημερινών αθλητών. Είναι αδιανόητο οποιοδήποτε νέο ρεκόρ χωρίς το συνδυασμό ΕΡΟ + Αναβολικό + Αυξιντικών παραγόντων.
Η ΕΡΟ επηρεάζει πρόδρομα κύτταρα των ερυθροκυττάρων για αύξηση και μεγαλύτερη ενέργεια. Η συνδυασμένη δράση της κρατάει μέρες και κάτω από ιατρική παρακολούθηση και μήνες. Εάν ο αθλητής που την παίρνει μετά το ρεκόρ δεν τύχει κατάλληλης ιατρικής παρακολούθησης του πέφτει κάθετα ο σφυγμός και μπορεί να πεθάνει το ίδιο βράδυ από καρδιακή ανεπάρκεια. Η ιατρική φροντίδα για να μην συμβεί αυτό είναι απαραίτητη. Για τις ανάγκες των αθλητών, κυρίως των ποδηλατών, έχει δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια μια βελτιωμένη μορφή η δημερής δηλαδή η διπλή ερυθροποϊτίνη, της οποίας η διάρκεια φτάνει μέχρι 150 μέρες δηλαδή όσο διαρκούν και οι πιο μακροχρόνιοι αγώνες με την προετοιμασία τους.
Από τα συνηθισμένα εργαστήρια, λόγο του μεγάλου της μορίου δεν μπορεί να ανιχνευτεί. Όπως και ο αναπτυξιακός παράγων HGH και THG - στεροειδές, μπορούνε να εντοπιστούν μόνο από τις κατασκευαστικές εταιρείες που το παράγουν. Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά και η Παγκόσμια Οργάνωση Αντιντόπινγκ (WADA) και η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή (IOC). Πολύ καλά το γνωρίζει και ο γερμανός διευθυντής αντιντόπινγκ που φιλοξενείται στην Αθήνα, Κρίσταν Στραμπούργκερ.
Το ιδιαίτερο που πρέπει να τονισθεί ακόμη μια φορά είναι ότι τα τεστ ελέγχου τα διαθέτουν μόνο αυτοί. Δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή δυνατότητα ανεξάρτητης παρεμβολής. Οι ίδιοι άνθρωποι που διοχετεύουν το ντόπινγκ μέσω εταιρειών, το ελέγχουν κιόλας.
Εάν ο αθλητής χαρακτηριστεί απ’ αυτούς ντοπαρισμένος είναι και τελειωμένος.
Ακόμα και η Ελλάδα που διοργανώνει τους Ολυμπιακούς αγώνες δεν έχει δικό της ανεξάρτητο εργαστήριο για να ελέγξει την αξιοπιστία αυτών των εργαστηρίων.
Όλοι οι αθλητές το ξέρουν αυτό. Έχουν πλήρη γνώση της αδυναμίας τους, απέναντι σ’ αυτόν το μηχανισμό. Όπως και ο δικός μας ο Κεντέρης. Ένας αθλητής που κάνει πρωταθλητισμό παγκοσμίου κλάσης πάνω από 15 χρόνια, με απόλυτα ελεγχόμενο τρόπο ζωής, διατροφικές συνήθειες και ιατρική παρακολούθηση. Ο Κεντέρης ξέρει ότι το εργαστήριο μπορεί να βγάλει οποιοδήποτε αποτέλεσμα χωρίς αυτός να μπορεί να το αντικρούσει. Αυτό είναι γνωστό και από τα παραδείγματα των Αμερικάνων Αθλητών.
Ο Έλληνας Πρωταθλητής ανέβηκε πάρα πολύ ψηλά σπάζοντας το ακατόρθωτο των μαύρων υπεραθλητών. Το έσπασε μέσα από το ίδιο σύστημα και με τις ίδιες διαδικασίες που επιβάλουν οι δικές τους ομοσπονδίες. Κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει αυτό. Τώρα ήρθε η ώρα να κριθεί από αυτούς και είναι απελπιστικά μόνος. Εκπρόσωπος – Αρχηγός ενός έθνους που η κρατική του μηχανή είναι ανεπαρκής να τον προστατέψει από τα μεγαθήρια που τον έχουν κάνει στόχο εδώ και χρόνια. Οι οργανώσεις αυτές που δεν μπορούν να συγχωρέσουν την επιτυχία ενός περιθωριακού αθλητή, ο οποίος ακόμα μέχρι και σήμερα με τα δικά τους κριτήρια δεν βρέθηκε ντοπαρισμένος.
Σε εμάς τους Έλληνες ο Κεντέρης μας έδωσε μεγάλες χαρές και μια ξεχωριστή ταυτότητα στο χώρο αυτό με την διεστραμμένη σήμερα αθλητική ιδέα. Μπορούμε άμα θέλουμε να μην αναγνωρίσουμε το επικοινωνιακό λάθος της τελευταίας του συμπεριφοράς. Μπορεί ακόμη να υπερτιμήσαμε το δυναμικό του σαν ηγέτη πρωταθλητή. Όμως ο Κεντέρης είναι δικός μας άνθρωπος, μεγάλος αθλητής και έπαιξε μέσα στο σύγχρονο σύστημα των Ολυμπιακών αγώνων με τους γραφτούς και τους άγραφτους νόμους που ισχύουν.
Οφείλουμε να του αναγνωρίσουμε την απόδοση, να τον υποστηρίξουμε και να τον προστατεύσουμε.
Το παράπτωμά του είναι σε προσωπικό επίπεδο μηδαμινό μπροστά στην σύγχρονη Ολυμπιακή πραγματικότητα.
@dr. d.kountouris: αγαπητέ δόκτωρ, σας ευχαριστώ για τον αναλυτικότατο σημείωμά σας, αλλά θα μου επιτρέψετε να έχω τις αμφιβολίες μου για το ..παλληκάρι σας. Δεν είμαι της σχολής του Α1, του Ελεύθερου Τύπου και το Στόχου, ότι δηλ. για όλα όσα υφίστανται οι "καλοί" έλληνες φταίνε οι ξένοι που μας επιβουλεύονται! Αυτά τα λέει η κυβέρνηση της ΝΔ για να μας φεσώσει με τα αντιλαϊκά της μέτρα. Γι αυτό και δεν πιστεύω ότι τον Κεντέρη τον φάγανε οι ξένοι επειδή...ξεπέρασε τους νέγρους αθλητές. Τον Κεντέρη τον έφαγε η πλεονεξία του: τον κάνανε χρυσό από πάνω ως κάτω, τον κάνανε πλοίο, γέφυρα, δρόμο, οπότε είπε ο άνθρωπος "ας πάω πιο ψηλά". Καιέκανε την μ....κία!
Λέτε επίσης: "Εκπρόσωπος – Αρχηγός ενός έθνους που η κρατική του μηχανή είναι ανεπαρκής να τον προστατέψει από τα μεγαθήρια που τον έχουν κάνει στόχο εδώ και χρόνια". Στον Κεντέρη αναφέρεστε? Θα μας τρελάνετε? Από πότε τον χρίσαμε αρχηγό του έθνους? Αφήστε μας, γιατρέ, με τα ψωνισμένα που επειδή πήραν 1 μετάλιο νομίζουν ότι πήραμν πίσω την ...Κόκκινη Μηλιά! Ημαρτον. Αυτά τους λέτε και οδηγούνται εκεί που οδηγούνται!
Δημοσίευση σχολίου