Μετά από 1.307 αναρτήσεις και μία πολύμηνη περίοδο σιωπής, που "έλεγε" πολλά, αποφάσισα να αναστείλω και τυπικά την ανάρτηση σχολίων και θέσεων στο "@ρ@τε πύλ@ς"...
Το σκέφτηκα από δω, το μέτρησα από εκεί και είδα ότι η απογοήτευσή μου είναι μ-ε-γ-ά-λ-η...
Καθυστέρησα όσο μπορούσα την ανάρτηση αυτού εδώ του τελευταίου (τουλάχιστον με βάση τις σημερινές μου σκέψεις και εξελίξεις) ποστ, γιατί κάθε μέρα έλεγα "δε μπορεί, κάτι θα ξέρει ο Γιώργος που κάνει αυτό ή κάνει το άλλο"... Ομως, δυστυχώς, δε βλέπω να γίνεται τίποτε.
Και για να εξηγηθώ: καταλαβαίνω ότι o πρωθυπουργός βρήκε μπροστά του, όταν νικήσαμε, το απόλυτο χάος από τον ΑΧΡΗΣΤΟ (δε θα κουραστώ να το φωνάζω) Καραμανλή. Ούτε θεωρώ "κακή" την κυβέρνησή του (τουλάχιστον δεν έχουμε κάθε μέρα κι από ένα σκάνδαλο, όπως επί Καραμανλή!). Ομως, όταν άρχισα να γράφω σε αυτό το μπλογκ για να στηρίξω την υποψηφιότητα του Γιώργου, ενάντια στην προσπάθεια επιβολής από τα ΜΜΕ της υποψηφιότητας Βενιζέλου, το έκανα με πεποίθηση ότι "κάτι" θα άλλαζε. Και όταν λέω "κάτι", δεν εννοώ υπερβολές και αλλαγές εν μία νυκτί, δεν είμαι αιθεροβάμων! Ηθελα, όμως, νικώντας τον περασμένο Οκτώβριο, να δω μία κυβέρνηση αιχμής, που να υπερβεί τα μέχρι τότε υπάρχοντα σχήματα και να ριχτεί στη μάχη της ανάπτυξης, της προστασίας του πολίτη και της κοινωνικής προστασίας.
Αντ'αυτών, αναρωτιέμαι ΑΚΟΜΗ και σήμερα:
* ΓΙΑΤΙ όλη η κυβέρνηση ρίχτηκε στη μάχη της οικονομίας (δικαιολογημένα μέχρι ενός σημείου), αλλά δεν επένδυσε και σε άλλα πολιτικά θέματα (σύμφωνο συμβίωσης, χωρισμός κράτους-εκκλησίας) προκειμένου να αποδείξει ότι δεν είναι κυβέρνηση διαχείρισης?
* ΓΙΑΤΙ είμαστε απόντες στα Βαλκάνια και στη Μέση Ανατολή, όταν ο ίδιος ο Γιώργος είναι ο ΠΛΕΟΝ αναγνωρίσιμος και γνωστός πολιτικός της Ελλάδας στο εξωτερικό και η εξωτερική πολιτική ήταν το "δυνατό" του σημείο?
* ΓΙΑΤΙ δεν έχουμε ψηφίσει ακόμη τον αναπτυξιακό νόμο, που ήταν μέσα στις προτεραιότητες μας?
* ΓΙΑΤΙ νοιώθω ακόμη προσβεβλημμένος σαν πολίτης από την αυθαιρεσία των τραπεζών?
Στην αρχή σκέφτηκα: "οκ, είναι δύσκολη η μάχη της οικονομίας, ας δώσω λίγο περιθώριο" και είπα να καθυστερήσω τη διαμαρτυρία μου...
* ΔΕ μίλησα με την κατάντια του πρωτοποριακού σχεδίου για την Ανοικτή Διακυβέρνηση: διορίστηκε στη θέση του Προέδρου του ΚΘΒΕ ένας 70χρονος (τόπο στα νειάτα!) δικηγόρος (!), διορίστηκαν αποτυχημένα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που, επί εποχής δημοσκοπικής παντοδυναμίας του Τσίπρα, έτρεχαν από πίσω του για να πλασαριστούν στο νέο "κάδρο", και ο Χ.Καστανίδης, από τη σωρρεία των βιογραφικών, διόρισε Γ.Γ. του υπουργείου του τον συνεργάτη της συζύγου του (παρ'ό,τι ο Γ. Δημήτραινας είναι άξιος συνάδερφος, όμως η μομφή βρίσκεται αλλού και το ξέρουμε όλοι).
* ΔΕ μίλησα όταν απορρίφθηκαν, στην ίδια διαδικασία, αιτήσεις πολιτών, που ποτέ δεν είχαν ύποπτες δοσοληψίες με το Δημόσιο, διέθεταν πείρα διοίκησης, ήταν πετυχημένοι στον τομέα τους και θέλησαν να συνεισφέρουν στην προσπάθεια ανοικοδόμησης του κράτους: δεν απάντησε κανείς στις αιτήσεις τους (οι αριθμοί πρωτοκόλλου στη διάθεση παντός ενδιαφερόμενου), στις οποίες αφ'ενός μεν δήλωναν ότι παραιτούνται από παντός προνομίου που συνοδεύει τη θέση για την οποία έκαναν αίτηση, αφ'ετέρου δε, είχαν συστάσεις όχι από βουλευτές ή κομματικούς παράγοντες, αλλά από άξια στελέχη της δημόσιας διοίκησης!
