Την 1η Νοεμβρίου 1968, ο Γεώργιος Παπανδρέου, ο πρόεδρος της "Ενώσεως Κέντρου" και, λίγο πριν εκδηλωθεί το πραξικόπημα, εξαναγκασθείς σε παραίτηση από το Παλάτι πρωθυπουργός, εξέπνευσε στο Νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» από εγκεφαλικό επεισόδιο, σε ηλικία 80 ετών. Η "Ενωση Κέντρου" είχε κερδίσει τις εκλογές του 1964 με το 52,8% των ψήφων και 171 έδρες. Η προοδευτική πολιτική του Γ. Παπανδρέου, που ήταν αστός και αντικομμουνιστής, πλην όμως δημοκράτης πολιτικός, ξεσήκωσε τους συντηρητικούς κύκλους της Δεξιάς και του Παλατιού. Ορισμένα από τα μέτρα που πήρε η κυβέρνησή του ήταν η αποφυλάκιση πολιτικών κρατουμένων, η ρύθμιση των αγροτικών χρεών και η καθιέρωση της δωρεάν παιδείας σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Προσπάθησε να ανακτήσει τον έλεγχο του στρατού και της αστυνομίας από τους ακροδεξιούς και τους παρακρατικούς. Μείωσε τον ασφυκτικό έλεγχο του κράτους της ΕΡΕ στις ιδέες και τα φρονήματα. Γι'αυτό ο κόσμος τον αγαπούσε.
Δύο ημέρες μετά το θάνατό του, ο «Γέρος της Δημοκρατίας» ενταφιάσθηκε στο Α´ Νεκροταφείο Αθηνών, σε μία νεκρώσιμη ακολουθία που εξελίχθηκε σε λαϊκή συγκέντρωση, αποτέλεσε τη μεγαλύτερη αντιδικτατορική διαδήλωση και μεταδόθηκε σε ολόκληρη την υφήλιο. Επικηδείους εκφώνησαν ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος και ο Κωνσταντίνος Παπακωνσταντίνου. Στον Ανδρέα Παπανδρέου απαγορεύθηκε από τη Χούντα των Συνατγματαρχών η είσοδος στη χώρα, ώστε να μην μπορέσει να παρευρεθεί στην κηδεία. Η πομπή είχε ακολουθήσει τη διαδρομή Μητροπόλεως, Φιλελλήνων, Αμαλίας. Εκεί, παρά τις χιλιάδες των αστυνομικών που είχαν κατακλύσει το Α´ Νεκροταφείο, τα συνθήματα των διαδηλωτών υπέρ της Δημοκρατίας και κατά της χούντας υπερκάλυψαν την εξόδιο ακολουθία.
