Σήμερα, μετά την άποψη Μανιτάκη που "δικαιώνει" το Πασόκ, βλέπουν το φως στα "Νέα" (βλ. εδώ) και άλλες απόψεις έγκριτων συνταγματολόγων, οι οποίοι συμφωνούν ότι η θέση του Κινήματος επιτρέπεται και περιγράφεται από το ισχύον Σύνταγμα. Πιο αιχμηρός και καυστικός είναι ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στη Νομική Σχολή Αθηνών, Γιάννης Δρόσος, ο οποίος μάλιστα αφήνει και σαφέστατες αιχμές για τις προθέσεις και τα κίνητρα των οψίμως ανησυχούντων κ.κ. Κασιμάτη και Τσάτσου! Παραθέτω τα κυριότερα σημεία:
"...Ο θόρυβος προεξαγγέλθηκε με άρθρο που έγραψε πριν από καμιά δεκαριά μέρες θαυμαστώς πως λάμψας παλαιός συνταγματολόγος του οποίου τα έργα, εξίτηλα πάντα ταχύ έγιναν, ταχύ δε και παντελής λήθη κατέχωσεν. Σε αυτό αποφάνθηκε ότι αν ένα κόμμα δηλώσει ότι δεν ψηφίζει κανέναν υποψήφιο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, προκειμένου να οδηγηθεί η χώρα υποχρεωτικά σε εκλογές, προκαλεί την πρόωρη διάλυση της βουλής για λόγο που δεν προβλέπει ούτε επιτρέπει το Σύνταγμα και επιπλέον σφετερίζεται την αρμοδιότητα για πρόωρη διάλυση της βουλής, ενώ δεν την έχει από το Σύνταγμα. Μην τύχει και θελήσετε δηλαδή εκλογές που προβλέπει το Σύνταγμα γιατί παρανομείτε! Όμως οι σχετικές συνταγματικές διατάξεις δεν εξαρτούν το συνταγματικό κύρος της συμμετοχής ή της μη συμμετοχής των βουλευτών στην ψηφοφορία για εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από τους λόγους για τους οποίους μετέχουν ή δεν μετέχουν σε αυτήν. Άλλωστε, ο αναθεωρητικός νομοθέτης είχε δύο τουλάχιστον φορές τη δυνατότητα να απεξαρτήσει την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας από το ενδεχόμενο εκλογών και δεν το έπραξε. Η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας έχει ρυθμιστεί έτσι, ώστε αν η αξιωματική αντιπολίτευση (ή και η κοινοβουλευτική πλειοψηφία, όπως συνέβη με τη Νέα Δημοκρατία το 1990) δεν συμφωνήσει στο προτεινόμενο πρόσωπο, να προκαλούνται τελικά γενικές βουλευτικές εκλογές και νέα κυβέρνηση. ... Τα πράγματα είναι τελικώς απλά: νομική υποχρέωση κόμματος ή βουλευτή να μετάσχει κάπως ή αλλιώς στην ψηφοφορία ή να μη μετάσχει δεν υπάρχει. Ακόμη περισσότερο: όταν υπάρχει ρητή συνταγματική δυνατότητα προσφυγής στις εκλογές και πολιτική και κοινωνική δυναμική που τις καθιστά από αναγκαίες εφικτές, το πράγμα τελειώνει εδώ. Κατά τα λοιπά, πολυλογία που θεωρεί ότι η προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία- και μάλιστα όταν αυτό ρητά προβλέπεται από το Σύνταγμαείναι δήθεν παραβίαση του Συντάγματος, έχει ξεπεραστεί ιστορικά από την εποχή του Χοϊδά, του Σγουρίτσα και του Αρναούτη... ... Στα τελευταία τριάντα τόσα πια χρόνια που παρατηρώ τα συνταγματικά τεκταινόμενα, το Σύνταγμα χρησιμοποιείται, από κάθε πλευρά, όχι ως σταθερό δημοκρατικό πλαίσιο διεξαγωγής των πολιτικών και κοινωνικών συγκρούσεων, αλλά για το αντίθετό του: ως εργαλείο για να επιβληθούν σκοπιμότητες, κομματικές, εσωκομματικές, ατομικές ή άλλες, σαν δήθεν συνταγματικές επιταγές ή απαγορεύσεις, σαν διαταγές δηλαδή που βρίσκονται έξω από τον κανόνα του δημοκρατικού παιχνιδιού".
