Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2007

Ο Γιώργος ΠΡΕΠΕΙ να προχωρήσει.

Αύριο θα δούμε καλύτερα τα αποτελέσματα της εκλογής. Σήμερα, πρέπει να πούμε ένα μόνον πράγμα: όλοι εμείς που στηρίξαμε από την πρώτη στιγμή τον Γιώργο, όταν ακόμη τα φερέφωνα και οι τηλε-αστέρες εμφάνιζαν κραταιό νικητή (!) τον κ.Καθηγητή, περιμένουμε να τον δούμε να αρχηγεύσει ως ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ αλλά και ως ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ-ΠΟΛΙΤΗΣ. Να είναι ο Γιώργος αλλά να είναι και ο Παπανδρέου. Θα το διαπιστώσουμε σύντομα.

Πρέπει να προωθήσει όλα όσα πιστεύει και για τα οποία τον πιστέψαμε και εμείς, οι πολίτες που δεν αναμέναμε διορισμούς, κομματικά οφέλη και ανταλλάγματα. Αν δεν το κάνει, πρώτοι εμείς θα είμαστε αυστηροί μαζί του. Ο Γιώργος είναι η μοναδική ελπίδα να αλλάξει κάτι σε αυτόν τον τόπο σε επίπεδο αντιλήψεων και νοοτροπιών. Ας μην μας απογοητεύσει.

Εχασαν οι "Τσιριμώκοι"...

Είναι 23.02 μμ, Κυριακή βράδυ, και φαίνεται πλέον ότι ο Γιώργος επανεκλέγεται Πρόεδρος με ποσοστό πάνω του 55%. Μην ρωτήσετε γιατί έχασε ο κ.Καθηγητής. Εχασε γιατί κέρδισε η κοινωνία των πολιτών απέναντι στις ανορθόδοξες παρεμβάσεις της Μηντιοκρατίας, που πήρε απροκάλυπτα το μέρος του.

Την καλύτερη απάντηση την δίνει το σημείωμα του Νίκου Κοτζιά, στην "Αξία" του Σαββάτου της 10ης Νοεμβρίου: ο μέχρι πρότινος αρθογράφος της "Ημερησίας", που ανήκει στο συγκρότημα του "Εθνους", αποκαλύπτει ότι δέχθηκε απροκάλυπτες πιέσεις από την δνση της εφημερίδας να σταματήσει την κριτική αρθογραφία κατά του Ε.Βενιζέλου!

Ρωτάτε ακόμη γιατί έχασε? Πρόκειται για μία ιστορική νίκη του αισθήματος δικαιοσύνης των απλών πολιτών κατά του πατροναρίσματος από το εκδοτικό κατεστημένο. Ανάλογο με την νίκη Θαπατέρο κατά του Αθνάρ στην Ισπανία.

Κοινωνία πολιτών εν όψει?

Πήγα να ψηφίσω τον Γιώργο στις κάλπες του Α' Διαμερίσματος, στη ΔΕΘ. Από το πρωί, οι ασυναρτησίες των Πρετεντέρηδων, των Καμπουράκηδων, των Οικονομέων, των Ζαχαρέων, των Τρέμηδων και άλλων τηλε-φωστήρων έκαναν λόγο για προβλήματα στη διαδικασία, λες και δεν υπάρχουν τέτοια προβλήματα σε μία πρωτόγνωρη για τα ελληνικά δεδομένα εκλογή, λες και δεν απαντώται παρόμοια ζητήματα ακόμη και στις εθνικές εκλογές, όπου στο κάτω κάτω την ευθύνη έχει ένας ολόκληρος κρατικός μηχανισμός που έχει στη διάθεσή του αμέτρητα μέσα. Αγνοήστε τους, οι άνθρωποι έχουν καβαλήσει το καλάμι και είναι προφανές ότι είτε παίρνουν ληγμένα είτε υπακούν στις εντολές και τα χιλιάδες ευρώ που τους δίνουν οι εργοδότες τους.

Εγώ είδα κόσμο, ημέρα Κυριακή, να αφήνει τους καναπέδες του, το μεσημεριανό του τραπέζι, την απογευματινή του ραστώνη, το ουζάκι στην Περαία και να προσέρχεται σωρρηδόν να ψηφίσει προκειμένου να περιφρουρήσει το αυτονόητο, δηλαδή το δικαίωμά του να επιλέξει ο ίδιος την ηγεσία του και να μην το παραχωρήσει στον Λαμπράκη, τον Μπόμπολα, τον Τεγόπουλο.

Είναι κορυφαία διαδικασία και μόνο μικρόψυχοι και ηλίθιοι δεν μπορούν να καταλάβουν τη σημασία που έχει στα πολιτικά μας ήθη αυτή η κινητοποίηση τόσων χιλιάδων πολιτών, όταν μάλιστα αναφερόμαστε σε Ελληνες που έχουμε μάθει όλα να μας "σερβίρονται" έτοιμα.