Το τελευταίο θλιβερό συμβάν, με τον δραπέτη που ξέφυγε μέσα από τα χέρια της ΕΛ.ΑΣ., και οι τραγικές του συνέπειες με τη δολοφονία ενός αθώου πολίτη-ομήρου, δείχνει πόσο η "δημοσιοϋπαλληλική" νοοτροπία έχει παρεισφρύσει στην καθημερινότητα της χώρας μας: τα λάθη των αστυνομικών και της ηγεσίας τους, το γεγονός ότι δεν έβαλαν χειροπέδες στον κακοποιό (!), το ότι άφησαν το υπηρεσιακό περίστροφό τους μπροστά του (!!), το ότι, ενώ ενημερώθηκαν από τον ΟΑΣΘ να υποχωρήσουν για να καλμάρει η μανία του δραπέτη, οι "στραπατσαρισμένοι" αστυνομικοί θέλησαν να πουλήσουν και μαγκιά (!!!) και, τέλος, το ότι ο αξιωματικός της Αμεσης Δράσης που δέχθηκε το τηλεφώνημα, παρέπεμψε τους πολίτες στο ... πλησιέστερο αστυνομικό τμήμα (!!!!), αντί να αναλάβει αμέσως πρωτοβουλία και να κινητοποιήσει τους ανωτέρους του, ΟΛΑ ΑΥΤΑ δεν δείχνουν τίποτε άλλο παρά το ότι ο "κοτζαμπασισμός" της δημόσιας διοίκησης (και φυσικά το τελικό ξεχαρβάλωμά της από την κυβέρνηση των τεμπέληδων) έφτασε πλέον σε επικίνδυνα επίπεδα. Δυστυχώς, από την πλευρά του ελεύθερου επαγγελματία, παρατηρώ καθημερινά ότι αυτή η "ανευθυνο-υπεύθυνη" νοοτροπία επεκτείνεται πλέον και στους ιδιώτες, ξεπερνώντας πλέον κατά πολύ τα όρια του Δημοσίου.Ξέρω ότι η σύγκριση που θα επιχειρήσω δεν είναι πρόσφορη και, ίσως, είναι και επικίνδυνη, υπό την έννοια ότι η μετατροπή μας σε μία αστυνομοκρατούμενη κοινωνία θα είναι ένας εφιάλτης. Ομως, το θλιβερό αυτό συμβάν με βρήκε (ξανά μέσα σε ένα μήνα) στην Κωνσταντινούπολη, όπου, την Πέμπτη 1 Μαίου, οι τουρίστες που βρισκόμασταν στη Μεγάλη Οδό του Πέραν παρατηρήσαμε μία περιοχή κυριολεκτικώς κατειλλημένη από αστυνομικούς (βλ. φωτό) να τρέχουν πάνω-κάτω (και όχι να πίνουν φραπέδες, ως είθισται εν Ελλάδι): αιτία, η πρόθεση των εργατικών συνδικάτων να πραγματοποιήσουν πορεία στο Ταξίμ και στην περιοχή γύρω από την Ιστικλάλ, η απαγόρευσή της από τη δημοτική αρχή και την κυβέρνηση Ερντογάν προκειμένου να μην επηρρεαστεί από την πορεία η τουριστική περιοχή Ταξίμ-Ιστικλάλ και η "βαριά" ιστορική μνήμη της 1ης Μάη του 1977, όπου σκοτώθηκε πλήθος διαδηλωτών και πολιτών.
Οπωσδήποτε, είναι αξιοκατάκριτη η αστυνόμευση μιας λαϊκής κι εργατικής εκδήλωσης. Ομως, αλλού θέλω να καταλήξω: ενώ οι συγκρούσεις αστυνομίας-διαδηλωτών λάμβαναν μέρος σε όλο το Σισλί (περιοχή βόρεια της Πλατείας Ταξίμ) και στην Siraselviler Caddesi (στην αρχή της Ιστικλάλ), όσοι περπατούσαμε 500 μέτρα πιο κάτω, στο Μπέγιογλου, ΔΕΝ πήραμε κυριολεκτικά χαμπάρι τι γινόταν! Οσα μάθαμε, ήταν από τα τουρκικά δελτία ειδήσεων, που έδειχναν τις συγκρούσεις, και από τους συγγενείς μας που τηλεφωνούσαν τρομαγμένοι από την Ελλάδα να μάθουν αν γλυτώσαμε από τη ... "σφαή", που θα έλεγε και η Λωξάντρα.