Πέρα από τον Δρόσο, και οι συνταγματολόγοι Μποτόπουλος, Δερβιτσιώτης και Χρυσόγονος συμφωνούν ότι δεν τίθται θέμα αντισυνταγματικότητας για την τακτική του Πασόκ. Να κάνω όμως ένα πικρόχολο σχόλιο: ο κ. Χρυσόγονος, γνωστός από το ΑΠΘ, παρά το ότι συντάσσεται με την άποψη του Κινήματος, ωστόσο αφήνει αιχμές για το ότι ... η θέση του Πασόκ δεν αποφασίσθηκε στα όργανα αλλά από την ηγεσία και ανακοινώθηκε! Μάλιστα, η κριτική του φτάνει και στην τακτική του Ανδρέα, κατά την προεδρική εκλογή του 1985: "Χαρακτηριστικό του κατήφορου του ελληνικού δημόσιου βίου είναι ότι ακόμη και ο ιδρυτής του ίδιου κόμματος είχε εξαγγείλει την εκπληκτική αλλαγή πορείας στην προεδρική εκλογή του Μαρτίου του 1985 σε συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος. Αν και η τελευταία δεν ήταν ουσιαστικά τίποτε περισσότερο από μία σύναξη χειροκροτητών, πάντως η δεύτερη γενιά της παπανδρεϊκής πολιτικής δυναστείας τηρούσε τουλάχιστον κάποια προσχήματα συλλογικής λειτουργίας".
Αν δεν κάνω λάθος, ο κ. Χρυσόγονος, πέραν της δικηγορικής και καθηγητικής του ιδιότητας, είναι, σύμφωνα με το βιογραφικό του, και διδάσκων στην Εθνική Σχολή Δικαστών, από την ίδρυσή της το 1995 ως σήμερα, και έχει διατελέσει σύμβουλος σπουδών του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης και μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης. Θέσεις τις οποίες έλαβε, αν μπορώ να υπολογίσω σωστά, επί του ... "επάρατου" αυτού Πασόκ, το οποίο έχει την πολυτέλεια τώρα να κριτικάρει! Το ερώτημά μου είναι γιατί ... εδέχθη να υπηρετήσει σε τόσες κρατικές θέσεις, με τον ανάλογο μισθό φαντάζομαι, κυβερνώντος ενός τέτοιου "αντιδημοκρατικού", "ηγετικού" κλπ κόμματος! ΤΙ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΘΕΕ ΜΟΥ...
"...Ο θόρυβος προεξαγγέλθηκε με άρθρο που έγραψε πριν από καμιά δεκαριά μέρες θαυμαστώς πως λάμψας παλαιός συνταγματολόγος του οποίου τα έργα, εξίτηλα πάντα ταχύ έγιναν, ταχύ δε και παντελής λήθη κατέχωσεν. Σε αυτό αποφάνθηκε ότι αν ένα κόμμα δηλώσει ότι δεν ψηφίζει κανέναν υποψήφιο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, προκειμένου να οδηγηθεί η χώρα υποχρεωτικά σε εκλογές, προκαλεί την πρόωρη διάλυση της βουλής για λόγο που δεν προβλέπει ούτε επιτρέπει το Σύνταγμα και επιπλέον σφετερίζεται την αρμοδιότητα για πρόωρη διάλυση της βουλής, ενώ δεν την έχει από το Σύνταγμα. Μην τύχει και θελήσετε δηλαδή εκλογές που προβλέπει το Σύνταγμα γιατί παρανομείτε! Όμως οι σχετικές συνταγματικές διατάξεις δεν εξαρτούν το συνταγματικό κύρος της συμμετοχής ή της μη συμμετοχής των βουλευτών στην ψηφοφορία για εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από τους λόγους για τους οποίους μετέχουν ή δεν μετέχουν σε αυτήν. Άλλωστε, ο αναθεωρητικός νομοθέτης είχε δύο τουλάχιστον φορές τη δυνατότητα να απεξαρτήσει την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας από το ενδεχόμενο εκλογών και δεν το έπραξε. Η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας έχει ρυθμιστεί έτσι, ώστε αν η αξιωματική αντιπολίτευση (ή και