Τρίτη 11 Μαρτίου 2008

Εντυπώσεις από τη Μαδρίτη...

Είπα να καταγράψω τις εντυπώσεις μου από το προχθεσινό ταξίδι στη Μαδρίτη, πριν παλιώσει (το ταξίδι, όχι η Μαδρίτη!).

Η πόλη είναι απλωμένη, με μεγάλες λεωφόρους, δενδρόφυτες, παλιά κτίρια, ανάκτορα, τεράστια πάρκα, όπως το El Retiro (βασιλικό παρελθόν γαρ...αλλά όχι σα το δικό μας, όπου οι βασιλείς ανακατεύονταν στην πολιτική και διόριζαν πρωθυπουργούς αντί να φτιάχνουν μνημεία: εκεί ο Juan Carlos, όταν, στις αρχές της δεκαετίας του '80, έγινε απόπειρα πραξικοπήματος μέσα στο ισπανικό κοινοβούλιο, πήρε το μέρος της νόμιμης κυβέρνησης). Ταυτοχρόνως, έχει μεγάλη οικοδομική δραστηριότητα υπό την έννοια ότι στα περίχωρα, όπου υπάρχουν εκτάσεις, κατασκευάζονται έργα, αλλά όχι σαν τα δικά μας τα τερατουργήματα, χωρίς αρχιτεκτονική σύλληψη και χωρίς καλλιτεχνική άποψη. Εκεί χαίρεσαι να τα βλέπεις. Πάρτε παράδειγμα τους 2 ουρανοξύστες στην Plaza Castilla, όπου στεγάζεται η Τράπεζα Caja Madrid και οι Ασφάλειες Realia. Επειδή από κάτω περνά το Metro, χτίστηκαν πλάγια και η θέα σου κόβει την ανάσα. Ποιά η σχέση αυτών των κτιρίων-σύγχρονων μνημείων με π.χ. το τερατούργημα που κατασκευάζεται στην παραλιακή λεωφόρο Θεσσαλονίκης, πίσω από το Βυζαντινό Μουσείο, και θα αποτελέσει το νέο Δημαρχιακό Μέγαρο της πόλης? Καμία απολύτως! Εκεί ανεγείρεται ακόμη ένα τσιμεντένιο κουτί, τετράγωνο, το κοιτάς και αναρωτιέσαι αν το σχεδίασε αρχιτέκτονας ή αλμπάνης!

Η νεολαία είναι συνεχώς έξω, η μπύρα κοστίζει 1 ή 2 ευρώ μόνο το ποτήρι (και όχι 6 όπως εδώ!) και, χάρη στην πολιτική Zapatero, νιώθει ελεύθερη να εκφραστεί. Μέσα στο κέντρο της πόλης, υπάρχει η Chueca, μία gay γειτονιά που την επισκέπτονται και str άτομα για αγορές κλπ. Υπάρχει ελεύθερο ασύρματο δίκτυο internet σε όλη την περιοχή. Θεωρείται, λοιπόν, πολύ φυσιολογικό να δίνει προεκλογικά ο πρωθυπουργός συνέντευξη στο Zero, το gay περιοδικό, λες και δίνει συνέντευξη στην El Pais (όχι σαν κάτι άλλους, όνομα και μη χωριό, που το κρύβουν!).