Το συμπέρασμα: Πώς η τουρκική αστυνομία κατόρθωσε να περιορίσει μία πανεργατική πορεία στα όριά της? Γιατί η ελληνική αστυνομία δεν μπόρεσε να κάνει ... "ζάφτι" ένα (1!) μόνον άτομο?
7 σχόλια:
Το τραγικό της υπόθεσης ειναι ο 60χρονος που σε 5 μήνες θα έβγαινε να χαρεί μια σύνταξη ο άνθρωπος.
Τι έφταιξε και ποιανού αμαρτήματα και λάθη πλήρωσε ;
Τα λάθη των αστυνομικών στοίχισαν τη ζωή σε εναν αθώο.
Θέλω να τους δω στο σκαμνί για φόνο εξ αμελείας.
Στο ίδιο κελλί με τον ναρκομανή φονιά.
Ειμαι σκληρός ; Ναι.
@tzonakos: Ορθός ο προβληματισμός σου, όμως πρέπει να προσέξουμε. Και μιλώ ως νομικός. Το ποινικό δίκαιο είναι το κατεξοχήν δίκαιο της ελευθερίας του ατόμου, υπό την έννοια ότι για να καταδικαστεί κάποιος πρέπει η ενέργειά του να βρίσκεται σε άμεση συσχέτιση και με σχέση αιτίου-αιτιατού με την πράξη που προκλήθηκε από την ενέργεια. Παλιότερα μάλιστα έλεγαν ότι "καλύτερα να γλυτώσουν 10 δολοφόνοι παρά να καταδικαστεί από λάθος ένας αθώος". Τί σημαίνει αυτό? Οτι ναι μεν ο δράστης και φυγάς θα δικαστεί για ανθρωποκτονία από δόλο, επιβαρυνόμενη τυχόν με κάποια συρρέοντα αδικήματα και επιβαρυντικές περιστάσεις. Ομως, δυστυχώς ή ευτυχώς, οι αστυνομικοί θα δικαστούν για παραμέληση καθήκοντος, βαριά αμέλεια, μη φύλαξη όπλου, κάποιες διοικητικές παραβάσεις κλπ, όχι όμως για ανθρωποκτονία εξ αμελείας.
Σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία του ποινικού μας δικαίου, επηρρεασμένη από ο γερμανικό δίκαιο, η πράξη τους (δηλ. η παραμέληση φύλαξης του δράστη και η μη φύλαξη όπλου) δεν βρίσκεται σε άμεση συνέπεια με το αποτέλεσμα που προκλήθηκε από την πράξη του δολοφόνου, δηλ. την εν ψυχρώ εκτέλεση του άτυχου οδηγού του λεωφορείου. Και αυτό διότι, ο δολοφόνος θα μπορούσε να σκοτώσει έτσι κι αλλιώς, πχ αν δεν είχε καν συλληφθεί αρχικά από την αστυνομία ή αν ξέφευγε και χωρίς περίστροφο και έβρισκε κάποιο μετά. Αν κανείς θέλει να εντρυφήσει στα θέματα αυτά, μπορεί να διαβάσει το γενικό ποινικό δίκαιο του καθηγητή Ι. Μανωλεδάκη (εκδ. Σάκκουλας), που έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Για να ξαναγυρίσω στο νομικό θέμα, σου λέω απλά το εξής: ναι μεν όλα τα παραπάνω φαντάζουν ακατάσχετες θεωρητικολογίες μπροστά στον πόνο των οικείων του άτυχου συνανθρώπου μας, αν όμως δεν ίσχυαν, τότε θα επικρατούσε στην κοινωνία μας η σαρία, ο ισλαμικός νόμος: οφθαλμός αντί οφθαλμού! Και αυτό μπορεί να μας φαίνεται δίκαιο ΤΩΡΑ, που οι δράστες είναι γνωστοί. Αν όμως, σε κάποια περίπτωση δικαστικής πλάνης, επιβαλλόταν ως τιμωρία ο θάνατος σε έναν αθώο που δεν μπόρεσε (ακόμη και οικονομικά) να αποδείξει την αθωότητά του? Ας τα σκεφτούμε όλα αυτά. Βεβαίως και η ευθύνη των ολιγορούντων αστυνομικών είναι ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ! Αυτό που θα μπορούσε ίσως να ισχύει και να αποδώσει καλύτερη δικαιοσύνη, είναι να τιμωρείται ΒΑΡΥΤΕΡΑ το απλό αδίκημά τους (πχ παραμέληση φύλαξης όπλου), ΟΤΑΝ αυτό έχει ως αποτέλεσμα το θάνατο συνανθρώπων μας (όπως εδώ). Πρόκειται grosso modo για τα λεγόμενα εγκλήματα εκ του αποτελέσματος, που και γι'αυτά όμως υπάρχουν αντιρρήσεις στην επιστήμη.
