Κ. ΠΑΠΑΔΙΟΧΟΣ: Κατά την τηλεφωνική σας επικοινωνία με τον πρέσβη κ. Σπέκχαρντ αναφερθήκατε και στη βάση της Σούδας, προκαλώντας αντιδράσεις από τον ΣΥΡΙΖΑ. Μπορείτε να μας διευκρινίσετε το νόημα της συγκεκριμένης αναφοράς;
Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Μα νομίζω ότι ήμουν σαφέστατος. Τόσο που πραγματικά δεν κατανοώ πώς ο κ. Αλαβάνος... ανακάλυψε τρόπο να την παρεξηγήσει. Είπα στον πρέσβη των ΗΠΑ ότι είναι απαράδεκτο να ασκούνται πιέσεις στην Ελλάδα ενόψει της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, προκειμένου να αποδεχθεί θέσεις στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων αντίθετες με τα εθνικά της συμφέροντα. Του είπα, ακόμη, ότι η Ελλάδα έχει ανταποκριθεί σε κάθε περίπτωση στις υποχρεώσεις της στο πλαίσιο της συμμαχίας και των διμερών σχέσεων, με κορυφαίο παράδειγμα τη λειτουργία της βάσης της Σούδας. Οι υποχρεώσεις αυτές, όμως, είναι αμοιβαίες. Και η Ελλάδα περιμένει τον σεβασμό των θέσεων και των συμφερόντων της και από τις ΗΠΑ. «Και ο νοών, νοείτω!» – πρόσθεσα, μιλώντας στη Βουλή. Τι ακριβώς δεν «νοεί», λοιπόν, ο κ. Αλαβάνος; Την έννοια της αμοιβαιότητας ή τις πιθανές συνέπειες από την παραβίαση της αρχής αυτής εκ μέρους των ΗΠΑ; Είμαι πεπεισμένος ότι η στάση του ΠΑΣΟΚ ενίσχυσε τη διαπραγματευτική θέση της Ελλάδας. Το ΠΑΣΟΚ, και εγώ προσωπικά, έχουμε αποδείξει ότι μπορούμε να διαπραγματευτούμε τα συμφέροντα της χώρας μας ως ίσοι προς ίσους, με οποιαδήποτε δύναμη στον κόσμο. Χωρίς προκαταλήψεις ή συμπλέγματα φοβικά και δογματικά, διεκδικούμε τα δίκαιά μας αποτελεσματικά, χωρίς κραυγές και εντυπωσιασμούς. Ξέρουμε να κινούμαστε στο εξελισσόμενο και δύσκολο αυτό νέο διεθνές τοπίο. Και το έχουμε αποδείξει στην πράξη – όχι στα εύκολα λόγια.
Μπορείτε να διαβάσετε όλη τη συνέντευξη, εδώ.
3 σχόλια:
Γεια χαρά κι από μένα!
Αυτά τα λέει ο ΓΑΠ εδώ και χρόνια, αλλά πού να εισακουστεί από μια κοινωνία που παραπέει μεταξύ Άνθιμου και "συντρόφισσας" Λιάνας...
Και μόνο η υποψία μιας ιδέας ισοτιμίας της Ελλάδας στις σχέσεις της και στις διαπραγματεύσεις της με άλλες χώρες δεν "περνάει" σε μια κοινωνία που έχει συνηθίσει στο δημόσιο πολιτικό λόγο να ρίχνει την ευθύνη για όλα τα δεινά της στους "άλλους" και τις μεγάλες δυνάμεις.
Ο.Κ, όλοι γνωρίζουμε το ρόλο των Άγγλων, από τα Δεκεμβριανά του '44 μέχρι την Κύπρο, και το ρόλο των Αμερικανών στην υποστήριξη της χούντας - το πρόβλημα ξεκινάει όταν νομίζουμε ότι είμαστε οι μοναδικοί στον κόσμο! (τί να πει δηλ. η Ινδία; τί να πουν οι χώρες της Λατ. Αμερικής;)
Εκεί όπου οι άλλοι απλώς μιλάνε (ειρήνη στα Βαλκάνια, μπλα, μπλα, μπλα, έξω από το ΝΑΤΟ, μπλα, μπλα, μπλα, τα σχέδια των αμερικανών σε Κύπρο/Κόσοβο/Σκόπια/Κωλοπετινίτσα, μπλα, μπλα,μπλα), ο ΓΑΠ έχει αποδείξει εδώ και μια δεκαετία τί σημαίνει να προσπαθείς με επιμονή ΚΑΙ ακεραιότητα να συνάψεις ισότιμες σχέσεις με κράτη-νταήδες, χωρίς να καταφεύγει ούτε στον εύκολο και εν πολλοίς ανορθολογικό αντι-αμερικανισμό ούτε σε έναν ασύμφορο φιλο-αντλαντισμό.
Ε, αυτό το "ούτε... ούτε..." δε μπορούν να του το συγχωρέσουν οι οπαδοί της ιδεολογικής καθαρότητας.
@νικολέτα: κατ'αρχήν βάλε ενεργό το προφίλ σου ώστε να επισκεφτώ και το δικό σου μπλογκ. Τα λες μία χαρά, αλλά δυστυχώς δεν περιμένω τίποτε πλέον από αυτόν τον βαλκάνιο λαό...
Δεν έχω μπλογκ... ακόμα :)
Δημοσίευση σχολίου