Παρότι σε 3 ημέρες διεξάγονταν εθνικές εκλογές με κρίσιμο το διακύβευμά τους (δεδομένου ότι ο Zapatero από το 2004 προχώρησε σε πολλές τομές κυρίως στον τομέα των ατομικών δικαιωμάτων), ωστόσο δε συνάντησα πουθενά αφίσα βουλευτή ή κόμματος, ούτε φυλλάδια στο δρόμο! Το μόνο που υπήρχε ήταν καλαίσθητα πάνινα πανό στις κεντρικές μόνο λεωφόρους. Για να βρούμε σημαίες του PSOE και να τις κρατήσουμε ως σουβενίρ αναγκαστήκαμε να στείλουμε την Amaia (φίλη δασκάλα) στην έδρα του κόμματος, στην οδό Ferraz 70, προκειμένου να μας βρει μία. Τίποτε δεν έδειχνε φανατισμό. Ως γνήσιοι Ελληνες, ωστόσο, δηλώναμε παντού στους ισπανούς φίλους μας ότι πρέπει να είναι περήφανοι που έχουν τέτοιον πρωθυπουργό και πρέπει να τον υπερψηφίσουν! Η πολιτική ζύμωση που κάναμε ... πέτυχε! Και ένα περιστατικό που δείχνει πόσο ωραίες είναι οι πολυεθνικές παρέες, μακρυά από εθνικές ή άλλες τοπικιστικές εντάσεις: η παρέα από ισπανούς, ιταλούς και έλληνες βρισκόμαστε σε ταβέρνα στο Lavapies, στο κέντρο της Μαδρίτης, μία περιοχή κάτι σαν τα δικά μας Εξάρχεια. Κουζίνα από την περιοχή Asturias: ψητό μοσχαρίσιο κρέας. Aπαραίτητες και οι πράσινες πιπερίτσες, οι pimientos de padron. Λόγω της πολύχρονης φιλίας, οι περισσότεροι καταλαβαίνουμε την γλώσσα των άλλων. Ωσπου η Amaia, η ισπανίδα δασκάλα, "πετάει" το αμίμητο: "Gamise ta, questo τζατζίκι artesano μου αρέσει muy"! Και σκάμε όλοι στα γέλια γιατί μέσα σε μία φράση από ελληνικά, ιταλικά και ισπανικά έδωσε το πνεύμα της Ενωμένης Ευρώπης των λαών.



Το κλίμα το χάλασε η δολοφονία του στελέχους των σοσιαλιστών από την ΕΤΑ. Προς στιγμήν, φοβηθήκαμε ότι αυτό θα έδινε όπλα στην προπαγάνδα του δεξιού Rajoy ότι το PSOE "διαπραγματεύεται" με τους τρομοκράτες (παντού ίδιοι οι δεξιοί: θυμάστε τη ΝΔ για το "πράσινο που καίει το πράσινο"?). Ευτυχώς, οι δημοκρατικοί πολίτες αντελήφθησαν γρήγορα ότι η αποχή θα έδινε πόντους στην τρομολαγνεία και την οπισθοδρόμηση και έσπευσαν μαζικά στις κάλπες, με το γνωστό θετικό αποτέλεσμα.

Να πω και λίγα λόγια για το Μετρό, το γνωστό ως "Red". Αν και παλιό, καμία σχέση με το Μετρό που παρέδωσαν οι κυβερνήσεις του Πασόκ στην Αθήνα, ωστόσο έχει πολλές γραμμές που ο συνδυασμός τους σε διευκολύνει να πας παντού.

Τέλος, η απόλυτη ξεφτίλα των συμπατριωτών μας: στο cafe' του αεροδρομίου Malpensa, στο Μιλάνο, κατά την επιστροφή μας με την Alitalia, οι μόνοι που ακούγονταν ήταν οι Ελληνες που είχαν εκδράμει για weekend στην Ιταλία. Και δεν φτάνει που παντού άκουγες "Κούλα, απο δώ, από δώ!", είχες να αντιμετωπίσεις και την γνωστή αναισθησία των συμπατριωτών μας που, ενώ είχαν φάει και είχαν πιεί, δεν είχαν το φιλότιμο να σηκωθούν από το τραπέζι ώστε να το αφήσουν ελεύθερο για να γευματίσουν και οι επόμενοι. Κανείς δεν τους εξήγησε ότι το cafe' δεν είναι αίθουσα αναμονής για να περνάνε εκεί 3 ώρες μέχρι την αναγγελία της πτήσης τους? Τόση βλαχιά πια?

8 σχόλια:

hono-gr είπε...

as min griniazoume sinexia, den einai 8ema pro8ipourgou alla 8ema koinis gnwmhs,ke elipshs sovarou omofilofilikou endypou sthn ellada sto opio enas ipopsifios proipourgos 8a borouse na filoxseni8ei. Edw oi perisoteres potikes efirides einai akataliles gia na dosei synendeyxsh ypopxifios pro8ipourgos (vlepe: Prwto 8ema, karfi, paron, eley8eros...)

Στέλιος είπε...

Μα φίλε μου την κοινή γνώμη την διαμορφώνουμε. Οταν κυβερνά κάποιος τόσο υποκριτής που μόλις βγήκε αρχηγός κόμματος παντρεύτηκε άρον-άρον και περιφέρει τα παιδιά του σε όλη την Ελλάδα σαν να έχει τάμα, από φόβο μην τον πουν "αδερφή", ε τί άλλο να πώ?