Δεν γνώριζα οτι εισαι νομικός.
Ακόμα καλύτερα γιατι με διαφώτισες.
Ισως ειχα γίνει νομικός κι εγω αφου μου αρέσουν οι φιλοσοφικού τύπου συζητήσεις γύρω απο τον σχεδιασμό νομοθετημάτων που σαφώς ρυθμίζουν τον κόσμο στον οποίο ζούμε.
Ευχαριστώ λοιπόν για τον κόπο να απαντήσεις τόσο καλά και συμφωνώ με το τελευταίο, οτι θα μπορούσε να τιμωρείται βαρύτερα ο αστυνομικός οταν η αμέλειά του εχει αποτέλεσμα θάνατο αθώου.
@tzonakos: α μάλιστα! καλύτερα που δεν έγινες! οι συνθήκες του 2ου αρχαιότερου επαγγέλματος είναι χειρότερες και από τις συνθήκες του 1ου αρχαιότερου επαγγέλματος ! Διάβαζε και το μπλογκ του χασοδίκη! Εγώ ντρέπομαι πάντως για τις συνθήκες στην απονομή της δικαιοσύνης...
@tzonakos: αφού δεν έγινες νομικός, τί έγινες ? Περιέργεια κι εγώ ε?
Με υπολογιστές ασχολούμαι, δεδομένα, δίκτυα και εφαρμογές.
Αλλο επάγγελμα απο εκει για παλαβούς.
Η για ταλέντα. Λίγα.
Δεν νομίζω να φταίνε οι δικηγόροι ή όχι μόνο για τις συνθήκες στο σύτημα Δικαιοσύνης στην Ελλάδα.
Θα ειχε ενδιαφέρον για μενα μία σύγκριση μεταξύ Αμερικανικού και Ευρωπαϊκού / Ελληνικού συστήματος.
Ξέρω οτι θα πρεπε να διαβάζω κανα τρίμηνο και να γνωρίζω και άλλα εκτός απο νομικά διοτι ειναι αλληλένδετα, το κοινωνικό σύστημα με το δικαστικό επειδη η κοινωνία επιτάσσει νομοθετικές ρυθμίσεις ωστε να έχουμε την κοινωνία που θέλουμε.
Το Δικαστικό δηλαδη ειναι εργαλείο τνω Κυβερνήσεων. Αρα ίσως -ισως λεω- να εξαρτώνται πολλά απο το πώς χειρίζεται κανείς ενα εργαλείο.
Επι του θέματος, αν αυτα είχαν γίνει στην Αμερική που ειναι το πιο ακραίο παράδειγμα απο μερικές απόψεις, πώς θα ειχαν αντιδράσει οι αστυνομικοί ; Τι θα ειχε γίνει ;
Ο νόμος εκει δίνει στα όργανα της τάξης δικαιοδοσίες που σε άλλα κράτη δεν υπάρχουν. Ισως και το αντίθετο, δεν ξέρω.
Εκει ειναι άλλη κοινωνία, με άλλες ανάγκες.
Αρα η σύγκριση μπορεί να μας βγει και ατυχής...
@tzonakos: μ'αρεσει το επάγγελμα σου, τρελαίνομαι για λαπτοπς, γκάτζετς κλπ αλλά δεν ήμουν ποτέ καλός στα μαθηματικά για να πάρω μία τέτοια κατεύθυνση. Οπότε, προσπαθώ τώρα να μαθαίνω από δω μέσα και πρακτικά.
Δημοσίευση σχολίου