η κοινοβουλευτική πλειοψηφία, όπως συνέβη με τη Νέα Δημοκρατία το 1990) δεν συμφωνήσει στο προτεινόμενο πρόσωπο, να προκαλούνται τελικά γενικές βουλευτικές εκλογές και νέα κυβέρνηση. ... Τα πράγματα είναι τελικώς απλά: νομική υποχρέωση κόμματος ή βουλευτή να μετάσχει κάπως ή αλλιώς στην ψηφοφορία ή να μη μετάσχει δεν υπάρχει. Ακόμη περισσότερο: όταν υπάρχει ρητή συνταγματική δυνατότητα προσφυγής στις εκλογές και πολιτική και κοινωνική δυναμική που τις καθιστά από αναγκαίες εφικτές, το πράγμα τελειώνει εδώ. Κατά τα λοιπά, πολυλογία που θεωρεί ότι η προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία- και μάλιστα όταν αυτό ρητά προβλέπεται από το Σύνταγμαείναι δήθεν παραβίαση του Συντάγματος, έχει ξεπεραστεί ιστορικά από την εποχή του Χοϊδά, του Σγουρίτσα και του Αρναούτη... ... Στα τελευταία τριάντα τόσα πια χρόνια που παρατηρώ τα συνταγματικά τεκταινόμενα, το Σύνταγμα χρησιμοποιείται, από κάθε πλευρά, όχι ως σταθερό δημοκρατικό πλαίσιο διεξαγωγής των πολιτικών και κοινωνικών συγκρούσεων, αλλά για το αντίθετό του: ως εργαλείο για να επιβληθούν σκοπιμότητες, κομματικές, εσωκομματικές, ατομικές ή άλλες, σαν δήθεν συνταγματικές επιταγές ή απαγορεύσεις, σαν διαταγές δηλαδή που βρίσκονται έξω από τον κανόνα του δημοκρατικού παιχνιδιού".
Πέρα από τον Δρόσο, και οι συνταγματολόγοι Μποτόπουλος, Δερβιτσιώτης και Χρυσόγονος συμφωνούν ότι δεν τίθται θέμα αντισυνταγματικότητας για την τακτική του Πασόκ. Να κάνω όμως ένα πικρόχολο σχόλιο: ο κ. Χρυσόγονος, γνωστός από το ΑΠΘ, παρά το ότι συντάσσεται με την άποψη του Κινήματος, ωστόσο αφήνει αιχμές για το ότι ... η θέση του Πασόκ δεν αποφασίσθηκε στα όργανα αλλά από την ηγεσία και ανακοινώθηκε! Μάλιστα, η κριτική του φτάνει και στην τακτική του Ανδρέα, κατά την προεδρική εκλογή του 1985: "Χαρακτηριστικό του κατήφορου του ελληνικού δημόσιου βίου είναι ότι ακόμη και ο ιδρυτής του ίδιου κόμματος είχε εξαγγείλει την εκπληκτική αλλαγή πορείας στην προεδρική εκλογή του Μαρτίου του 1985 σε συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος. Αν και η τελευταία δεν ήταν ουσιαστικά τίποτε περισσότερο από μία σύναξη χειροκροτητών, πάντως η δεύτερη γενιά της παπανδρεϊκής πολιτικής δυναστείας τηρούσε τουλάχιστον κάποια προσχήματα συλλογικής λειτουργίας".
Αν δεν κάνω λάθος, ο κ. Χρυσόγονος, πέραν της δικηγορικής και καθηγητικής του ιδιότητας, είναι, σύμφωνα με το βιογραφικό του, και διδάσκων στην Εθνική Σχολή Δικαστών, από την ίδρυσή της το 1995 ως σήμερα, και έχει διατελέσει σύμβουλος σπουδών του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης και μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης. Θέσεις τις οποίες έλαβε, αν μπορώ να υπολογίσω σωστά, επί του ... "επάρατου" αυτού Πασόκ, το οποίο έχει την πολυτέλεια τώρα να κριτικάρει! Το ερώτημά μου είναι γιατί ... εδέχθη να υπηρετήσει σε τόσες κρατικές θέσεις, με τον ανάλογο μισθό φαντάζομαι, κυβερνώντος ενός τέτοιου "αντιδημοκρατικού", "ηγετικού" κλπ κόμματος! ΤΙ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΘΕΕ ΜΟΥ...