NdN είπε...

Μόλις άδειασα και είπα να κάνω μία επίσκεψη!

H Μαδρίτη είναι πραγματικά υπέροχη! Οχι τόσο ωραία όσο η Βαρκελώνη, βέβαια, αλλά για πόλη χωρίς θάλασσα είναι πολύ όμορφη!

Ειδικά το ιστορικό κέντρο, με τα σοκάκια, τα αναρίθμητα τεβερνάκια και τα μπαράκια είναι κάτι το μονάδικό!

Το El Retiro, τα διάφορα μουσεία, το στάδιο Santiago Bernabau, αλλά και λίγο πιο πάνω (1 στάση με το μετρό) 20 λεπτά με τα πόδια σε μια ευθεία η Plaza Castilla με τους κεκλιμένους ουρανοξύστες είναι από τα μέρη που πρέπει να επισκεφτεί κανείς!

Σίγουρα φίλε Στέλιο καμία σύγκριση με αυτο το κτίριο που κατασκευάζει ο Παπαγεωργόπουλος, αλλά και το παλάτι τους δεν συγκρίνεται με τα κάστρα της Θεσσαλονίκης, η Λ. Νίκης δεν συγκρίνεται με την Gran via, τα συντριβάνια του El Retiro δεν συγκρίνονται με την παραλία του θερμαικού, η Αθωνος με την Asturias.

Εχω πολλούς φίλους Ισπανούς και γνωρίζω καλά πως είναι ως λαός, πως διασκεδάζουν, πόσο φωνακλάδες είναι, πόσο ανοιχτόμυαλοι. Ολα όπως τα περιγράφεις!

Και φυσικά η ατάκα της Ισπανίδας όλα τα λεφτά!!

Στέλιος είπε...

@NdN: Λες ότι "το παλάτι τους δεν συγκρίνεται με τα κάστρα της Θεσσαλονίκης, η Λ. Νίκης δεν συγκρίνεται με την Gran via, τα συντριβάνια του El Retiro δεν συγκρίνονται με την παραλία του θερμαικού, η Αθωνος με την Asturias". Φαντάζομαι ότι εννοείς πώς όλα αυτά τα σαλονικιώτικα είναι τίποτε μπροστά στα αντίστοιχα ισπανικά, γιατί ΟΝΤΩΣ είναι. Η Λ. Νίκης δεν περπατιέται καν από τα αυτοκίνητα και τις καφετερίες που την καταλαμβάνουν και τους αργόσχολους που βγάζουν το κάμπριο βόλτα, το Ρετίρο είναι τεράστιο πάρκο στην μέση της πόλης και ουδεμία σχέση έχει με τη βρωμιά του Θερμαϊκού, η Αθωνος είναι πια γεμάτη από τουριστικά μαγαζιά με εκείνους τους αισχρούς πορτιέρηδες που σχεδόν σε τραβάνε για να φας στο δικό τους κατάστημα και μάλιστα πατείς-με-πατώ-σε, τα δε κάστρα της Θεσσαλονίκης ουδεμία ανάδειξη έχουν, άσε που η συγκοινωνία για να πας εκεί είναι κάκιστη. Οπότε, ΟΝΤΩΣ η Μαδρίτη ουδεμία σχέση έχει με αυτό το κ...χώρι που ζούμε. Εμείς δηλαδή, γιατί εσύ την γλύτωσες!

Στέλιος είπε...

@NdN: Α, ευτυχώς την άλλη εβδομάδα φεύγω Κωνσταντινούπολη! Θα σου γράψω νέα από κει.

NdN είπε...

xaxaxa! Τα εννοούσα από την ανάποδη βέβαια!

Δεν σε ζηλέυω για την Κωνσταντινούπολη γιατί εγώ πάω 5ήμερο στην Βιέννη για το Καθολικό Πάσχα!

Καλή σου μέρα!

Στέλιος είπε...

@NdN: Ωραία η Βιέννη όντως! Περιμένω φωτορεπορτάζ!

Στέλιος είπε...

@Ndn: εντάξει, κατανοώ ότι είσαι έλλην του εξωτερικού, πλην όμως προς τί τόση λατρεία για το κ...χώρι του Παπαγεωργόπουλου ? :)