* ΔΕ μίλησα όταν ο Φ.Πετσάλνικος απεδείχθη ο πιο "συντεχνιακός" Πρόεδρος της Βουλής, χειρότερος κι από τον μακαρίτη Τσαλδάρη που είχε εκλέξει στη Βουλή ο Μητσοτάκης!
* ΔΕ μίλησα όταν φίλοι-νέοι επιχειρηματίες με πληροφόρησαν ότι ζήτησαν να επιχορηγηθούν από το Ταμείο Εγγυοδοσίας Μικρών και Πολύ Μικρών Επιχειρήσεων προκειμένου να επεκτείνουν την υγιή & πολλά υποσχόμενη επιχείρησή τους. Η επένδυσή τους θα δημιουργούσε θέσεις εργασίας. Η απάντηση ήταν: δικαιούστε δάνειο αλλά μόνον για ... να ξεπληρώσετε τραπεζικές σας υποχρεώσεις! Δηλαδή, πάλι τα χρήματα θα πήγαιναν στις Τράπεζες και όχι στις θέσεις εργασίας!
* ΔΕ μίλησα όταν επί 6 μήνες όλοι σας μας διαβεβαιώνατε ότι δε θα χρειαστούμε νέα μέτρα και τελικά τα νέα μέτρα επιβάλλονται κάθε μέρα! Κι έστω, οκ, βρήκατε άδεια ταμεία! ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ο Καραμανλής και οι Βουλγαρακηδο-ρουσσόπουλοι και δεν τους περνάτε από Εκτακτο Στρατοδικείο με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας? ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ?
Για να καταλάβεις: για να καταλήξω εγώ σε αυτό το σημείο, πρέπει να έφτασα στο ... αμήν! Είμαι από τους ανθρώπους που, χωρίς να έχω ωφεληθεί ούτε 1 ευρώ από κρατική θέση και χωρίς να έχω οργανωθεί στο Κίνημα, συνήθιζα να λέω (ακόμη και το 1989 που όλοι εγκατέλειπαν το Κίνημα!) ότι πρώτα θα φύγει από το Πασόκ ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου και ... μετά εγώ!
Την προηγούμενη εβδομάδα, η αγανάκτησή μου "χτύπησε κόκκινο"! Από την 1η Ιουλίου, ο Γ.Παπακωνσταντίνου (από τον οποίο περίμενα πολλά και αποδεικνύεται ότι είναι πιο ... μαθητευόμενος και από τον Αλογοσκούφη!), με κατέστησε, από δικηγόρο και πολίτη, έναν ... φοροεισπράκτορα του δημοσίου, αφού κάποιος "φωστήρας" σκέφτηκε να επιβάλλει ΦΠΑ 23% στις δικηγορικές υπηρεσίες! Αυτό σημαίνει ότι, αντί να καθόμαστε να μελετούμε υποθέσεις και να λύνουμε τα προβλήματα του κόσμου, ασχολούμαστε με το πώς θα ξεχωρίζουμε και θα βάζουμε στην ακρη το 23% που πρέπει να αποδίδουμε στην εφορία, πώς θα κόβουμε τις ΑΠΥ, αν το ΦΠΑ θα υπολογιστεί επί της παρακράτησης 20% ή πριν από τον φόρο 15% κλπ κλπ! Και ερωτώ: εμένα, που θα διαχειρίζομαι κρατικό φόρο, θα μου δώσει κανείς επίδομα διαχειριστικών λαθών, όπως δικαιούται κάθε εργαζόμενος που κρατά ταμείο? Νοιώθω προσβεβλημμένος και από τον Σύλλογό μας: αναστάλθηκε, λέει, η επιβολή ΦΠΑ στους ... πράκτορες του ΠΡΟΠΟ και δεν μπόρεσε να δικαιωθεί ο Δικηγορικός Σύλλογος, τέτοια απαξίωση του επαγγέλματος? Εμείς, όμως (και δε μιλάω για τους "τηλε-αστέρες" δικηγόρους!) είμαστε επιστήμονες, κάνουμε πνευματική εργασία, ΤΙΝΙ ΤΡΟΠΩ μας υποβιβάζεις σε εμπόρους?
Και ερωτώ: Γιώργο, εγώ έδωσα μάχη για να γίνεις πρωθυπουργός μπας και γίνει καλύτερη η θέση μου ως πολίτη, έστω και αν χρειαζόταν να πληρώσω παραπάνω φόρους ή να υποστώ οικονομική λιτότητα. Δεν αγωνίστηκα, όμως, απλά για να έχω μία ... λίγο πιο καλή κυβέρνηση, από ό,τι η προηγούμενη! Γιατί, αν ήταν αυτό το κριτήριο, τότε έμενα και με τον Καραμανλή, που τον έβριζα επί 24ώρου βάσεως και το ευχαριστιόμουν! Εγώ, Γιώργο, δεν είμαι σαν τους χαχόλους τους δεξιούς, να ... σωπαίνω μπροστά στην αθέτηση των υποσχέσεων: αν δεν ήσασταν έτοιμοι, ας μην αναλαμβάνατε!
Πρόεδρε, έτρεξα και έπιανα έναν-έναν να μας ψηφίσει για το "ΠΡΩΤΑ Ο ΠΟΛΙΤΗΣ"! Μήπως σου είναι εύκολο να με πληροφορήσεις ... ΣΕ ΤΙ έγινε πρώτος ο πολίτης σήμερα?