Επειδή σήμερα θα μας κάνουν πλύση εγκεφάλου με την ... "παλλαϊκή συγκίνηση" για το θάνατο του Αρχιεπισκόπου (λουκούμι του ήρθε του Καραμανλή για να εξαφανιστούν τα πρωτοσέλιδα για το Ζαχόπουλο - και να διευκρινήσω: θλίβομαι για τον άνθρωπο που χάθηκε, αλλά μιλώ για τα έργα και τις ημέρες του!), εγώ θέλω να αναφερθώ σε μία οδυνηρή απώλεια μιας πολύ ευγενικής ψυχής και ενός καλότατου και πολύ αγαπημένου ανθρώπου: προχθές χάσαμε τη Λίτσα Φωκίδου, τη γυναίκα που υπήρξε η πρώτη παρουσιάστρια της ελληνικής τηλεόρασης, στις πειραματικές εκπομπές της ΔΕΗ από την Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης τον Σεπτέμβριο του 1960. Είχε παρουσιάσει, στην 1η εκπομπή, τη Μαίρη Λω στο τραγούδι και τον Νίκυ Γιάκοβλεφ στο πιάνο. Δεν την γνώριζα προσωπικά, αλλά παρακολουθούσα τις εκπομπές της (παρά τις αντιρρήσεις μου για την πολιτική της τοποθέτηση και την υποστήριξή της στην άχρηστη δημοτική αρχή της Θεσσαλονίκης). Η Λίτσα Φωκίδου ήταν αυτό που λέμε "η χαρά της ζωής"! Αρκούσε ένας λόγος της για να σταματήσεις να έχεις σκοτούρες και να εξαφανιστεί η όποια λύπη ή στεναχώρια ένιωθες. Οταν πεθαίνουν τέτοιοι άνθρωποι, νιώθεις πόσο θνητοί είμαστε όλοι... Να είναι ελαφρύ το χώμα που τη σκεπάζει...
2 σχόλια:
Ευχαριστώ θερμά για τα ευγενικά σασ λόγια για την μητέρα μου!
Θα σας παρακαλούσα να διορθώνατε την ηλικία της, είναι ένα λάθος πού διέρρευσε από κάποιο βλακώδες δημοσιογράφο και επαναλαμβάνεται.
Η μητέρα μου γεννήθηκε την 19 Οκτωβρίου 1929 . Πέθανε σε ηλικία 79 ετών και ένιωθε 18! Θα σας παρακαλούσα για την μνήμη της να διορθώσετε αυτό το λάθος και ενα χρειάζεστε θα σας στείλω ληξιαρχική πράξη θανάτου για του λόγου του αληθές.
με εκτίμηση
μαρίνα Φωκίδου
@Μαρίνα: βεβαίως και προχώρησα στη διόρθωση και χωρίς να μου στείλετε ληξιαρχική πράξη, όπως λέτε. Οπως βλέπετε, αφαίρεσα εντελώς την ηλικία (σωστή ή λανθασμένη) αφού αυτό που είχε σημασία στην αείμνηστη Λίτσα Φωκίδου ήταν η διάθεσή της και το πώς ένιωθε. Δεν την γνώριζα, δεν σας γνωρίζω, αλλά την άκουγα κάθε φορά και μου έφτιαχνε τη διάθεση. Να ζείτε να τη θυμόσαστε.
Δημοσίευση σχολίου